Kłamstwa nastolatków: najbardziej niepokojący scenariusz

Okres dojrzewania to skomplikowany etap w życiu każdej osoby, w którym zachodzi wiele zmian w zachowaniu. Jednak wielu rodziców martwią przede wszystkim kłamstwa nastolatków. Przeczytaj dzisiejszy artykuł, aby dowiedzieć się więcej na ten temat.

Nie ma wątpliwości, że kłamstwa nastolatków to jeden z problemów, który najbardziej niepokoi rodziców. Istnieje wiele powodów, które mogą sprawiać, że dana osoba kłamie. Jednak zazwyczaj rodzice boją się momentu, w którym będą musieli poradzić sobie z taką sytuacją. Wpływa na to przede wszystkim złożona natura młodej osoby przechodzącej przez okres dojrzewania.

Kłamstwa nastolatków, a pierwsze pytania

Na czym właściwie polega kłamanie? Czy jest to niemówienie prawdy? A może jej ukrywanie? Czy niemówienie prawdy powinno wiązać się z określoną niechęcią i złorzeczeniem, aby uznać je za kłamstwo? Co dzieje się, jeśli kłamią rodzice?

Czy istnieją duże kłamstwa i białe kłamstwa? A może wszystkie kłamstwa mają taką samą wagę, nawet jeśli są nieznaczące i nieszkodliwe? To tylko kilka pytań, które zadajemy sobie, gdy znajdujemy się w sytuacji zwiększającej prawdopodobieństwo zetknięcia się z kłamstwem.

Czasami kłamstwa pojawiają się w zawoalowany. Innym razem nastolatek kłamie w sposób przebiegły, czekając na odpowiednią okazję.

Kłamstwa nastolatków a rola rodziców

W takim razie dlaczego rodzice nie są w stanie rozmawiać ze swoimi dziećmi na ten temat? Jak mogą powstrzymać je przed kłamaniem? Kłamstwo nie jest naturalnym zachowaniem. W rzeczywistości pojawiają się powoli, a każdy z nas uczy się ich z czasem.

W dzieciństwie niemowlęta często mylą rzeczywistość z fantazją i puszczają wodze fantazji. Można powiedzieć, że historie, które wymyślają, nie są do końca prawdziwe. Jednak ich motywacja w takim przypadku jest niewinna, a ten rodzaj zabawy zaniknie wraz z wiekiem.

Problemy pojawiają się, gdy dziecko zaczyna rozumieć, że dzięki kłamstwom może coś zyskać.

Kłamstwa nastolatków i ewentualne scenariusze

Kłamstwo często pojawia się z powodu sztywnych reguł i zakazów narzuconych przez rodziców, dotyczących wychodzenia i udzielania pozwoleń. A być może jest związane jedynie z poczuciem winy wynikającym z trudności w takich dziedzinach jak oceny w szkole lub “przypadkowe” odnalezienie papierosów w plecaku dziecka.

Susana Molina Martin (2010) zwraca uwagę na poniższy fakt:

Ośrodki edukacyjne przechodzą przez okres dopasowywania do nowych form interakcji, które pojawiają się w związkach uczniów ze ich otoczeniem.

Autorka badań opisuje zachowania pojawiające się w wieku dojrzewania, które bazują na symulowaniu i udawaniu. Stwierdza, że wynikają one z potrzeb dziecka związanych z jego przetrwaniem w społeczeństwie.

Twoje nastoletnie dziecko kłamie: kiedy powinnaś zacząć się martwić?

Kłamanie nie powinno Cię zbytnio niepokoić, jeśli tylko pojawia się od czasu do czasu. Upewnij się jedynie, że jesteś w stanie rozpoznać jego oznaki, aby takie zachowanie było wyjątkiem, a nie zasadą. Jeżeli stanie się nawykiem, musisz interweniować.

Dlaczego okres dojrzewania?

Okres dojrzałości to etap, w którym każda osoba poszukuje swojej tożsamości. Poszukiwanie autonomii, niezależności, która odróżnia ich od ich rodziców. W wielu przypadkach pragnienia nastolatków są inne niż pragnienia ich rodziców. To doskonałe okoliczności do pojawienia się kłamstw.

Podsumowując

Kłamstwa nastolatków mogą wskazywać, że młoda osoba nie odnalazła jeszcze swojej drogi w życiu, a oszukiwanie pozwala im odnaleźć chwilową tożsamość.

Podkreślmy, że skróty, jakie zapewniają kłamstwa, wydają się często najprostszym sposobem na wyjście z niewygodnej sytuacji. Jednak są niezwykle efemeryczne, przez co mogą okazać się szkodliwe.