Diphenidol: co to za lek i kiedy się go stosuje?

Przejrzane i zatwierdzone przez: farmaceuta Franciele Rohor de Souza.

Napisany przez Equipo Editorial

Ostatnia aktualizacja: 18 kwietnia, 2023

Lekarze zazwyczaj przepisują diphenidol w celu zapobiegania rozwojowi i kontrolowania zawrotów głowy pochodzenia obwodowego. Zawroty głowy pochodzenia obwodowego występują w chorobie Ménière’a (MD), schorzeniach błędnika, operacjach ucha środkowego oraz choroby lokomocyjnej.

Diphenidol to lek, który jest w stanie leczyć zawroty głowy i mdłości – to środek przeciwwymiotny. Wywiera wpływ na układ przedsionkowy, aby kontrolować zawroty głowy pochodzenia obwodowego.

Jego działanie przeciwwymiotne jest związane bezpośrednio z jego wpływem na określone receptory ośrodkowego układu nerwowego. Chcesz dowiedzieć się więcej na jego temat? W takim razie czytaj dalej!

Dlaczego lekarze przepisują diphenidol?

Lekarze przepisują diphenidol w celu ochrony przed wystąpieniem i kontrolowania zawrotów głowy pochodzenia obwodowego. Zawroty głowy pochodzenia obwodowego towarzyszą chorobie Meniere’a (MD), schorzeniom błędnika, operacjom ucha środkowego i chorobie lokomocyjnej.

Podczas zawrotów głowy masz wrażanie, że wszystko kręci się wokół Ciebie lub się rusza. Ludzie odczuwają zawroty głowy mają wrażenie, że sami się kręcą lub ruszają albo że świat kręci się wokół nich.

Zawroty głowy pochodzenia obwodowego pojawiają się w wynikach problemów w części ucha wewnętrznego, która kontroluje zmysł równowagi. Problem może sprawiać również nerw przedsionkowy, który łączy ucho środkowe z pniem mózgu.

Oprócz tego choroba ta może występować w przypadku:

• Łagodnych napadowych zawrotach głowy,
• Przyjmowania takich leków jak antybiotyki bakteriobójcze (amnioglikozydy), cisplastyna, diuretyki lub salicylany.
• Urazów, na przykład zawrotów głowy,
• Zapalenia nerwu przedsionkowego,
• Podrażnienia i opuchlizny ucha wewnętrznego, czyli zapalenie ucha wewnętrznego,
• Choroby Meniere’a,
• Nacisku na nerw przedsionkowy, zazwyczaj wywoływanego przez nowotwory łagodne, takie jak oponiak czy nerwiak osłonkowy.

Przyjmowanie diphenidolu jest również wskazane w przypadku zapobiegania i kontrolowania natężenia mdłości oraz wymiotów wywoływanych przez chemioterapię oraz radioterapię.

Jak przyjmować takie lekarstwa?

Pacjenci powinni przyjmować to lekarstwo z jedzeniem, aby uniknąć ewentualnego podrażnienie układu pokarmowego, a przynajmniej je zminimalizować. W przypadku dorosłych dawka lecząca zawroty głowy, mdłości oraz wymioty to jedna tabletka na cztery godziny. Lek należy przyjmować tak długo, jak to konieczne.

Jednak niektórzy pacjenci muszą przyjmować dwie tabletki co cztery godziny. Maksymalna dzienna dawka diphenidolu wynosi 300 mg. Jest on dobrze wchłaniany w jelitach i żołądku, a stężenie maksymalne we krwi wynosi od 1,5 do 3 godzin po strawieniu. Poza tym jest usuwany razem z moczem.

Przeciwwskazania i środki ostrożności

Pacjenci z niewydolnością nerek powinni zachować dużą ostrożność podczas przyjmowania tego leku, ponieważ może się odkładać w ich organizmach. Co więcej, warto uważać również w następujących przypadkach:

• Nadwrażliwość na działanie leku,
• Niedrożność jelit,
• Niedrożność dróg moczowych,
• Niewydolność nerek,
• Jaskra,
• Nadciśnienie.

Lekarze nie zalecają używać go w celu leczenia mdłości i wymiotów w ciąży oraz u dzieci, które nie ukończyły jeszcze szóstego miesiąca życia. Poza tym badacze optują za podawaniem dożylnym u pacjentów z historią częstoskurczu zatokowego. Wszystko dlatego, że ta substancja może doprowadzić do zawału serca u takich osób.

Działania niepożądane

Ze względu na możliwość wystąpienia działań niepożądanych, diphenidol podaje się drogą domięśniową jedynie pacjentom znajdującym się w szpitalach. Do skutków ubocznych zaliczamy omamy wzrokowe i słuchowe, poczucie dezorientacji oraz niepewności.

Takie reakcje mogą pojawić się w ciągu trzech dni od momentu rozpoczęcia terapii. Zazwyczaj zanikają same z siebie po przerwaniu leczenia.

Pojawienie się omamów słuchowych i wzrokowych, poczucie dezorientacji oraz niepewności pojawiają się u niedużej grupy osób. Jednak pacjenci mogą odczuwać również poczucie zmęczenia i nadmiernego pobudzenia. Poza tym może pojawić się depresja, zaburzenia snu, suchość ust, mdłości, niestrawność oraz niewyraźne widzenie.

Czasami występują także zawroty głowy, wysypka na skórze, ból głowy lub zgaga. Oprócz tego może nastąpić przejściowy spadek ciśnienia krwi.

Czy diphenidol może wchodzić w interakcje z innymi lekami?

Działanie przeciwwymiotne diphenidolu może maskować oznaki przedawkowania innych leków. Poza tym ten lek może utrudniać diagnostykę innych schorzeń, takich jak niedrożność jelit.

Ma niewielkie działanie antycholinergiczne, podobne do takich leków jak atropina czy skopolamina. Z tego powodu nie powinno się go przyjmować razem z lekami antycholinergicznymi, bo może osłabiać ich działanie.

Jednak prawdopodobieństwo wystąpienia działań niepożądanych wzrasta jeśli pacjent przyjmuje ten lek razem ze środkami uspokajającymi ośrodkowy układ nerwowy. Badania naukowe wskazują, że diphenidol może wchodzić w interakcje z innymi lekami, zwłaszcza tymi, które są metabolizowane w procesie hydrolizy katalizowanej przez karboksyloesterazy.

Podsumowanie

Diphenidol to lek, który należy do grupy leków farmakoterapeutycznych będących antagonistami receptorów muskarynowych. Z tego powodu lekarze mogą go przepisać pacjentom, którzy wymagają leczenia zawrotów głowy pochodzenia obwodowego.