Kwas hialuronowy w stomatologii

Produkty lecznicze zawierają kwas hialuronowy o zwiększonej masie cząsteczkowej, który przypomina ten naturalny obecny w tkance dziąseł.
Kwas hialuronowy w stomatologii

Napisany przez Equipo Editorial

Ostatnia aktualizacja: 16 czerwca, 2023

Kwas hialuronowy jest wykorzystywany w stomatologii, ponieważ wykazuje skuteczność w leczeniu schorzeń błony śluzowej. Mowa o substancji, która występuje  naturalnie w dziąsłach.

Produkty lecznicze zawierają kwas o zwiększonej masie cząsteczkowej, który przypomina ten naturalny obecny w tkance dziąseł.

Badania kliniczne wykazały, że kwas hialuronowy może być stosowany w celach leczniczych, gdyż wspomaga proces gojenia i regeneracji uszkodzonych tkanek.

Jak kwas hialuronowy działa na błonę śluzową?

Zaczerwienione dziąsła

Kwas zbiera się w zewnętrznych warstwach zdrowej tkanki dziąseł. Działa zatem jak płaszcz ochronny na śluzówce, chroniąc rankę przed kontaktem z jedzeniem czy piciem.

Inną właściwością kwasu hialuronowego jest zdolność do zmniejszania zapalenia i dolegliwości, dzięki działaniu przeciwobrzękowemu. Co więcej, pomaga goić afty. W przypadku chorób przyzębia pojawia się zwiększone zapotrzebowanie na kwas hialuronowy.

Kwas hialuronowy: niedobór

Jak już wspomnieliśmy, w przypadku choroby występuje zwiększone zapotrzebowanie na kwas hialuronowy. Oznacza to, że organizm nie ma dość kwasu, by zapobiec zapaleniu i bólowi.

Uszkodzenia śluzówki jamy ustnej regenerowane są dzięki specjalnym komórkom zapobiegającym tworzeniu się blizn.

Wskazania w stomatologii

Kwas ten stosowany jest w leczeniu dolegliwości ze strony jamy ustnej, takich jak:

  • Zapalenie śluzówki: do tej grupy należy zapalenie dziąseł, krwawienie dziąseł, retrakcja dziąseł czy kieszonki dziąsłowe.
  • Urazy: w szczególności otarcia, rany po ekstrakcji zęba czy po zabiegach chirurgicznych.
  • Niektóre choroby: pewne choroby dziąseł i śluzówki wymagają dostarczenia dodatkowej porcji kwasu hialuronowego.

Czym są afty?

Afty to niewielkie wrzody o białym wnętrzu i zaczerwienionych brzegach. Zwykle pojawiają się na języku, dziąsłach lub na wewnętrznej stronie policzka. To dolegliwość najczęściej pojawiająca się u dzieci i nastolatków. Powoduje ból potęgowany przez kontakt z jedzeniem czy piciem. 

Leczenie kwasem hialuronowym łagodzi dolegliwości i przyspiesza gojenie aft. Dzieje się tak, gdyż chroni rankę i wspomaga proces gojenia.

Kwas hialuronowy w stomatologii: zalety

Badanie zębów

Kwas hialuronowy ma szerokie zastosowanie w stomatologii. Oto niektóre z jego zalet:

  • Ulga w bólu: preparaty z tą substancją chronią rankę i łagodzą ból.
  • Ochrona przed czynnikami zewnętrznymi: należą do nich jedzenie i picie.
  • Nawilżenie tkanek: kwas zatrzymuje wodę w tkankach.
  • Przyspieszenie procesu gojenia.

Co więcej, aplikacja kwasu hialuronowego nie boli. Wręcz przeciwnie, daje uczucie ulgi.

Stosowanie kwasu hialuronowego 

Po umyciu zębów nakładaj kwas 3 do 5 razy dziennie przez 3 do 4 tygodni. Następnie zaczekaj z jedzeniem i piciem pół godziny.

Na rynku dostępne są różne preparaty zawierające tę substancję w składzie. Oto niektóre z ich form:

  • Żel: tworzy film ochronny. Nakładaj czystymi palcami.
  • Płukanka: płucz 10 ml przez 1-2 minuty. Nie wymaga rozcieńczania.
  • Spray: zapewnia równomierne pokrycie. Zaleca się 1-2 rozpylenia dziennie na bolące miejsce.

Kwas hialuronowy w stomatologii

Co ważne, kwas hialuronowy nie wywołuje działania farmakologicznego w obrębie śluzówki. Jest bezpieczny i nie ma przeciwwskazań dla jego stosowania. Nie wywołuje też działań ubocznych. Co więcej, jest doskonały dla dzieci, gdyż jego aplikacja nie boli, a on sam nie wykazuje toksyczności.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Sánchez, D. C., Yáñez Ocampo, B. R., & Esquivel Chirino, C. A. (2017). Uso de ácido hialurónico como alternativa para la reconstrucción de la papila interdental. Revista Odontológica Mexicana. https://doi.org/10.1016/j.rodmex.2017.09.008

  • González della Valle, A., García Rivello, H., & Mocetti, E. (1999). Identificación inmunohistoquímica de los fenómenos degenerativos en la hernia de disco lumbar: expresión de ácida hialurónico, metaloproteasas 1 y 3, factor de crecimiento fibroblástico básico y CD34. Rev. Asoc. Argent. Ortop. Traumatol.

  • Corte Sánchez, D., Yáñez Ocampo, B. R., & Esquivel Chirino, C. A. (2017). Use of hyaluronic acid as an alternative for reconstruction of interdental papilla. Revista Odontológica Mexicana. https://doi.org/10.1016/j.rodmex.2017.09.017


Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.