Lamblioza: objawy i leczenie

Lamblioza powoduje objawy takie jak biegunka, zmęczenie, nudności czy utrata apetytu. Ważna jest diagnoza, gdyż to od niej zależy leczenie.

Lamblioza objawia się zmęczeniem, nudnościami, biegunką i wymiotami. Choroba ta dotyka układu trawiennego i jest powodowana przez pierwotniaki,a według amerykańskiego Centrum Kontroli i Prewencji Chorób występuje najczęściej u dzieci w klimacie umiarkowanym.

Wiesz jaki patogen powoduje tę dolegliwość i jak jest przenoszony? Znasz objawy? Wiedza ta jest konieczna, by móc uniknąć tej choroby i radzić sobie z nią. Dlatego poniżej przybliżamy najważniejsze aspekty lambliozy u ludzi.

O lambliach

Przed przeanalizowaniem objawów tej choroby, warto przyjrzeć się patogenom, które ją powodują. Mowa o szczególnym przypadku, ponieważ dolegliwość ta nie jest wywoływana przez bakterie ani wirusy, a przez pierwotniaki.

Lambliozę powoduje gatunek Giardia lamblia z grupy wiciowców, należący do rzędu Diplomonadida. To pasożyt wielu ssaków, w tym ludzi. Lokuje się on w jelicie cienkim, powodując lambliozę (giardiozę).

Jego rozmiar jest niewielki, poniżej 20 mikrometrów. Nie ma organelli takich jak mitochondria, stanowiące podstawę funkcjonowania komórek wielu istot żywych.

Złożony cykl życiowy

W przeciwieństwie do wielu innych pasożytów, lamblie mają tylko jednego gospodarza w swoim cyklu życiowym (w tym przypadku – człowieka). Mimo nieskomplikowanej budowy tego organizmu, ma on dwa stopnie rozwoju.

• Trofozoit: poruszająca się forma z wiciami. Według badań mikrobiologicznych, ma rodzaj otworu przyssawkowego pozwalającego na przyczepienie się do ścianek jelita.
• Cysta: nieruchliwa forma generowana przez pierwotniaka w celu przetrwania poza organizmem gospodarza. Ma możliwość zarażania.

Lamblioza: objawy i leczenie

Lambliozą zarażamy się wskutek spożycia cyst wraz z zakażoną wodą lub pokarmem. Cysty wydalane są z odchodami osoby chorej i mogą długo przetrwać w środowisku.

Niedostateczna higiena i oczyszczanie wód może prowadzić do powstania zagrożenia dla dużych grup osób.

Symptomy

Objawy lambliozy mogą różnić się zależnie od pacjenta. Jednak typowy obraz kliniczny przedstawia się następująco:

• Zmęczenie.
• Utrata apetytu.
• Biegunka lub miękki stolec.
• Wymioty.
• Wzdęcia i bóle brzucha.
• Utrata wagi.
• Gazy.
• Bóle głowy.

Większość tych objawów to wynik przyczepienia się lamblii do ścianek jelita. Patogeny te powodują zagęszczenie kosmków jelitowych, co zmniejsza ich powierzchnię aktywną i powoduje zmiany w fizjologii.

Leczenie lambliozy

Chociaż niektóre prace naukowe wskazują na to, że istnieją pewne odmiany lamblii odporne na powszechnie stosowane leki, najczęściej przepisuje się następujące środki:

• Metronidazol: antybiotyk, który należy przyjmować przez tydzień, by zlikwidować infekcję. Jego przyjmowanie nie jest przyjemne – powoduje nudności i pozostawia metaliczny posmak na podniebieniu.
• Tinidazol: podobnie skuteczny jak metronidazol – już jedna dawka niszczy patogen.
• Nitazoksanid: dobry wybór dla dzieci – skutecznie leczy biegunkę. Jest dostępny w płynnej formie i przyjmuje się go tylko w trzech dawkach.
• Paromomycyna: inny antybiotyk stosowany w medycynie i weterynarii w leczeniu lambliozy.

Grupy ryzyka

Podobnie jak w przypadku innych chorób, istnieją pewne grupy, u których prawdopodobieństwo zarażenia się chorobą jest większe.

• Dzieci: częściej niż dorośli wchodzą w kontakt z fekaliami bawiąc się w brudnych miejscach lub brudząc własnymi odchodami. Dlatego też to u nich lamblioza występuje najczęściej.
• Mieszkańcy ubogich krajów z ograniczonym dostępem do oczyszczonej wody: cysty potrafią długo przetrwać w środowisku. Przenoszone są przez wodę, więc ta nieuzdatniana może zawierać patogeny.
• Osoby uprawiające seks analny: to dość oczywiste – możliwość wejścia w kontakt z fekaliami.

Lamblioza: co warto wiedzieć

Lamblioza to choroba o zróżnicowanym obrazie klinicznym, rozprzestrzeniająca się przede wszystkim na obszarach o niedostatecznej higienie. Dlatego ważne jest dezynfekowanie żywności i picie wody butelkowanej, szczególnie w miejscach, gdzie brak odpowiedniego zaplecza sanitarnego.

W razie wystąpienia dolegliwości ze strony układu pokarmowego należy iść do lekarza, który przepisze odpowiednie leki.