Czym jest orientacja przestrzenna i jak ją rozwijać?
Budzisz się rano w swoim łóżku. Wstajesz, idziesz zaspany korytarzem, omijasz grzejnik unikając zderzenia. W takiej prostej sytuacji działa właśnie orientacja przestrzenna.
Po śniadaniu ubierasz się, bierzesz torbę i wychodzisz z domu. Zachodzisz do piekarni, przechodzisz przez ulicę, skręcasz w lewo i wchodzisz do budynku. Nie wszyscy mają jednak tak samo rozwiniętą orientację przestrzenną.
Z pewnością znasz kogoś, kto zna się na rysunkach technicznych lub ma szczególny talent do pakowania walizek na podróż. O ile nie cierpimy na jakąś chorobę czy problem, dysponujemy wystarczającą zdolnością poruszania się w otaczającym nas świecie.
Czytaj teraz: Na czym polega choroba niedokrwienna serca?
Czym jest orientacja przestrzenna?
Orientacja przestrzenna to złożona zdolność poznawcza, która pozwala nam mieć świadomość samych siebie i naszej pozycji względem innych obiektów. Dlatego też ma związek z naszą percepcją, zdolnością do identyfikacji i przetwarzania informacji z otoczenia.
Na podstawie danych, jakie do nas docierają tworzymy mentalne reprezentacje otoczenia i uczymy się w nim poruszać. W grę wchodzą następujące zmienne:
- Lokalizacja: umiejscowienie obiektów.
- Dystans: pozycja obiektów względem siebie.
- Propriocepcja: świadomość własnego ciała.
Dlaczego warto pracować nad orientacją przestrzenną?
Orientacja przestrzenna to podstawa życia codziennego. Pozwala nam ona bowiem odnosić się do obiektów w naszym otoczeniu i wykonywać podstawowe czynności.
Do funkcji orientacji przestrzennej należą:
- Identyfikacja rozmiaru i kształtu przedmiotów, postrzeganie ich w trzech wymiarach i rozpoznawanie pod różnymi kątami. Chodzi o rozpoznawanie ich pozycji w przestrzeni, ustalanie ich dynamiki lub statyczności oraz ocenę ich odległości od nas.
- Czytanie i pisanie, rozumienie struktury i gramatyki.
- Posługiwanie się koncepcjami matematycznymi i wykonywanie działań.
- Utrzymywanie odpowiedniej odległości w kontaktach z innymi ludźmi.
- Świadomość własnego ciała i poruszanie się.
- Odróżnianie prawej strony od lewej, podążanie drogą, uprawianie sportu, ubieranie się, prowadzenie maszyn i pojazdów.
Jak się rozwija orientacja przestrzenna?
Orientacja przestrzenna to wrodzona zdolność, którą jednak można rozwijać. Odpowiada za nią prawa półkula mózgu. Ona sama zaczyna się przejawiać od wczesnego wieku.
W miarę wzrostu dziecka i pogłębiania się jego relacji z otoczeniem, zaczyna ono tworzyć i rozumieć podstawowe koncepcje takie jak kształt, rozmiar, głębokość czy lokalizacja. Jego orientacja przestrzenna umacnia się i przekłada się na rozwój w następujących aspektach:
- Nabycie świadomości własnego ciała. Dziecko zaczyna pojmować jak zbudowane jest jego ciało. Zmysł propriocepcji otrzymuje informacje poprzez receptory w skórze, mięśniach i stawach. Procesy te pobudzają czynności takie jak przykrywanie malucha kocem, masowanie czy sięganie po zabawki.
- Układ przedsionkowy dostarcza informacji o jego pozycji (czy leży, czy siedzi) oraz o przemieszaniu się i prędkości.
- Gdy dziecko poznaje swoje ciało, jego pozycje i funkcje, zaczyna odnosić się do otoczenia poprzez zmysły. Otrzymuje informacje o obiektach i osobach w pobliżu. Korzystając z pamięci, zaczyna planować swoje ruchy.
Czytaj teraz: Kochające dziecko – 5 wskazówek, jak wychować swoje
Orientacja przestrzenna: przykłady
By lepiej zrozumieć znaczenie percepcji przestrzeni, podajemy kilka przykładów z życia codziennego:
- Gdy znajdujesz się w nowym mieście i chcesz zwiedzić najważniejsze zabytki, orientacja przestrzenna umożliwia ci czytanie mapy.
- Gdy chcesz umieścić walizkę w skrytce w samolocie, a ta jest prawie pełna, orientacja przestrzenna ułatwia ci znalezienie odpowiedniego miejsca.
- Umożliwia ona także obliczanie odpowiedniego kąta i odległości przy parkowaniu czy znajdowanie rzeczy w domu na podstawie czyichś instrukcji.
Wyobraźnia przestrzenna to aspekt, który można rozwijać
Chociaż orientacja przestrzenna jest wrodzoną zdolnością, istnieją różne sposoby na jej rozwijanie. Pomocne jest rozwiązywanie łamigłówek, gra w szachy, gry wideo czy Tetris lub Minecraft.
Wyobrażanie sobie przestrzeni domowych czy rysowanie z różnych perspektyw także bywa użyteczne. Podobnie jak w przypadku każdej innej umiejętności – praktyka czyni mistrza.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Fernández, J. C., Mercado, F. & Sánchez, M. D. (2003). Teoría y práctica psicomotora de la orientación y localización espacial.
- Gutierrez, A. (1991). Procesos y habilidades en visualización espacial. In Memorias del 3er Congreso Internacional sobre Investigación Matemática: Geometría (pp. 44-59).
- Álvarez, N., de la Fuente, D., Gallego, M., & Gutiérrez, C. B. (s. f.). Percepción espacial. Recuperado marzo de 2021, de http://files.sensacion-y-percepcion.webnode.es/200000042-bdd20bfc9f/percepcionespacial.pdf