Japońskie dzieci - dzięki czemu są tak posłuszne rodzicom?

Japońskie mamy z oddaniem poświęcają się edukacji i wychowaniu swoich dzieci. Ten styl edukacji pozwala wychować dzieci, które przestrzegają norm i uprzejmie i odpowiednio się zachowują.

Japonia to kraj podziwiany z wielu powodów. Jednym z nich jest fakt, że japońskie dzieci są posłuszne rodzicom i bardzo dobrze się zachowują, są uprzejme i rozsądne. Uczą się panujących w społeczeństwie norm, a następnie żyją zgodnie z nimi, dostosowując swoje zachowanie do tego, czego się od nich oczekuje.

Ta forma wychowania całkiem słusznie budzi zachwyt u Europejczyków. Japońscy rodzice żywią całkowite zaufanie co do tego, że ich dzieci nauczą się jakie zachowanie jest odpowiednie w danej sytuacji. Jedną z form, poprzez jakie uczą się japońskie dzieci jest przykład ich rodziców, którzy czują się odpowiedzialni za wychowanie swoich pociech.

Z całą pewnością zadajesz sobie pytanie, w czym tkwi sekret dobrego wychowania i dobrych manier jakie wykazują japońskie dzieci. Koniecznie przeczytaj nasz artykuł i poznaj kluczowe czynniki japońskich metod wychowawczych. W wielu aspektach są one bardzo odmienne od tego, do czego jesteśmy przyzwyczajeni w naszej kulturze.

Japońskie dzieci są posłuszne i zachowują się wzorowo

Według badań porównawczych dotyczących wychowania w różnych społeczeństwach, znanych pod tytułem“Disciplina en la Primera Infancia“ opublikowanych przez Asociación de Kansas para la Salud Mental de la Infancia y la Primera Infancia, w japońskich rodzinach wyraźnie widać przywiązanie, empatię i harmonię. 

Badania wykazały, że w Japonii dzieci są posłuszne rodzicom i uczą się zachowywać w społeczeństwie tak jak dorośli. W obrębie rodziny jednak dzieci te są zupełnie zależne od rodziców, a przede wszystkim od matki.

Zależność ta nie jest czymś niepożądanym, wręcz przeciwnie, jest akceptowana i chętnie podtrzymywana.

Wściekłość nie występuje na liście zachowań japońskich dzieci, choć oczywiście nie obejdzie się bez sporadycznych wyjątków.

Japoński wzorzec przywiązania

Rodzice, a zwłaszcza matka, budują ścisłą więź z dzieckiem. Oboje rodziców promuje ową bliskość oraz zależność dziecka od matki. Według japońskiego zwyczaju rodzice żywią i ubierają swoje dzieci. Praktykuje się również spanie dziecka z rodzicami do mniej więcej szóstego roku życia.

Relacja matki z dzieckiem jest intymna. Wydaje się wręcz, że stanowią jeden umysł w dwóch ciałach, a nie dwie oddzielne jednostki. W ciągu pierwszych trzech lat życia dziecka towarzyszy ono matce zawsze i wszędzie.

Ta natomiast żywi względem niego szczególne oddanie. Dzieci zazwyczaj nie oddaje się do przedszkola przed ukończeniem trzeciego roku życia. Na tym etapie nie pozostawia się go również pod opiekę dziadkom.

Japońskie dzieci a techniki wychowawcze

Ten natomiast zakłada konieczność wkładania poświęcenia w wychowywanie i opiekę nad dziećmi, ponieważ tylko w ten sposób cała rodzina może osiągnąć wewnętrzny spokój i szczęście.

Na podstawie tej przesłanki warto zwrócić uwagę na pewne szczególne cechy japońskiego systemu wychowawczego.

Oto niektóre z nich:

Siła sugestii

Aby poprawić dziecko, japońska matka używa siły perswazji, sugestii, czasem również wstydu. W ten sposób unika bezpośredniej konfrontacji z małym dzieckiem. Redukuje to do minimum możliwość wystąpienia agresji czy braku zaufania.

Za pomocą sugestii oraz prośby wskazuje dziecku na jego obowiązki. Zamiast wydać polecenie: “Schowaj zabawki”, zapewne zasugeruje: “Co powinieneś zrobić teraz z zabawkami?”.

Dziecko zrobi wszystko, aby wywiązać się z obowiązku wobec matki. Kiedy jednak udaje, że nie słyszy, matka stosuje inne zmyślnie dobrane narzędzia. Jednym z nich jest wywołanie uczucia wstydu lub zakłopotania. Dziecko zrobi wszystko, żeby tylko uniknąć wstydu.

Moc tkwiąca w gestach

Japońskie dzieci są bardzo przywiązane do matki. Dosłownie czuje ono emocje przeżywane w danej chwili przez matkę. Dziecko zrobi dosłownie wszystko, żeby niczym nie zburzyć nastroju matki.

Gdy matka coś sugeruje dziecku, wykonuje przy tym odpowiedni gest, który wskazuje, że będzie rozczarowana, jeśli dziecko nie wykona przydzielonego zadania.

Matka nie karze dziecka w sposób bezpośredni. Wykonuje raczej gest świadczący o niezadowoleniu i rozczarowaniu, co stanowi formę kary i upokorzenia.

Skoro dziecko jest tak bardzo skupione na tym, aby nie wyprowadzić matki z równowagi, zrobi to, co do niego należy, aby jej nie rozczarować.

Miłość i wyrozumiałość, czyli dlaczego japońskie dzieci są posłuszne

Japońskie matki doskonale też nauczyły się rozpoznawać stan emocjonalny swoich dzieci. Dzięki temu mogą dopasowywać siłę perswazji stosowaną przy ich wychowywaniu. Na przykład, gdy widzą, że dziecko nie jest w nastroju do wykonania zadania, czeka z sugestią na lepszą chwilę.

Japońscy rodzice robią wszystko co niezbędne, aby ich dzieci czuły się kochane, doceniane i szanowane. To na nich skupia się cała cierpliwość, życzliwość miłość i zrozumienie rodziców. Taki model wychowania stanowi jednak nie lada wyzwanie dla zachodnich matek. A co Ty o tym sądzisz?