Łysienie androgenowe: objawy, przyczyny i leczenie

Łysienie androgenowe dotyka zarówno mężczyzn, jak i kobiety. Obecnie nie ma lekarstwa na ten problem, ale istnieją pewne metody leczenia, które pomagają go kontrolować.

Łysienie to nieprawidłowe wypadanie włosów, które może być wywołane przez różne czynniki, takie jak przerzedzenie włosów. Z drugiej strony łysienie androgenowe występuje, gdy zmiany zależą od uwarunkowań genetycznych i od wpływu pewnych hormonów.

Mimo, że nazwa zaburzenia brzmi łysienie androgenowe, ten rodzaj łysienia dotyczy zarówno mężczyzn, jak i kobiet. Nie wywołuje go żadna określona choroba lub inne zaburzenie, ale ma ono związek głównie z czynnikami dziedzicznymi.

To normalne, że włosy wypadają nam codziennie, ponieważ z drugiej strony przechodzą proces stałej odnowy. Zazwyczaj wypada nam od 50 do 100 włosów dziennie. Kiedy jednak liczba wypadających dziennie włosów przekroczy tę liczbę, mówi się o procesie łysienia. Z czasem może to doprowadzić do całkowitego wyłysienia.

Co to jest łysienie androgenowe?

Łysienie androgenowe to najczęstsza forma łysienia wśród populacji mężczyzn. Jak wspomniano wcześniej, może jednak również dotyczyć płci żeńskiej. W rzeczywistości niektóre naczelne, takie jak szympansy i orangutany, również cierpią z powodu tego rodzaju łysienia.

Łysienie androgenowe ma również pokrewną nazwę, która brzmi łysienie androgenetyczne. Uważa się, że dotyka ono około 60% mężczyzn w którymś momencie całe życia i prawdopodobnie aż 25% kobiet.

To, co odróżnia je od innych form łysienia, to jego przyczyna. Wypadanie włosów jest uwarunkowane genetycznie, a na proces ten wpływają męskie hormony płciowe. Około 80% mężczyzn cierpi na pewien stopień łysienia po 70-ym roku życia.

Przyczyny łysienia androgenowego

Jak już wcześniej wspomniano, łysienie androgenowe u mężczyzn wynika z przyczyn genetycznych i hormonalnych. Istnieją jednak również przypadki, w których występuje bez wcześniejszych przypadków tego typu w rodzinie.

U mężczyzn czubek głowy i górna strefa czołowa wykazują większą wrażliwość na działanie męskich hormonów (androgenów) w mieszkach włosowych.

Pod wpływem działania androgenów mieszki włosowe zmniejszają się. Nieleczone, z czasem ostatecznie zanikają. Najczęściej zdarza się sytuacja, w której pierwsze objawy łysienia pojawiają się u mężczyzn dość wcześnie, między 20 a 25 rokiem życia.

W przypadku łysienia androgenowego u kobiet występuje również czynnik genetyczny a także inne czynniki towarzyszące. W niektórych przypadkach proces ten przebiega podobnie jak u mężczyzn. Jeśli wzrost poziomu androgenów nastąpi przed menopauzą, określa się go jako wczesny. Jeśli natomiast występuje po menopauzie, określa się go jako „późny”.

W innych przypadkach ten rodzaj łysienia u kobiet może być również związany z innymi czynnikami, takimi jak niedobór witaminy i żelaza, zaburzenia hormonalne, jadłowstręt psychiczny, guzy jajnika lub nadnerczy i inne choroby.

Objawy

Typowym objawem męskiego łysienia androgenowego jest pojawienie się małych obszarów bez włosów, szczególnie na czole i na czubku głowy. Na początku jest to zauważalne tylko wtedy, gdy włosy są mokre lub gdy głowa jest intensywnie oświetlona. Istnieje siedem stopni tego rodzaju łysienia, ale nie wszyscy mężczyźni osiągają jego najwyższy poziom.

U kobiet obszar pozbawiony włosów jest najbardziej zauważalny w okolicy ciemieniowej, a dokładniej w linii dzielącej włosy na pół na pół. Ta linia przedziałka stopniowo się poszerza. W zależności od przyjętej skali łysienie ma trzy lub pięć stopni zaawansowania. Nieleczone może prowadzić nawet do całkowitego wyłysienia.

Jak się leczy łysienie androgenowe?

Obecnie do dyspozycji dostępnych jest wiele metod leczenia łysienia androgenowego. Jednak żadna z nich nie leczy problemu ostatecznie i wszystkie oferują jedynie długoterminowe rezultaty.

W wielu przypadkach konieczne jest więc utrzymywanie leczenia na całe życie. Początkowym celem jest spowolnienie procesu, a następnie zwiększenie gęstości lub zagęszczenie włosów.

W zależności od każdego przypadku stosuje się różne rodzaje leczenia. Może to być działanie farmakologiczne z dutasterydem lub finasterydem. Stosuje się także miejscowe leczenie za pomocą mikroiniekcji Minoksydylu lub dutasterydu.

Ponadto czasami przeprowadza się leczeniu przy użyciu osocza wzbogaconego o płytki krwi. Używa się też lasera niskiej mocy, mikroigłowania lub analogów prostaglandyn.

W niektórych przypadkach najbardziej zaleca się jednak przeszczep włosów, który polega na minimalnie inwazyjnej operacji i daje bardzo dobre wyniki. W przypadku kobiet stosuje się te same metody leczenia, ale wskazaniem farmakologicznym jest stosowanie antyandrogenów.