Depresyjna pseudodemencja: wszystko, co musisz wiedzieć

Ze względu na obawy spowodowane objawami poznawczymi, takimi jak utrata pamięci lub dezorientacja, często stawia się diagnozę demencji. Być może w tle jest jednak depresja.

Napisane i zweryfikowane przez psycholog Maria Fatima Seppi Vinuales.

Ostatnia aktualizacja: 30 września, 2022

„Po prostu zapomina o rzeczach, pytasz go o coś i jest tak, jakby był w swoim własnym świecie”. Wiele konsultacji dotyczących podejrzeń o demencję zaczyna się od zwrotów, które ujawniają takie codzienne sytuacje. Jednak za tym wszystkim może kryć się depresja i wtedy może pojawić się depresyjna pseudodemencja.

Objawy przypominające demencję mogą przyczynić się do obaw o wydajność poznawczą. Jeśli jednak zagłębimy się nieco głębiej, w rzeczywistości znajdziemy zaburzenia nastroju.

Czym jest demencja i depresja?

Aby zrozumieć, na czym polega depresyjna pseudodemencja, warto zacząć od pytania, czym jest demencja i czym jest depresja. Demencja to termin używany do identyfikacji chorób zwyrodnieniowych, które zwykle mają wiele przyczyn i obejmują postępujące pogorszenie, zwłaszcza niektórych funkcji mózgu. Być może najbardziej znanym przykładem jest choroba Alzheimera.

Depresja natomiast odnosi się do zaburzenia nastroju, które również ma swoje podtypy i objawia się wieloma objawami. Do najbardziej znanych należą:

• Apatia
• Ogólny brak chęci a cokolwiek
• Zmęczenie
• Zmiany snu i apetytu
• Utrata zainteresowania czynnościami, które były przyjemne

Z czym się wiąże depresyjna pseudodemencja

Używamy terminu depresyjna pseudodemencja, ponieważ chociaż nie jest to demencja, często jest z nią mylona. Dzieje się tak, ponieważ obecne są zmiany poznawcze. Jednak w większości przypadków istnieje wcześniejsze zaburzenie psychiczne, które zbiega się z depresją.

Ważne jest, aby zidentyfikować symptomatologię, aby uzyskać dokładną diagnozę.

Ogólnie rzecz biorąc, depresyjna pseudodemencja zaczyna się od zmiany nastroju, z początkowym etapem udręki, smutku i złego samopoczucia. Potem może pojawić się więcej oznak poznawczych, takich jak utrata pamięci, nieuwaga, trudności z koncentracją oraz rozpoczynaniem i kończeniem zadań, a także zaburzenia oceny.

W trzecim etapie pojawia się potrzeba bycia samemu, nierobienia niczego (izolacja i brak aktywności), co utrudnia interakcje. Prowadzi to do postępującego upośledzenia umiejętności społecznych.

Możemy również wspomnieć, że zmiana nastroju wpływa na zachowanie pacjentów podczas rozwiązywania niektórych testów neurologicznych. Na przykład osoby z depresją okazują apatię i niechęć i zazwyczaj odpowiadają „nie wiem”.

Depresyjna pseudodemencja może być odwracalna.

Główne różnice w porównaniu z otępieniami neurodegeneracyjnymi

Wielu specjalistów uważa pseudodemencję depresyjną za wyzwanie, ponieważ nakładające się oznaki i objawy demencji mogą początkowo skomplikować diagnozę. Jednak ci, którzy wiedzą więcej na ten temat, sugerują, że istnieją pewne elementy, które mogą ułatwić tę diagnozę :

Czas wystąpienia zaburzeń

Jeśli chodzi o czas, ważne jest, aby wziąć pod uwagę wiek pacjentów. Na przykład ci, którzy manifestują te objawy i mają 65 lat lub więcej, często od razu są informowani, że mają demencję. Konieczna jest jednak rekonstrukcja ich historii i przypadku.

Pseudodemencja depresyjna ma podostry początek i szybciej ewoluuje. W tym sensie bardziej wyraźnie wpływa na codzienne funkcjonowanie, zwłaszcza na komponent nastroju, w porównaniu z komponentem poznawczym.

Otępienie neurodegeneracyjne rozwija się wolniej i bardziej progresywnie.

Pamięć

Depresyjna pseudodemencja jednocześnie wpływa na pamięć natychmiastową i odległą. Natomiast w przypadku demencji pogorszenie zaczyna się od pamięci natychmiastowej.

Umiejętności społeczne i relacje z otoczeniem

Ogólnie rzecz biorąc, depresja od samego początku ma niemal natychmiastowy wpływ na relacje społeczne, ponieważ osoba ma tendencję do izolowania się, jest powściągliwa i mało interesuje się interakcją. W demencji niekoniecznie tak jest. Ktoś może mieć trudności z dzieleniem się niedawnym wspomnieniem, ale nadal chce spotykać się z przyjaciółmi.

Kilka czynników przeciwdziałania depresyjnej pseudodemencji

Niektóre wstępne zalecenia, o których należy pamiętać, są następujące:

• Spróbuj wykonać kilka czynności w ciągu dnia. Bez względu na to, jak trudne może to być i jak mało masz na to ochoty, musisz przezwyciężyć ten opór przed działaniem. Zacznij od prostych, krótkoterminowych czynności, takich jak codzienne 10-minutowe spacery, pranie, ustalanie nawyków higienicznych i czytanie.
• Staraj się zachować rutynę wstawania i kładzenia się spać. Nawet jeśli po prostu masz ochotę pozostać w łóżku przez cały dzień, musisz spróbować kontynuować pewne czynności. Jeśli wydaje ci się to zbyt trudne, spróbuj ustawić kilka alarmów lub zobowiązać się do pewnych obowiązków, które zmuszają cię do wstawania.
• Unikaj używania substancji, takich jak narkotyki czy alkohol.
• Poproś o profesjonalną pomoc. Depresja i jej warianty, takie jak depresyjna pseudodemencja, wymagają kompleksowego podejścia, wykraczającego poza samo leczenie. Istnieją różne rodzaje terapii psychologicznych, które mogą pomóc w tym procesie.

Ważne jest, abyś wiedział, że wykonując te czynności, nie poczujesz się od razu dobrze. Ani też niekoniecznie będziesz wykonywał je tak szczęśliwie, jak robiłeś to w przeszłości. Nie oczekuj tego, ponieważ może to być frustrujące.

Zrozumienie zdrowia jako całości

Poza faktem, że istnieje wiele czynników, jeden z głównych punktów, który utrudnia jasną diagnozę, dotyczy danych dostarczonych specjaliście. Członkowie rodziny często martwią się objawami poznawczymi i kładą na nie szczególny nacisk, jednocześnie zaniedbując emocje.

Jakość życia i dobre samopoczucie to całość. O ile w depresji możemy się obawiać, że ktoś nie może rozpocząć i zakończyć zadania, o tyle w przypadku depresyjnej pseudodemencji problemy zaczęły się wcześniej, od innych oznak (utrata zainteresowania, pesymistyczne nastawienie, zniechęcenie).

Dlatego nigdy nie lekceważmy roli emocji. Nastrój jest niezbędnym elementem lepszego życia.