Limerencja: czym jest i czym różni się od zakochania?

Na początku afektywnego związku ukochana osoba staje się centrum wszystkich naszych myśli i działań. Jednak gdy intensywność utrzymuje się przez dłuższy czas powodując dyskomfort, możemy mieć do czynienia z zauroczeniem.
Limerencja: czym jest i czym różni się od zakochania?
Elena Sanz

Napisane i zweryfikowane przez psycholog Elena Sanz.

Ostatnia aktualizacja: 24 sierpnia, 2022

Miłość to jedna z najbardziej intensywnych i mobilizujących emocji. Zakochanie się i początek związku emocjonalnego zazwyczaj generują pozytywne uczucia euforii, przyjemności i chęci kontaktu. Czasami jednak te naturalne i przyjemne reakcje nabierają zabarwienia obsesyjnego i zaczynają generować negatywne konsekwencje. Taki stan określa się jako limerencja.

Termin limerencja został ukuty przez psycholog Dorothy Tenov, aby opisać psychologiczny stan obsesji na punkcie drugiej osoby, charakteryzujący się silnym pragnieniem wzajemności uczucia miłości. Jest to stan, który ma podobne cechy jak zaburzenia obsesyjno-kompulsywne i uzależnienia.

Czym się różni limerencja od zakochania?

Duża część osób w tym stanie nie zdaje sobie sprawy ze szkodliwości swoich myśli, emocji i zachowań. I często limerencja jest mylona z typowym zauroczeniem. Podobnie jak w innych przypadkach, naturalne i oczekiwane reakcje zmieniają się w patologiczne, gdy osoba przekracza ich normalną częstotliwość lub intensywność.

Oczywiście zdajemy sobie sprawę, że zakochanie może również prowadzić do nieustannego myślenia o ukochanej osobie i pragnienia odwzajemnienia swoich uczuć. Jednak limerencja charakteryzuje się pewnymi szczególnymi cechami.

Zakochanie ma charakter tymczasowy, i w końcu ustępuje miejsca bardziej spokojnym uczuciom, opartym na intymności, wspólnocie i zaangażowaniu. Członkowie związku poznają się i dzielą chwile i zainteresowania, aż nawiążą głębszą więź.

W przypadku limerencji obsesja może trwać miesiącami lub latami nie zmniejszając swojej intensywności. Prowadzi też| do całkowitego wyeliminowania wad drugiej osoby i jego skrajnej idealizacji.

Ponadto w normalnym związku dobro drugiej osoby jest priorytetem i oboje partnerzy traktują się nawzajem z szacunkiem i okazują sobie względy. Osoba, którą zawładnęła limerencja, stawia na pierwszym miejscu pragnienie, by odwzajemniono jej uczucie.

Z tego powodu może prześladować, nękać i wkraczać poza granice drugiej osoby, aby sprawdzać i upewniać się o jej uczuciu.

Kobieta z cieniem mężczyzny na ścianie
Limerencja jest jak obsesja, która trwa i nie jest zdrowa, zakłócając życie jednej i drugiej osoby.

Znaki, którymi wyróżnia się limerencja

Jak już wspomnieliśmy, nie zawsze łatwo jest stwierdzić, że twój stan to limerencja. Dlatego poznaj niektóre z jej podstawowych cech:

  • Obecność natrętnych i powracających myśli o drugiej osobie. Dużą część czasu spędza się na fantazjowaniu o idealnym związku i analizowaniu każdego z jej gestów i ruchów, aby się upewnić, czy istnieje wzajemność. Ponadto sygnałom tym często przypisuje się przesadzone lub całkowicie mylne znaczenie.
  • Nadmierna koncentracja na ukochanej osobie. Prowadzi to do izolacji społecznej i zaniedbania innych ważnych dziedzin życia, takich jak studia czy zatrudnienie.
  • Poczucie silnego lęku przed odrzuceniem. Może objawiać się on nawet fizjologicznymi objawami lęku, takimi jak tachykardia, drżenie, hiperwentylacja czy problemy z apetytem.
  • Przemożna potrzeba wzajemności. Jej brak generuje intensywne stany niepokoju i depresji. Co więcej, nadmiernie koncentrując się na obiekcie swoich uczuć, osoba cierpiąca na limerencję cierpi na niską samoocenę. Zaczyna również myśleć, że jej życie straci sens, jeśli jej uczucie pozostanie bez wzajemności.

Konsekwencje limerencji

Limerencja może mieć poważne konsekwencje na kilku poziomach. Po pierwsze, obsesja na punkcie obiektu swoich uczuć prowadzi do zaniedbania innych ważnych obszarów. To z kolei może skutkować słabymi wynikami w nauce lub pracy.

Wpływa to również na relacje osobiste, ponieważ istnieje tendencja do izolowania się i negatywnego reagowania na krytykę. Ponadto pojawia się znaczny stres emocjonalny. Pojawiają się objawy zazdrości, stresu, lęku i depresji.  W tym mimowolnym stanie osoba taka nie potrafi kontrolować swoich myśli ani uczuć.

Z drugiej strony osoba, która stanowi obiekt uczuć może czuć się nękana, pod presją i traktowana bez szacunku przez ciągłe próby pozyskania wzajemności. Ostatecznie sytuacja staje się szkodliwa i nieprzyjemna dla obu osób.

Przeczytaj również ten interesujący materiał: Namiętna i racjonalna miłość: czy mogą istnieć razem?

Czy limerencja może być przedmiotem terapii?

Limerencja to dość trudny temat dla terapeuty, ponieważ w wielu przypadkach dana osoba nie uświadamia sobie swojego problemu. Jednak interwencja psychologiczna jest bardzo skuteczna. Pomoże zidentyfikować pochodzenie zaburzenia i czynniki, które je podtrzymują.

Ale dodatkowo pomoże w zmianie sposobu myślenia w odniesieniu do pożądanej osoby, siebie i znaczenia związku. Ze względu na podobieństwa z zaburzeniem obsesyjno-kompulsywnym, ekspozycja na zapobieganie reakcji daje również dobre wyniki.

Smutna kobieta
Limerencja prowadzi do nękania i molestowania, w tym za pośrednictwem Internetu i sieci społecznościowych.

Dowiedz się więcej również na ten temat: Filofobia – paniczny strach przed zakochaniem

Miłość nie powinna prowadzić nas do obsesji

Podczas gdy miłość jest pozytywnym i przyjemnym uczuciem, które sprzyja uczuciowemu połączeniu z innymi istotami, limerencja jest zaburzeniem, które powoduje cierpienie i pogarsza jakość życia.

Dlatego ważne jest, aby zrewidować nasze przekonania na temat miłości i przeanalizować, jakie emocje i zachowania się w nas budzą. Kiedy cierpienie staje się nawykiem i zaczyna wpływać na codzienne życie, musisz szukać pomocy, aby je przezwyciężyć.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Tennov, D. (1998). Love and limerence: The experience of being in love. Scarborough House.
  • Wakin, A. H., & Vo, D. B. (2008). Love-variant: The Wakin-Vo IDR model of limerence.
  • Willmott, L., & Bentley, E. (2015). Exploring the Lived-Experience of Limerence: A Journey toward Authenticity. The Qualitative Report20(1), 20-38.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.