Hipermobilność niemowląt: plusy i minusy

Niesamowite akrobacje, nienaturalnie rozciągające się palce, zwichnięcia, skolioza i zaburzenia lękowe mogą mieć wspólny czynnik: hipermobilność niemowląt. Dowiedz się więcej na ten temat już dziś!

Hipermobilność niemowląt jest częstym stanem bezobjawowym u dzieci poniżej 5 roku życia, który powoduje, że stawy poruszają się poza normalnymi granicami. Występuje, gdy poziom kolagenu w ścięgnach i więzadłach jest zmieniony, co powoduje, że włókna stają się cieńsze i mniej sztywne.

Stan ten występuje u 30% populacji dzieci, częściej u dziewcząt niż u chłopców, w stosunku 3 do 1. Chociaż zmniejsza się wraz z wiekiem, w 2% przypadków jest wydłużony w czasie.

W dzisiejszym artykule pokażemy kilka cech, które pozwalają na diagnozę tego stanu. Jednocześnie przyjrzymy się zaletom i wadom hipermobilności u niemowląt i, co najważniejsze, podpowiemy, kiedy należy się martwić.

Co powoduje hipermobilność?

Hipermobilność niemowląt ma charakter genetyczny. Badania wskazują, że pochodzi z mutacji włókien tworzących ścięgna, mięśnie i skórę.

Charakteryzują się one rozciąganiem i powrotem do pierwotnego kształtu lub deformacją i przyjmowaniem nowego, co nazywane jest plastycznością.

To tutaj działają białka tworzące tkanki:kolagen i elastyna. Kiedy jest więcej elastyny niż kolagenu, mięśnie stają się bardziej elastyczne, a tym samym więzadła bardziej kruche. Dlatego bardzo łatwo o urazy układu mięśniowo-szkieletowego.

Jakie są plusy hipermobilności?

W aktywności fizycznej, takiej jak gimnastyka, balet, taniec lub akrobatyka, hipermobilność może być czymś pozytywnym, ponieważ oferuje zadziwiającą elastyczność. Jest to również korzystne przy grze na instrumentach, takich jak flet, skrzypce czy fortepian, które wymagają szczególnej zręczności palców.

W konkretnym przypadku osób z nadmierną ruchliwością rozdęcie i ciągłe napięcie powtarzających się ruchów nie powoduje bólu w taki sposób, jak u osób mniej elastycznych.

W przypadku niektórych sportów i zajęć pozalekcyjnych hipermobilność jest zaletą, która ułatwia ruchy.

Wady hipermobilności

Hipermobilność niemowląt może być interpretowana jako zaleta we wspomnianych aktywnościach fizycznych, nawet jeśli specjaliści zalecają ostrożność. Problemem może być osłabienie mięśni i niezdarność ruchowa, a nawet opóźnienia w rozwoju psychoruchowym.

Pojawiają się zwichnięcia stawów, zapalenie ścięgien, ból pleców, skolioza, choroba zwyrodnieniowa stawów kolanowych oraz, według badań, lęk i depresja. Problemy te zwykle nie są związane z hipermobilnością stawów. Na szczególną uwagę zasługują niektóre objawy.

Hipotonia mięśni

Osłabienie mięśni powoduje opóźniony rozwój psychomotoryczny – skręcanie, siedzenie, raczkowanie i chodzenie. Niemowlęta z tym schorzeniem mają bardzo elastyczne stawy, które łatwo się zginają, a ich napięcie mięśniowe nie opiera się ruchowi.

Dzieci te nie kopią, a ich kończyny są bardziej rozciągnięte niż normalnie. Leżąc na brzuchu wydają się być zdesperowane, ponieważ nie mogą oprzeć się na ramionach ani podnieść głowy. Kiedy w końcu wstają, wydają się rozkładać nogi, ich stopy odwracają się na zewnątrz, a kolana do tyłu.

Hamowanie aktywności mięśni

W wyniku bólu dochodzi do zahamowania aktywności mięśni, co skutkuje hipotrofią. To z kolei zmniejsza tolerancję wysiłku, a tym samym zmniejsza możliwość udziału dziecka w sportach i grach. Możliwe są również opóźnienia w rozwoju psychomotorycznym i nabywania umiejętności chodzenia.

Skolioza i inne problemy z postawą

Badania wskazują na statystyczny związek między hipermobilnością stawów a skoliozą z powodu zmian postawy. Powoduje to skrzywienie w tylnej części kręgosłupa, znane jako kifoza i zwiększone skrzywienie w okolicy lędźwiowej.

Wiele dzieci ma płaskie stopy, a ich kolana są blisko siebie i są przesunięte do tyłu.

Porady i rekomendacje dla rodziców

Dziecko z nadmierną ruchliwością powinno poznać swój stan, aby zapobiec ciągłemu powtarzaniu ruchów stawów, które są poza normalnym zakresem. Trudno będzie kontrolować tę naturalną nadpobudliwość, a dziecko prawdopodobnie będzie starało się zaimponować innym swoimi umiejętnościami akrobatycznymi.

Ponieważ według lekarzy nieprawidłowe zginanie stawów niekoniecznie jest dobrą rzeczą, przedstawimy pewne zalecenia, które mogą być przydatne:

• Ponieważ nie ma konkretnego leczenia na tę przypadłość, rodzice powinni edukować dziecko o potrzebie ochrony stawów przed długotrwałym przeprostem.
• Staraj się kierować dziecko na zajęcia sportowe, które działają na mięśnie i poprawiają równowagę, stabilność i sprawność motoryczną.
• Jeśli dziecko z hipermobilnością jest jeszcze niemowlęciem, rodzice powinni dążyć do wzmocnienia napięcia mięśniowego. Aby to zrobić, najlepiej skonsultować się z fizjoterapeutą w celu uzyskania specjalistycznej porady.
• Wśród zalecanych ćwiczeń, znajdują się takie, w których dziecko jest ułożone twarzą do dołu, co może mu się w ogóle nie podobać. Pomagają one jednak maluchom wzmocnić plecy, szyję i biodra. Ponieważ dzieci uznają je za uciążliwe, musisz stymulować je zabawkami lub dźwiękami, które sprawią, że malec podniesie głowę.

Kiedy szukać pomocy medycznej w przypadku hipermobilnosci niemowląt?

Hipermobilność niemowląt może wydawać się zabawna, dopóki nie pojawi się u nich ból. Nie jest to powszechne, ponieważ tylko 5 do 10% dzieci z hipermobilnością odczuwa dyskomfort. Jeśli jednak tak się stanie, musisz udać się do lekarza, ponieważ możesz mieć do czynienia z hipermobilnością stawów.

Skala Beightona jest najczęściej używana do sprawdzenia, czy dana osoba ma hipermobilność. Można sprawdzić, czy dziecko dotknie przedramienia kciukiem, wyciągnie palce pod kątem większym niż 90 stopni lub dotknie dłońmi podłogi bez zginania kolan. Jeśli dziecko zdobędzie 6 z 9 punktów na skali, jest to pozytywny przypadek hipermobilności stawów.

To zaostrzone zaburzenie powoduje ból stawów i kości, nawet przy dłuższym trzymaniu ołówka. Towarzyszy mu również dyskomfort w biodrach i kolanach oraz płaskostopie, bruksizm, zmęczenie i osłabienie.

Zespół łagodnej hipermobilności różni się od zespołu Ehlersa-Danlosa, który również jest wrodzony, a także wpływa na tkankę łączną. EDS powoduje problemy naczyniowe i oczne oraz nadwrażliwość skóry. Towarzyszą mu również regularne zwichnięcia, deformacje kręgosłupa, hipotonia mięśni i wysięki w stawach.

Jeśli diagnoza zostanie postawiona we wczesnym dzieciństwie, istnieją pewne ćwiczenia, które rodzice mogą wykonywać z niemowlętami, aby je stymulować.

Hipermobilność niemowląt wymaga ciągłego wysiłku

Apel do rodziców – konieczne jest zwrócenie uwagi na przejawy, które mogą pokazać poważne problemy. Stan ten nie jest łatwy do zdiagnozowania, ponieważ objawy mogą być rozproszone. Sygnałem alarmowym jest ból.

Po zdiagnozowaniu łagodnej hipermobilności u dziecka należy postępować zgodnie z wytycznymi dotyczącymi leczenia. Obejmuje to zbilansowaną dietę, ćwiczenia, udział w zajęciach sportowych i dobrej jakości higienę snu. Unikaj przeciążania stawów (np. noszenia ciężkiego tornistra) oraz sportów ekstremalnych.

Po dokonaniu tych rozważań należy podkreślić, że okresy braku aktywności zwiększają objawy hipermobilności. W związku z tym zalecany jest progresywny program ćwiczeń oporowych skoncentrowany na określonych mięśniach. I na koniec, jazda na rowerze i pływanie są jednymi z pierwszych wyborów zdrowych ćwiczeń w tym zakresie.