Jałowa martwica głowy kości udowej

Jałowa martwica to obumieranie tkanki kostnej. Dlaczego się rozwija? W jaki sposób odbija się nażyciu pacjentów? Czytając dzisiejszy artykuł poznasz najważniejsze informacje na ten temat.

Jałowa martwica, podobnie jak każda inna martwica, pojawia się w wyniku braku dostarczania krwi do tkanek. W tym przypadku dotyka kości, co prowadzi do rozwoju poważnych konsekwencji.

W poniższym artykule opiszemy na czym polega jałowa martwica głowy kości udowej, w jaki sposób wpływa na jakość życia pacjentów oraz jak można ją leczyć.

Jak sugerują niektóre artykuły, na przykład Chroniczny ból biodra: martwica głowy kości udowej (dostępny w języku angielskim), jałowa martwica wcale nie pojawia się aż tak często. Jednak nie oznacza to, że nie należy poświęcać jej uwagi, ponieważ jej następstwa są niezwykle poważne i wiąże się ze znaczącym ryzykiem dla cierpiących na nią pacjentów.

Jałowa martwica głowy kości udowej: co ją wywołuje?

Pierwsze pytanie, które często przychodzi do głowy, to co wywołuje ten niezwykle poważny problem, z którym wiążą się skomplikowane konsekwencje natury zdrowotnej.

Oto kilka przyczyn, które mogą wywierać wpływ na jego rozwój, cytowanych za artykułem Nieurazowe przypadki jałowej martwicy głowy kości udowej: związek między zapaleniem wątroby typu C a pegylowanym interferonem (dostępny w języku angielskim):

• Historia urazów: Uraz lub dyslokacja stawu mogą wywierać wpływ na naczynia krwionośne, prowadząc do braków w dostarczaniu krwi.
• Leczenie nowotworu: Poddawanie się naświetlaniom lub chemioterapii osłabia organizm i kości. Może również wywoływać uszkodzenia naczyń krwionośnych.
• Stan nadkrzepliwości: To predysponuje do rozwoju zakrzepicy, a zakrzepy krwi znacząco zmniejszają dopływ krwi.
• Długoterminowe leczenie steroidami: Nadmiar steroidów (wysokie dawki) może stanowić jedną z przyczyn rozwoju jałowej martwicy głowy kości udowej.

Objawy

Objawy jałowej martwicy głowy kości udowej są mniej lub bardziej uciążliwe w zależności od stanu pacjenta. Tym samym możemy rozróżnić stan łagodny, stan o średnim natężeniu oraz stan końcowy, który cechuje niezwykle duże nasilenie objawów. Przyjrzyjmy się niektórym symptomom, które mogą pojawić się u pacjenta.

Przede wszystkim należy zauważyć, że w stanie łagodnym pacjent może nie mieć jakichkolwiek objawów. Oznacza to, że jałowa martwica może rozwijać się całkowicie niezauważona. Jednak jeśli nie zostanie zdiagnozowana, pogłębi się. Tym samym z czasem zaczniesz zauważać następujące dolegliwości:

• Ból stawu dotkniętego martwicą, gdy przenosisz na niego wagę ciała.
• Dyskomfort podczas odpoczynku, leżenia lub siedzenia.
• Ból, która pogarsza się i promieniuje do pachwiny, ud, pośladków, a nawet kolan.

Ból będzie zyskiwał coraz większe natężenie, aż do momentu, w który będzie sprawiał ciągły dyskomfort bez możliwości zaznania ulgi. Taka sytuacja wywiera wpływ na jakość życia pacjentów, ograniczając ich działania. Dlatego też tak ważne jest udanie się do lekarza, gdy tylko zauważysz pierwsze objawy. Wszystko dlatego, że kość może stracić swój kształt, wywołując przez to zapalenie stawów.

Leczenie

Kiedy u pacjenta zdiagnozuje się jałową martwicę, lekarz weźmie pod uwagę jego wiek, jakość kości, stopień zaawansowania choroby oraz szkody, które już wyrządziła. Poniżej prezentujemy zarówno nieinwazyjne sposoby leczenia, jak i te, które wymagają poddania się operacji.

• Zewnętrzne wsparcie: Używanie kul lub lasek jest możliwe w przypadkach o najmniejszym nasileniu. Jednak nie przynosi ono satysfakcjonujących rezultatów.
• Leki: Przynoszą zazwyczaj o wiele lepsze efekty. Niektóre z nich są przeciwnadciśnieniowe, obniżające poziom lipidów, fibrynolityczne i naczyniowoczynne.
• Leczenie tlenem w hiperbarii: Wdychanie tlenu pod wysokim ciśnieniem zwiększa natlenienie plazmy. W łagodniejszych etapach choroby może przynosić bardzo dobre efekty.
• Stymulacja elektryczna: Wspiera tworzenie kości, co jest ważne, ponieważ jałowa martwica sprawia, że kości stają się słabsze i łatwo się łamią.

Co dzieje się, gdy jałowa martwica wchodzi w bardziej zaawansowany stan? Chociaż można próbować stosować wyżej wspomniane metody, to lekarze często zalecają wykonanie operacji.

Jednak lekarz może ją zasugerować nawet w przypadkach o średnim natężeniu, ponieważ połączenie różnych sposobów leczenia zwiększa szanse na poprawę stanu pacjenta.

Jeśli zauważysz u siebie nawet najmniejszy dyskomfort, koniecznie od razu udaj się do lekarza. Jeśli nie masz żadnych objawów, pamiętaj, że bardzo ważną rolę odgrywa regularne chodzenie na wizyty kontrolne, aby upewnić się, że wszystko jest w porządku. Często brak objawów wcale nie oznacza, że nie masz problemu.

W takim przypadku wcześnie postawiona diagnoza uchroni Cię przed koniecznością poddania się operacji.