Lęk społeczny u dziecka? Oto 4 sposoby, by mu pomóc

Troska rodziców o swoje dzieci obejmuje również pytania o lęk społeczny. W naszym dzisiejszym artykule znajdziesz cenne wskazówki, które pomogą dziecku cierpiącemu na tego typu problemy.
Lęk społeczny u dziecka? Oto 4 sposoby, by mu pomóc
María Belén del Río

Przejrzane i zatwierdzone przez: biolog, lekarz María Belén del Río.

Napisany przez Elena Martínez Blasco

Ostatnia aktualizacja: 11 października, 2022

Czy uważasz, że Twoje dziecko cierpi na lęk społeczny? Czy ma trudności w kontaktach z rówieśnikami? A może często przepełnia je strach, udręka lub wstyd w codziennych sytuacjach? Czy martwi się, że będzie nękane, prześladowane lub zrobi z siebie pośmiewisko?

W naszym dzisiejszym artykule pokażemy Ci kilka objawów i parametrów, które pozwalają profesjonalistom ocenić lęk społeczny u dzieci. Ponadto zaprezentujemy Ci kilka pomocnych wskazówek, które pozwolą Ci i Twojemu dziecku stawić czoła tej sytuacji.

Lęk społeczny u dzieci

Troska rodziców o swoje dzieci obejmuje również pytania o lęk społeczny. W naszym dzisiejszym artykule znajdziesz cenne wskazówki, które pomogą dziecku cierpiącemu na tego typu problemy. Lęk społeczny został nawet zdefiniowany metodami naukowymi w celu ustalenia jego najbardziej typowych elementów.

Oto te czynniki, które zawsze biorą pod uwagę profesjonaliści:

  • Strach przed negatywną oceną ze strony kolegów i koleżanek w tym samym wieku.
  • Poczucie niepokoju w obecności nowych rówieśników lub rówieśniczek płci przeciwnej itp.
  • Ogólny niepokój
  • Obawy i fobia społeczna
  • Depresja

Rodzice powinni wiedzieć, że aby dany problem określić jako lęk społeczny, nie może on wpływać na środowisko rodzinne. Innymi słowy, takie dziecko musi zawsze mieć normalną zdolność odnoszenia się do swoich bliskich.

Wskazówki pozwalające pomóc dziecku cierpiącemu na fobię społeczną

Specjalista może pomóc dziecku radzić sobie z lękami i emocjami. Naszym celem, dla którego prezentujemy nasze wskazówki, jest pomoc rodzicom w modyfikowaniu wzorców zachowań ich dziecka, jeśli cierpi ono na lęk społeczny.

Wyśmiewanie w szkole

W ten sposób będzie mogło ono działać zgodnie ze swoimi naturalnymi postawami i emocjami. Pierwszym krokiem jest ocena zachowania dziecka, aby dowiedzieć się, czy naprawdę cierpi ono na lęk społeczny, czy na jakieś inne problemy.

W innych przypadkach może to być bardziej związane z kwestiami rodzinnymi. Na przykład w związku z niedawnym rozwodem rodziców.

1. Dowiedz się, czy Twoje dziecko cierpi na lęk społeczny

W jakich sytuacjach pojawia się lęk społeczny? Na przykład rodzice i nauczyciele będą mogli bez problemu wykryć następujące przypadki:

  • Dziecko obawia się, że ktoś mu dokucza lub obmawia, zwłaszcza za jego plecami.
  • Trudno jest mu poprosić rówieśników o zabawę z nim lub zaprosić ich do wspólnej aktywności ze strachu przed odrzuceniem.
  • Może czuć się zdenerwowane wykonywaniem jakichś czynności przed innymi rówieśnikami, zwłaszcza jeśli są dla niego obcymi osobami.
  • Bardzo się wstydzi przemawiać publicznie.
  • Niepokoi się, że zrobi z siebie pośmiewisko publicznie.

2. Pozytywne i kontrolowane korzystanie z Internetu

Internet może być dobrym i przydatnym narzędziem. Jednak eksperci zalecają kontrolę stopnia korzystania z niego na etapie szkolnym. Korzystanie z internetu rośnie w zasadzie z dnia na dzień. W związku z tym rodzice stają przed prawdziwym wyzwaniem, jakim jest kontrolowanie i ograniczanie dostępu do niego dla swoich dzieci.

Jednak chociaż zawsze powinni być tego świadomi, to niektóre badania pokazują, że Internet może mieć pozytywny wpływ w przypadkach lęku społecznego.

Dziecko w internecie

Anonimowość i wolność, jakie oferuje Internet, to dla tych dzieci wspaniały sposób na nawiązywanie nowych przyjaźni oraz dzielenie się pomysłami i obawami. W tym kontekście mogą czuć się bardzo nieskrępowane, w przeciwieństwie do kontekstów związanych z prawdziwym życiem w świecie rzeczywistym.

Jednak Internet może także stanowić zagrożenie, jeśli dziecko spędza w nim zbyt dużo czasu bez nadzoru rodziców. Może to być również związane z wyższym poziomem lęku.

Zapewne zaciekawi Cię także nasz inny artykuł: Telefon – 10 wskazówek, aby się od niego uwolnić

3. Czy powodem może być znęcanie się?

Niektóre badania pokazują związek między lękiem społecznym a zastraszaniem. W ten sposób dziecko może być zarówno ofiarą, jak i obserwatorem sytuacji, która dotyka jego kolegów z klasy.

W takim przypadku ważne jest, aby porozmawiać z nauczycielem dziecka, aby poznać jego perspektywę. Ponadto niektóre ośrodki mają specjalne programy lub mechanizmy działania mające na celu pomóc dzieciom w tego typu sytuacjach.

Niektóre z tych programów obejmują nawet gry i zabawy. W ten sposób podczas tego typu aktywności dzieci uświadamiają sobie wspólne problemy i ośmielają się podzielić niektórymi obawami z innymi. Wynika to z tego, że czują się bezpieczniejsze i lepiej chronione przez kolegów z klasy i nauczycieli.

Być może uznasz także ten artykuł za interesujący: Mobbing w szkole: 11-letni Diego popełnił samobójstwo

4. Wyniki w szkole

Rozmowa z nauczycielem dziecka może być również bardzo przydatna, jeśli wykryjesz problemy z jego wynikami w szkole. Jeśli te sytuacje pojawiają się nagle i bez wyraźnego wyjaśnienia, zawsze powinieneś podejrzewać stojący za nimi lęk społeczny.

Pamiętaj, że dziecko borykające się z tym problemem nie będzie czuć się dobrze wśród swoich rówieśników. Z tego powodu trudno będzie mu wykonać wiele typowych zadań. Na przykład odpowiadanie przy tablicy w obecności innych uczniów, praca w zespole lub granie w gry.

W tym momencie wiesz już trochę więcej o tym, czym jest lęk społeczny u dzieci i jakie są jego specyficzne cechy w ich codziennym zachowaniu. Pamiętaj, że nie powinieneś wahać się poprosić o pomoc nauczycieli, pedagogów lub psychologów. Tylko wtedy będziesz w stanie stawić czoła problemowi u swojego dziecka i przezwyciężyć go razem z nim.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Sandin, Bonifacio & Valiente, Rosa & Chorot, Paloma & Santed-Germán, Miguel-Angel & Sánchez Arribas, Carmen. (1999). Escala de Ansiedad Social para Niños-Revisada (SASC-R): Fiabilidad, validez y datos normativos. Analisis y Modificacion de Conducta. 25. 27-846.
  • Navarro, R., & Yubero, S. (2013). Impacto de la ansiedad social, las habilidades sociales y la cibervictimización en la comunicación online. Escritos de Psicología / Psychological Writings. https://doi.org/10.5231/psy.writ.2012.2009
  • Cárdenas, E., Feria, M., Palacios, U., & De la Peña, F. (2010). Guía clínica para los trastornos de ansiedad en niños y adolescentes.
  • Caballo, V. E., Calderero, M., Carrillo, G. B., Salazar, I. C., & Irurtia, M. J. (2011). Acoso escolar y ansiedad social en niños (ii): Una propuesta de intervención en formato lúdico. Behavioral Psychology/ Psicologia Conductual.
  • García-López, L. J., Piqueras, J. A., Del Mar Díaz-Castela, M., & Inglés, C. J. (2008). Trastorno de ansiedad social en la infancia y adolescencia: Estado actual, avances recientes y líneas futuras. Psicologia Conductual.
  • Shepherd, R. M., & Edelmann, R. J. (2005). Reasons for internet use and social anxiety. Personality and individual Differences, 39(5), 949-958.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.