Epinefryna: czy wiesz, kiedy i jak ją należy stosować?
Epinefryna, nazywana również adrenaliną, to lek podawany na różne sposoby, w zależności od objawów danego pacjenta i sytuacji, w jakiej się znajduje. Używa się jej głównie w leczeniu zawału oraz wstrząsu anafilaktycznego.
Epinefryna, znana powszechnie jako adrenalina, to hormon i neurotransmiter używany w sytuacjach zagrożenia życia, gdy pacjent cierpi na zawał serca. Na początku stosowano ją do leczenia skurczy oskrzeli i hipoglikemii. Jednak w dzisiejszych czasach istnieje o wiele więcej leków, które sprawdzają się lepiej w takich przypadkach.
Adrenalina to substancja, która prowadzi do zwiększenia tętna, skurczu naczyń krwionośnych oraz rozszerzenia dróg oddechowych. Poza tym bierze udział w reakcji walki lub ucieczki wytwarzanej przez układ nerwowy w sytuacji zagrożenia.
Zagłębiając się na chwilę w szczegóły techniczne należy dodać, że adrenalina to katecholamina. To aminokwas produkowany przez rdzeń nadnerczy, wytwarzany z fenyloalaniny i tyrozyny.
Przeczytaj również: Test uczuleniowy: kiedy jest stosowany i w jaki sposób
Epinefryna: jak można ją podawać ?
Epinefryna jest dostępna pod postacią roztworu do wstrzykiwania. Można ją podawać stosując różne rodzaje iniekcji:
- Domięśniowe (IM)
- Podskórne
- Dożylne (IV)
- Dosercowe: jedynie w ekstremalnych przypadkach, jeśli nie można podać jej dożylnie.
Dwa ostatnie sposoby wstrzykiwania muszą być wykonywane w szpitalu, przy jednoczesnym monitorowaniu akcji serca. Poza tym roztwór epinerfryny należy rozcieńczyć przed podaniem w następujących środkach:
- Roztwór chlorku sodu o stężeniu 0,9%,
- Glukoza o stężeniu 5%,
- Glukoza 5% w roztworze chlorku sodu 0,9%.
Aby upewnić się, że lek nie straci swoich właściwości pod wpływem wystawienia na działanie światła słonecznego lub utlenienia, warto używać go od razu po rozcieńczeniu.
Zarówno dawka, jak i metoda podania, zależą od postawionej diagnozy i konkretnego przypadku. Jednak w stanach zagrożenia życia należy wybrać jak najszybszy sposób podania (na przykład w kroplówce lub dożylnie).
Wykorzystanie epinefryny
Widzisz już, że epinefryna to roztwór dostępny w różnych stężeniach. Najczęściej stosuje się go w przypadku następujących schorzeń:
Zawał serca
Adrenalina znajduje zastosowanie nie tylko w leczeniu zawału serca, ale także innych chorób mięśnia sercowego, takich jak arytmia, która wynika ze zmniejszonej pojemności minutowej serca lub jej braku.
Epinefrynę podaje się, aby wywołać zwężenie naczyń krwionośnych i zwiększyć pojemność minutową serca. Innymi słowy, doprowadza ona do skurczu serca i zwiększa tętno, aby je “ożywić”.
Przeczytaj również: Rozpoznanie zawału serca – objawy i profilaktyka
Anafilaksja
Epinefryna to podstawowy środek w leczeniu anafilaksji. Anafilaksja może pojawić w wyniku poważnej reakcji alergicznej. Może nawet prowadzić do śmierci, jeśli dojdzie do dużego zwężenia oskrzeli. W takim przypadku lekarz lub ratownik poda ten lek, aby rozszerzyć drogi oddechowe i pomóc pacjentowi oddychać.
Wstrzyknięcie do stawów pod znieczuleniem miejscowym
Epinefrynę dodaje się również do wielu różnych środków znieczulających miejscowo, podawanych w postaci zastrzyków. Taka mieszanka dzięki działaniu zwężającemu naczynia krwionośne, które cechuje epinefrynę, spowalnia przyswajanie, a tym samym wydłuża działanie środka znieczulającego.
Jednak mimo wszelkich korzyści, mieszanka środka znieczulającego z epinefryną może wywoływać skutki uboczne związane z działaniem adrenaliny, w tym:
- Lęk/niepewność,
- Częstoskurcz serca,
- Drgawki.
Epinefryna i możliwe skutki uboczne
Stosowanie epinefryny może nieść ze sobą ewentualne skutki uboczne i komplikacje, zwłaszcza jeśli podaje się ją dożylnie i dosercowo. Najczęstsze z nich to:
- Palpitacje i drgawki,
- Częstoskurcz,
- Zaburzenia rytmu serca,
- Niepokój i nadciśnienie,
- Bóle głowy,
- Obrzęk płuc.
Istnieje również kilka przeciwwskazań, które mogą wykluczyć stosowanie epinefryny. W takim przypadku nie stanowi ona odpowiedniego środka leczniczego. Przykładowo, pacjenci przyjmujący beta-blokery nieselektywne nie powinni przyjmować epinefryny.
W przeciwnym wypadku leki mogą wejść w bardzo niebezpieczne interakcje, wywołując nadciśnienie, a nawet krwotok mózgowy.
Chociaż wiele osób uważa, że podanie adrenaliny może prowadzić do niewydolności serca z powodu silnego działania kurczącego naczynia, to wcale tak nie jest. W tętnicach wieńcowych znajduje się tylko jeden rodzaj receptorów, które pod wpływem adrenaliny wywołują jedynie rozszerzanie naczyń krwionośnych, a nie ich skurcz.
Podsumowanie
Epinefryna, czy też adrenalina, to lek podawany na różne sposoby, w zależności od stanu pacjenta i sytuacji, w jakiej się znajduje. Poza tym to dobry sposób leczenia zawału serca i reakcji anafilaktycznych.
Niektóre rodzaje epinefryny można wstrzyknąć samodzielnie, jeśli zachodzi ryzyko wystąpienia szoku anafilaktycznego. Adrenalina, podobnie jak inne leki, ma skutki uboczne, które powinno się brać pod uwagę w momencie podejmowania decyzji o jej podaniu.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Luis Navarro J. C. (2000). Adrenalina (Epinefrina). Revista de Emergencias y Catástrofes.
- Cardona Dahl, V. (2010). Guía de actuación en anafilaxia. Medicina Clínica. https://doi.org/10.1016/j.medcli.2010.10.003
- Ateneo, E. El. (2006). Drogas vasoactivas en el paciente critico. Medicina Intensiva.