Czym są Huauzontle i jakie są ich zalety?

Huauzontles to pseudoziarna o wielu korzyściach zdrowotnych. W tym artykule wyjaśnimy, jak możesz z nich skorzystać.

Napisane i zweryfikowane przez dietetyk Maria Patricia Pinero Corredor.

Ostatnia aktualizacja: 22 września, 2022

Być może nazwa Huauzontle (Chenopodium spp.) nie jest powszechnie znana. Jest to warzywo podobne do amarantusa, które od wieków je się w Meksyku. Organizacja Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) określa ją jako „zapomnianą uprawę”, ponieważ była częścią diety kultur przedhiszpańskich.

Huauzontle uważane jest za pseudo-ziarno ze względu na ich zastosowanie i właściwości, które są tak podobne do właściwości amarantusa. Podobnie jak amarant i komosa ryżowa, wyróżniają się wysokim poziomem białka i niezbędnych aminokwasów, a także wielonienasyconym tłuszczem. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o zaletach, które charakteryzują to ciekawe pseudo-ziarno, czytaj dalej. Może włączysz je do swojej codziennej diety!

Czym są huauzontle?

Huauzontle to rodzaj quelites – czyli roślin, których liście, delikatne łodygi i niedojrzałe kiełki są spożywane jako warzywo. Mają podobne cechy do komosy ryżowej i amarantusa, ale są spożywane na zielono. Jego nazwa wywodzi się od nahuatl huauhtzontli, które dzieli się na huauhtli („chwast”) i tzontli („włos”) – czyli włosie chwastów, ze względu na rozgałęziony kształt.

Z botanicznego punktu widzenia należy do rodziny Chenopodiaceae. W czasach przedhiszpańskich była to czwarta najważniejsza uprawa po kukurydzy, fasoli i chili. Był tak cenny jak żywność, że ludzie używali go do płacenia imperium Azteków.

Huauzontles mają kształt małego, wydłużonego drzewa, z naprzemiennymi, owalnymi liśćmi i zielonymi kwiatami w postaci małych kulek, które tworzą długie pęczki. Te kwiaty stosuje się jako pokarm podobnie jak delikatne liście rośliny. Łodyga i gałęzie są grube, ale również nadają się do jedzenia.

Przeczytaj również:  Najlepsze ziarna do walki z migreną

Składniki odżywcze

Wartości odżywcze huauzontle zostały wyjaśnione przez grupę badaczy meksykańskiej gastronomii. Makroelementy wyrażone są w gramach (g) na 100 gramów warzyw. W przypadku minerałów są one podawane w miligramach (mg) na 100 gramów.

• Wilgotność: 3,8 g
• Popiół: 17,3 g
• Białko: 23 g
• Włókno: 16,9 g
• Węglowodany: 56,8 g
• Lipidy: 2,8 g
• Fosfor: 241 mg
• Magnez: 464 mg
• Potas: 1862 mg (53% zalecanej dziennej wartości)
• Wapń: 504 mg (50% zalecanej dziennej wartości)
• Żelazo: 7,1 mg (70% zalecanej dziennej wartości)

Wśród makroelementów w huauzontles największy udział stanowią węglowodany, prawie 60%. Dlatego uważa się je za zboża. Wyróżniają się również skrobia i niestrawne węglowodany, takie jak błonnik pokarmowy.

Wartości białka należą do najwyższych wśród warzyw, są wyższe niż komosa ryżowa i amarantus. Aminokwasy występujące w większej proporcji to dwa podstawowe, zwane lizyną i leucyną, oraz 2 nieistotne, kwas asparaginowy i kwas glutaminowy. Nieliczne lipidy zawarte w tym warzywie są typu nienasyconego. Są one rozmieszczone w 12% omega-3, 53% omega-6 i 24% omega-9.

Mikroelementy

Mikroelementy znajdują się również w bardzo dużej proporcji. Sto gramów tego warzywa pokrywa 50% zalecanego dziennego spożycia wapnia i 70% żelaza. Gwarantowane spożycie potasu wynosi ponad 50% ustalonego poziomu, a zawartość magnezu jest tak wysoka, że zapewnia ponad 100% dziennego zapotrzebowania. Jeśli chodzi o witaminy, dostarcza kompleks witamin A, E i B.

Aktywne metabolity w huazontles

Huauzontle zawierają więcej związków fenolowych niż flawonoidy. Według niektórych ekspertów ich stężenia są bardzo wysokie i mają działanie przeciwutleniające – nawet większe niż sałata, endywia i szpinak.

W rzeczywistości naukowcy ustalili, że huauzontle są głównym ziarnem o najwyższym procencie hamowania wolnych rodników. Wolne rodniki powodują stres oksydacyjny na poziomie komórkowym, a wraz z nim niszczenie tkanek i narządów.

Korzyści z huauzontle

Korzyści związane są z ich wartością odżywczą oraz obecnością aktywnych metabolitów. Przyjrzyjmy się bliżej.

Mają właściwości antyoksydacyjne

Niektórzy autorzy opisali badania epidemiologiczne, w których obserwuje się odwrotną zależność między spożyciem flawonoidów a występowaniem chorób przewlekłych. Wśród nich są choroby sercowo-naczyniowe, cukrzyca, otyłość i zaburzenia metaboliczne.

Mogą zwiększyć spożycie błonnika

Wysoka wartość błonnika zawartego w tego rodzaju chelicie sprzyja zapobieganiu zaparciom, ponieważ błonnik i hemiceluloza regulują mechanikę trawienia organizmu. Ponadto błonnik typu rozpuszczalnego, taki jak pektyny i śluzy, może obniżać poziom cholesterolu we krwi i regulować wchłanianie cukru w jelicie.

Poprawiają jakość innych białek roślinnych

Huauzontles można łączyć z innymi zbożami, aby zrekompensować niedobory lizyny i leucyny w diecie. Mieszając ten produkt w tym samym naczyniu ze zbożami, uzyskuje się białko o wysokiej wartości biologicznej i dobrej strawności.

Pokryją zapotrzebowanie organizmu na określone minerały

Sto gramów tego warzywa jest w stanie pokryć wysoki procent dziennego zapotrzebowania na wapń, żelazo, potas i magnez. Jednak część tych minerałów jest uwięziona w kwasie fitowym, charakterystycznej dla warzyw cząsteczce magazynującej fosfor.

Z tego powodu zaleca się gotowanie na parze lub blanszowanie, ponieważ gotowanie zmniejsza zawartość kwasu fitynowego i sprawia, że minerały stają się biodostępne.

Można je spożywać, jeśli nie tolerujesz glutenu

W przeciwieństwie do mąki pszennej i innych zbóż huauzontle nie zawierają glutenu – czyli białek typu prolamin. Dlatego specjaliści zalecają je jako źródło białka roślinnego u pacjentów z nietolerancją lub wrażliwością na gluten.

Ziarno – przygotowanie

Należy zachować ostrożność w przypadku huauzontles, ponieważ mogą być gorzkie, jeśli nie są odpowiednio przygotowane. Goryczka spowodowana jest obecnością substancji zwanych saponinami, które usuwa się z gotującą wodą przez 2 lub 3 minuty. Po umyciu produktu wodę należy wyrzucić.

W kuchni meksykańskiej zboża te są używane w gulaszach, obsypane mąką lub smażone z niewielką ilością oleju, w farszach, sałatkach, bulionach, tacos, kretach, a nawet pizzy. Można je również mieszać z tortillą jajeczną na śniadanie.

Czy powinniśmy je włączyć jako zdrowe danie?

Huauzontles mają kilka wartości odżywczych, które zasługują na umieszczenie na liście zdrowych składników. Spożywając je, możemy pokryć znaczną część zapotrzebowania naszego organizmu na wapń, magnez, żelazo i potas. Ponadto obfite białko w tym zbożu zawiera niezbędne aminokwasy, których nie ma w wielu innych zbożach. Z tego powodu jest uważa się go za zdrowy składnik.

Wysoki udział błonnika pokarmowego reguluje pracę jelit, poziom cukru we krwi, cholesterol i trójglicerydy. Huauzontle są również znane ze swoich funkcji przeciwutleniających w walce z wolnymi rodnikami. Idealna jest porcja od 80 do 100 gramów gotowanego huauzontles lub 1/2 szklanki dziennie.