Mentalność ofiary: niekończące się niezadowolenie
Czy znasz kogoś, kto cierpi na chroniczną mentalność ofiary? Jest wiele możliwych przyczyn tego stanu, jednak wszystkie z nich prowadzą do wspólnych cech dla tego typu osób.
Ludzie cierpiący na przewlekłą mentalność ofiary, są zwykle bardzo niepewni siebie, zależni od pomocy innych, niezdolni do rozwiązywania własnych problemów lub rozpoznawania swoich błędów.
Mentalność ofiary jest uważana za możliwy objaw zaburzenia psychicznego. Dzieje się tak dlatego, że w przypadku niektórych osób, może on objawiać się z większą intensywnością.
To nie tylko całkowicie wpływa na ich sposób życia, ale także na ludzi wokół nich.
Wszyscy musieliśmy w pewnym momencie stawić czoła naprawdę trudnym momentom. Wszyscy byliśmy ofiarami, czy to dlatego, że ktoś próbował nas skrzywdzić, czy dlatego, że nasze własne złe decyzje postawiły nas w trudnej sytuacji. To, co czyni nas lepszymi każdego dnia, to dobre podejście. Dzięki temu możemy przezwyciężyć każdą sytuację i ruszyć dalej.
Niestety, nie każdy ma taką możliwość. Zamiast tego osoby cierpiące na ten syndrom, toną w morzu negatywizmu, stając się “ofiarami samych siebie” przez resztę życia.
Mentalność ofiary – charakterystyczne zachowania
Łatwo rozpoznać ten typ osoby. Konieczne jest po prostu zwracanie uwagi na ich mimikę, złą postawę chodzenia i stały pesymistyczny ton głosu.
- Próbują usprawiedliwić ich nieszczęście klątwą i zawsze zrzucają winę na kogoś innego.
- W rezultacie zwiększają swoją mentalność ofiary, dopóki nie zrażą ludzi wokół siebie.
- Mają tendencję do podtrzymywania uczuć, takich jak gorycz lub zazdrość, i unikania ponoszenia jakiejkolwiek odpowiedzialności za swoje nieszczęścia.
Istnieją pewne najbardziej oczywiste cechy osoby cierpiącej na chroniczną mentalności ofiary:
1. Obwiniają innych za brak pomocy
Przez większość czasu czują się sfrustrowani, gdy nie otrzymują pomocy od innych. Nie ufają własnym umiejętnościom i nie czują się zdolni do rozwiązywania własnych problemów.
Ogólnie rzecz biorąc, mają tendencję do przekształcania wszystkiego w wielki dramat.
2. Nieświadomie manipulują faktami
Nie ma znaczenia, jaka jest prawdziwa historia za ich problemami. Zawsze szukają sposobu, aby fałszywie przedstawić fakty, tak aby były czyjąś winą, a nie własną. To jest coś, co osoby z mentalnością ofiary robią zupełnie naturalnie, nawet o tym nie myśląc.
3. Wykazują ograniczony samokrytycyzm
Chociaż osoby z chroniczną mentalnością ofiary nie są w stanie rozpoznać swoich dobrych cech, mogą być samokrytyczne odnośnie swoich działań. Jednak może to być tylko sposób na udowodnienie, że ktoś inny jest winny za ich problemy.
W końcu ich mentalność ofiary sprawia, że ich zdolność do samokrytyki jest dość ograniczona.
Warto przeczytać także: Narzekanie i krytyka – jeśli konstruktywne, służą zdrowiu
4. Ich wyobrażenie o sobie koncentruje się na nieszczęściu
Tego typu osoby fantazjują, że świat to wyłącznie cierpienie i nic dobrego nie wyjdzie z przyszłości. W rzeczywistości czują się dobrze rozmawiając o tym z innymi ludźmi. Wszystko to wynika ze zniekształconej wizji rzeczywistości.
5. Nieświadomie manipulują innymi
W tym przypadku, takie osoby często uciekają się do szantażu jako jedynego sposobu uzyskania wszelkiej pomocy, kiedy jej potrzebują.
Dlatego manipulują umysłami innych ludzi, stawiając się przez cały czas w pozycji ofiary. Następnie, gdy doznają wypadku lub nieszczęścia, pozostali czują się odpowiedzialni i udzielą im pomocy, której szukają.
6. Mentalność ofiary – kiedy problem staje się chroniczny
Przewlekła mentalność ofiary jest problemem, który z czasem się pogarsza. Wieczne poczucie nieszczęścia i narzekanie stają się nawykiem. To może wywołać w nas rozpacz i frustrację, a wszystko staje się emocjonalnym obciążeniem.
W tym momencie niektórzy ludzie stają się ofiarami własnego życia i nie mogą znaleźć wyjścia.
Jeśli tak jest w Twoim przypadku, lub w przypadku kogoś, kogo znasz, rozważ skorzystanie z profesjonalnej pomocy. Będziesz zaskoczony wynikami.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- José María Perceval. (2008). Víctimas y verdugos. Realidad y construcción de la víctima y el victimismo. Universitat Internacional de la Pau. Recull de ponències, Nº. 22, 2008 (Ejemplar dedicado a: XXII edició. Processos de pau. Sant Cugat del Vallès, Juliol 2007), ISBN 978-84-61-16996-2, págs. 201-212. https://dialnet.unirioja.es/servlet/articulo?codigo=2794465
- Pilar San Juan Sanz. (2015). PLAYING RUSSIAN ROULETTE (A CASE ABOUT BORDERLINE PERSONALITY DISORDER AND ALCOHOL AND COCAINE DEPENDENCE). Revista de Patología Dual. https://patologiadual.es/docs/revista/pdfs/2015_6.pdf