Leniwe dziecko - co zrobić i jak je zmotywować

Edukacja dzieci należy też do obowiązków rodziców. Jeśli ciągłymi pretensjami utwierdzamy nasze dziecko w przekonaniu, że jest leniem - może zacząć się tak zachowywać i przyjąć rolę do jakiej został zakwalifikowany przez rodziców.

Napisane i zweryfikowane przez psycholog Bernardo Peña.

Ostatnia aktualizacja: 04 listopada, 2022

Istnieje wielu rodziców, którym wydaje się, że mają leniwe dziecko. To wiąże się często z bezradnością i brakiem pomysłu, aby zmienić daną sytuację i podejście do życia potomka.

Warto sobie jednak zadać pytanie: czy to dzieci są leniwe czy rodzice mają słabe charaktery?

Musimy przyznać szczerze, że wszyscy znamy rodziców, którzy nie są w stanie zapanować nad zachowaniem ich dzieci, pozwalając im na wszystko to czego zapragną.

Istnieją domy, w których brakuje koniecznej siły woli ze strony rodziców, a przez to konsekwencji i wytrwałości u dzieci.

Patrząc na swoją pociechę widzisz leniwe dziecko? Czy jest coś co zrobiłeś żle, a może coś co mogłoby to naprawić? 

Zobowiązania wiążą się z wysiłkiem i poświęceniem, którego leniwe osoby boją się jak ognia. Kiedy rodzic przegrywa starcie z dzieckiem i zamiast obowiązków pozwala mu zająć się zabawą – kreuje w ten sposób opieszałego, nieporadnego dorosłego.

Pozwól sobie na refleksję, przekonaj się jakim jesteś rodzicem – zanim stwierdzisz, że problemem jest leniwe dziecko. Być może jesteś zbyt liberalny i zbyt często pozwalasz dziecku na zabawę i przyjemności. Może też wręcz przeciwnie jesteś nadwymiar surowym opiekunem, wymagającym i ponadprzeciętnie zdyscyplinowanym – to także może mieć swoje konsekwencje.

Leniwe dziecko – cenne rady dla rodziców

Zasada pierwsza – poznaj i zrozum przyczynę

Jeśli martwi Cię opieszałość Twojego dziecka: jest identyfikacja przyczyny takiego postępowania, mogą mieć nawet podłoże medyczne, bądź opierać się na problemach rodzinnych czy w społecznym otoczeniu dziecka. To pierwszy krok, który posłuży do wdrażania skutecznych rozwiązań.

Naturalnie zaleca się by w przypadku demotywacji dziecka dodać mu sił słowami zachęty, bez względu na rezultaty. To doskonały bodziec do dalszej pracy nad sobą i wykonywania przyszłych zadań z entuzjazmem: użyj swojego sprytu, aby zbadać przyczynę. Pamiętaj, że bycie leniwym nie oznacza niezaradności czy braku zdolności dziecka.

Nasze zachowania często nie mają nic wspólnego z poziomem inteligencji. Łatwo to zauważyć rozglądając się wokół. Często właśnie te najzdolniejsze dzieci są bardziej leniwe i gnuśne. 

Zmień postawę

Lenistwo u dziecka zazwyczaj wiąże się z bierną, nieodpowiednią postawą rodziców, bowiem oznacza to, że na to lenistwo przyzwolili. Z czym to się wiąże? Bez wątpienia z nadopiekuńczością, jednak w tym złym wymiarze.

Często z miłości chcemy dać dziecku wszystko to czego oczekuje, ucząc go podawania życia na złotej tacy. To prowadzi do biernej i opieszałej postawy dziecka.

Lenistwo może stać się przewlekłą cechą osobowości młodego człowieka, jedną z tych najbardziej niebezpiecznych.

Nie musisz zostać z tym problemem sam: znajdź sobie sojuszników. Mogą to być inni krewni, dziadkowie czy ulubiona ciocia, którzy służą radą i doświadczeniem w edukacji dzieci. Poszukaj też w wsparcia w szkołach czy u specjalistów zajmujących się postawą naszych pociech.

Edukacja podparta przykładem

Rodzice są wzorem dla dzieci, stąd tak wiele się od nich wymaga. Powinniśmy dawać jak najlepszy przykład potomkom, pokazać im, że odpowiedzialność i dyscyplina wcale nie są niczym złym i trudnym do osiągnięcia.

Dzieci nie różnią się od dorosłych tak bardzo, jak może przyzwyczailiśmy się myśleć. 

Jeśli zobaczą jak rodzice wkładają wysiłek w domowe obowiązki, robiąc to z entuzjazmem: z czasem zapragną identyfikować się z ich zachowaniem. Wzorowy model rodzica to taki, w którym znajdą się też miejsca na niedoskonałości.

Dziecko musi być świadome swojej wartości, widzieć że mimo pewnych ograniczeń czy trudności może zawsze osiągnąć dany cel. To powinno być przekazem rodziców dla dzieci.

Przyznawanie nagród a leniwe dziecko

Powinieneś przyznać dziecku nagrodę, jeśli na nią zasłużyło. Pamiętaj tylko, że nie jesteś dostawcą zabawek i pieniędzy dla kapryśnych dzieci. Są one wartościowe tylko w momencie, gdy dziecko na nie ciężko zapracowało.

Zależy nam, aby nagroda kojarzyła się z odpowiedzialną pracą.

Pomoże to uświadomić dzieciom, że nic nie przychodzi samo. Dzięki tej taktyce nauczysz dziecko jak nie zmarnować swojego czasu i pieniędzy. Co istotne Twój wysiłek i wkład ekonomiczny w jego edukację nie zostanie zmarnotrawiony.

Stwórz stałe standardy i obowiązujący terminarz

Tak jak już wspomniano wcześniej od rodziców wymaga się konsekwencji, szczególnie w kontekście ustalania zasad i powierzania zadań.  Zapobiega to występowaniu dyspersji w zaleceniach przekazywanych dzieciom.

To oczywiste, że leniwe dziecko będzie szukało wszystkich możliwych sposobów i sztuczek by wywalczyć jeszcze chwilę błogiej zabawy, bądź by zdobyć coś na co nie zasłużyło.

Doskonale znasz scenariusz, kiedy Twoja mała przebiegła pociecha stara się wprowadzić zamieszanie skruchą, pięknymi oczami by skłonić Cię do dziecięcych kaprysów? Ważne jest aby postępować według z góry ustalonego planu. Nie ulegaj żadnym wymówkom. 

Wreszcie powinniśmy pamiętać, że to rodzice są odpowiedzialni za edukacje dziecka na wszystkich płaszczyznach. Znane powiedzenie “co wyniósł z domu” jest w 100 % zgodne z prawdą.

Zdolność do wprowadzenia dyscypliny w domu da się wypracować, wystarczy kilka jasnych i czytelnych zasad. Dzięki temu nasze dzieci w przyszłości osiągną wymarzone cele.

Dzieci są naturalnie ciekawe świata. Ich motywacja do nauki, podejmowania wyzwań, zdobywania wiedzy i umiejętności wypływa między innymi z tej ciekawości. Miej to na uwadze i podsycaj zaciekawienie światem swojego dziecka. Nie porównuj go z innymi i nie kieruj się bezwzględnymi karami. Powodzenia drodzy rodzice.