Epinefryna: czy wiesz, kiedy i jak ją należy stosować?

Epinefryna: czy wiesz, kiedy i jak ją należy stosować?

Napisany przez Equipo Editorial

Ostatnia aktualizacja: 18 kwietnia, 2023

Epinefryna, nazywana również adrenaliną, to lek podawany na różne sposoby, w zależności od objawów danego pacjenta i sytuacji, w jakiej się znajduje. Używa się jej głównie w leczeniu zawału oraz wstrząsu anafilaktycznego.

Epinefryna, znana powszechnie jako adrenalina, to hormon i neurotransmiter używany w sytuacjach zagrożenia życia, gdy pacjent cierpi na zawał serca. Na początku stosowano ją do leczenia skurczy oskrzeli i hipoglikemii. Jednak w dzisiejszych czasach istnieje o wiele więcej leków, które sprawdzają się lepiej w takich przypadkach.

Adrenalina to substancja, która prowadzi do zwiększenia tętna, skurczu naczyń krwionośnych oraz rozszerzenia dróg oddechowych. Poza tym bierze udział w reakcji walki lub ucieczki wytwarzanej przez układ nerwowy w sytuacji zagrożenia.

Zagłębiając się na chwilę w szczegóły techniczne należy dodać, że adrenalina to katecholamina. To aminokwas produkowany przez rdzeń nadnerczy, wytwarzany z fenyloalaniny i tyrozyny.

Epinefryna: jak można ją podawać ?

Epinefryna jest dostępna pod postacią roztworu do wstrzykiwania. Można ją podawać stosując różne rodzaje iniekcji:

  • Domięśniowe (IM)
  • Podskórne
  • Dożylne (IV)
  • Dosercowe: jedynie w ekstremalnych przypadkach, jeśli nie można podać jej dożylnie.
    Epinefryna - wzór

Dwa ostatnie sposoby wstrzykiwania muszą być wykonywane w szpitalu, przy jednoczesnym monitorowaniu akcji serca. Poza tym roztwór epinerfryny należy rozcieńczyć przed podaniem w następujących środkach:

  • Roztwór chlorku sodu o stężeniu 0,9%,
  • Glukoza o stężeniu 5%,
  • Glukoza 5% w roztworze chlorku sodu 0,9%.

Aby upewnić się, że lek nie straci swoich właściwości pod wpływem wystawienia na działanie światła słonecznego lub utlenienia, warto używać go od razu po rozcieńczeniu.

Zarówno dawka, jak i metoda podania, zależą od postawionej diagnozy i konkretnego przypadku. Jednak w stanach zagrożenia życia należy wybrać jak najszybszy sposób podania (na przykład w kroplówce lub dożylnie).

Wykorzystanie epinefryny

Widzisz już, że epinefryna to roztwór dostępny w różnych stężeniach. Najczęściej stosuje się go w przypadku następujących schorzeń:

Zawał serca

Adrenalina znajduje zastosowanie nie tylko w leczeniu zawału serca, ale także innych chorób mięśnia sercowego, takich jak arytmia, która wynika ze zmniejszonej pojemności minutowej serca lub jej braku.

Wstrzykiwanie epinefryny

Epinefrynę podaje się, aby wywołać zwężenie naczyń krwionośnych i zwiększyć pojemność minutową serca. Innymi słowy, doprowadza ona do skurczu serca i zwiększa tętno, aby je “ożywić”.

Anafilaksja

Epinefryna to podstawowy środek w leczeniu anafilaksji. Anafilaksja może pojawić w wyniku poważnej reakcji alergicznej. Może nawet prowadzić do śmierci, jeśli dojdzie do dużego zwężenia oskrzeli. W takim przypadku lekarz lub ratownik poda ten lek, aby rozszerzyć drogi oddechowe i pomóc pacjentowi oddychać.

Wstrzyknięcie do stawów pod znieczuleniem miejscowym

Epinefrynę dodaje się również do wielu różnych środków znieczulających miejscowo, podawanych w postaci zastrzyków. Taka mieszanka dzięki działaniu zwężającemu naczynia krwionośne, które cechuje epinefrynę, spowalnia przyswajanie, a tym samym wydłuża działanie środka znieczulającego.

Jednak mimo wszelkich korzyści, mieszanka środka znieczulającego z epinefryną może wywoływać skutki uboczne związane z działaniem adrenaliny, w tym:

  • Lęk/niepewność,
  • Częstoskurcz serca,
  • Drgawki.

Epinefryna i możliwe skutki uboczne

Stosowanie epinefryny może nieść ze sobą ewentualne skutki uboczne i komplikacje, zwłaszcza jeśli podaje się ją dożylnie i dosercowo. Najczęstsze z nich to:

Epinefryna - skutki uboczne
  • Palpitacje i drgawki,
  • Częstoskurcz,
  • Zaburzenia rytmu serca,
  • Niepokój i nadciśnienie,
  • Bóle głowy,
  • Obrzęk płuc.

Istnieje również kilka przeciwwskazań, które mogą wykluczyć stosowanie epinefryny. W takim przypadku nie stanowi ona odpowiedniego środka leczniczego. Przykładowo, pacjenci przyjmujący beta-blokery nieselektywne nie powinni przyjmować epinefryny.

W przeciwnym wypadku leki mogą wejść w bardzo niebezpieczne interakcje, wywołując nadciśnienie, a nawet krwotok mózgowy.

Chociaż wiele osób uważa, że podanie adrenaliny może prowadzić do niewydolności serca z powodu silnego działania kurczącego naczynia, to wcale tak nie jest. W tętnicach wieńcowych znajduje się tylko jeden rodzaj receptorów, które pod wpływem adrenaliny wywołują jedynie rozszerzanie naczyń krwionośnych, a nie ich skurcz.

Podsumowanie

Epinefryna, czy też adrenalina, to lek podawany na różne sposoby, w zależności od stanu pacjenta i sytuacji, w jakiej się znajduje. Poza tym to dobry sposób leczenia zawału serca i reakcji anafilaktycznych.

Niektóre rodzaje epinefryny można wstrzyknąć samodzielnie, jeśli zachodzi ryzyko wystąpienia szoku anafilaktycznego. Adrenalina, podobnie jak inne leki, ma skutki uboczne, które powinno się brać pod uwagę w momencie podejmowania decyzji o jej podaniu.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Luis Navarro J. C. (2000). Adrenalina (Epinefrina). Revista de Emergencias y Catástrofes.
  • Cardona Dahl, V. (2010). Guía de actuación en anafilaxia. Medicina Clínica. https://doi.org/10.1016/j.medcli.2010.10.003
  • Ateneo, E. El. (2006). Drogas vasoactivas en el paciente critico. Medicina Intensiva.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.