Honjok, Sztuka życia w samotności

Honjok to samotność z wyboru. Osoba wybiera życie w samotności, aby poznać siebie i pielęgnować swój autentyczny świat wewnętrzny.

Honjok to samotny styl życia, który narodził się w Korei Południowej w ostatniej dekadzie. Powstał jako sposób na radzenie sobie z presją społeczną i normami obowiązującymi w tym kraju. Normy te wywierają nacisk na młodych ludzi, by zawierali małżeństwa i zakładali rodziny.

Koreańskie normy nakazują również, aby mężczyźni byli odnoszącymi sukcesy profesjonalistami, których praca pozwala im wspierać swoją grupę. Z drugiej strony kobiety muszą traktować priorytetowo opiekę nad rodziną, nawet jeśli mają szerokie wykształcenie akademickie i umiejętności potrzebne do wykonywania pracy w środowisku zawodowym.

W tym kontekście coraz więcej młodych mieszkańców Korei Południowej (głównie kobiet) decyduje się na ucieczkę od tych wzorców kulturowych macho. W efekcie wybiera samotność jako sposób na życie. Zobaczmy, na czym to polega.

Co to jest honjok, czyli „hondżok”?

Termin honjok jest grą słów utworzonych przez dwa pojęcia: hon, co oznacza „samotny”, oraz jok, które odnosi się do „plemienia”. W tym sensie słowo tłumaczy się jako „plemię jednego”.

Ruch pojawił się pod koniec ostatniej dekady w Korei Południowej, jako odpowiedź na presję kulturową macho, która z góry określa role, które powinni pełnić mężczyźni i kobiety. Pojęcie to odnosi się jednak do samotności z wyboru. Człowiek świadomie wybiera życie w samotności, aby poznać siebie i pielęgnować swój autentyczny świat wewnętrzny.

Dla zwolenników tego ruchu samotność wywodząca się z honjok nie ma negatywnych skojarzeń, które często się jej przypisuje. Jest to bowiem samotność wybrana osobiście. Ludzie ci lubią wykonywać samotne czynności.

Ponadto przynosi im pewne korzyści, takie jak:

• Możliwość posiadania większej ilości pieniędzy.
• Dogłębne poznanie własnych preferencji i zainteresowań.
• Oferowanie alternatyw dla tradycyjnego modelu południowokoreańskiego, w którym pojęcie plemienia jest najwyższym dobrem.

Samotność to nie to samo, co uczucie samotności

Samotność to zjawisko, któremu często przypisuje się negatywną konotację. Musimy jednak nauczyć się odróżniać tę narzuconą samotności (czujemy się samotni, mimo że otaczają nas ludzie lub jesteśmy odrzucani przez innych), od samotności wybranej (wybieramy samotność, aby kultywować nasz wewnętrzny świat i cieszyć się indywidualnością).

Temat poruszyła amerykańska psychoterapeutka Francie Healey, w książce Honjok: Sztuka życia w pojedynkę. Autorka stwierdza, że samotność może być postrzegana jako okazja do przebywania ze sobą i odkrywania sensu naszego życia. Uważa, że honjok, choć na początku może być nieprzyjemnym doświadczeniem, jest drogą do samoświadomości.

Rodzaje „honjok”: sposoby na cieszenie się wybraną samotnością

Rozwój ruchu honjok stał się coraz bardziej popularny w Korei Południowej, do tego stopnia, że pojawiły się 3 typologie:

1. Hon-bap: odnosi się do przyjemności z samotnego jedzenia w restauracji, bez zwracania uwagi na pozory lub opinie innych.
2. Hon-nol: to satysfakcja z samotnego spędzania wolnego czasu. Ta kategoria obejmuje samotne chodzenie do teatru, chodzenie do kina, zakupy lub samotne podróżowanie.
3. Hon-sul: to samotne picie. W takim przypadku Koreańczycy zazwyczaj robią to w domu.

Korzyści z samotności z wyboru

Kiedy nauczymy się być sami i zaczniemy cieszyć się tym doświadczeniem, możemy doświadczyć następujących korzyści.

Zwiększona samowiedza

Doskonałym sposobem na poznanie siebie jest samotność. To w tych chwilach możemy skierować wzrok do wewnątrz i zagłębić się w nasze dary, lęki, ograniczenia i zasoby.

Większa samowystarczalność

Samotne życie uczy nas także większej samowystarczalności. Uczymy się przejmować zadania i obowiązki bez polegania na innych. To generuje satysfakcję i poczucie spełnienia.

Wzmocniona samoocena

Samotność pozwala nam również na podniesienie poczucia własnej wartości, ponieważ przestajemy polegać na opinii innych i zaczynamy działać zgodnie z naszymi prawdziwymi preferencjami i potrzebami. Innymi słowy, stawiamy siebie na pierwszym miejscu.

Nie oznacza to jednak, by dać się ponieść arogancji i egoizmowi. Wręcz przeciwnie, dobra samoocena oznacza lepsze dogadywanie się ze sobą i innymi.

Zdrowsze życie towarzyskie

Francie Healey miała okazję porozmawiać z młodymi ludźmi, którzy praktykowali honjok, a wielu z nich wskazywało na bardziej owocne i pozytywne relacje z innymi.

Wydaje się, że uczenie się samotności pomaga nam docenić indywidualność własną i innych. Jest to niezbędne dla zdrowych relacji.

Większa kreatywność

Samotność pomaga wydobyć idee i stany twórcze. Ponadto, gdy łączymy się ze sobą, możemy wyrazić swój wewnętrzny świat. Na przykład poprzez malowanie, pisanie czy muzykę.

Jak możemy zastosować „honjok” w naszym życiu?

Samotność z wyboru może stanowić wyzwanie, nawet dla tych, którzy nie chcą spełnić społecznych oczekiwań związanych z zawarciem małżeństwa i założeniem rodziny.

W związku z tym Francie Healey zaleca rozpoczynanie od małych rzeczy. Spędzanie kilku minut dziennie na prostych rzeczach, takich jak zwracanie uwagi na oddychanie, rozwijanie kreatywności i rozwijanie różnych nawyków, które zapewniają nam większą różnorodność (medytacja lub uważność).

Zaleca także prowadzenie dziennika lub zapisywanie myśli. Pomaga to nam zwiększyć refleksyjność i pracować nad samoświadomością, zwłaszcza gdy cierpimy ze względu na stres lub niepokój.

Healey dochodzi do wniosku, że ideałem jest, aby te czynności nie były tylko rozrywką, ale stały się priorytetami.

Potrzeba samotności

Na koniec należy pamiętać, że tak jak konieczne jest nawiązywanie relacji z innymi, ważne jest również, aby mieć przestrzeń dla siebie. Dotyczy to nawet życia w związku lub w rodzinie.

Dlatego, niezależnie czy mamy pragnienie założenia rodziny czy nie, konieczne jest nauczenie się samotności. Jest to ścieżka gwarantująca samopoznanie, miłość do siebie i zdrowe relacje.