Cefuroksym: zastosowanie i skutki działania

Podając ten antybiotyk należy pamiętać, że istnieje wiele grup populacji, w przypadku których działanie cefuroksymu może powodować poważne problemy.

Jeśli kiedykolwiek miałaś infekcję ucha lub gardła, a nawet infekcję dróg moczowych, lekarz mógł przepisać Ci cefuroksym, aby złagodzić ten dyskomfort. Cefuroksym jest antybiotykiem należącym do rodziny cefalosporyn. Jest to cefalosporyna drugiej generacji. Ale co to znaczy? Jakie są skutki zażywania tego leku?

Czym w ogóle są antybiotyki?

Dobre zrozumienie tego terminu jest niezbędne do zrozumienia, jak działa cefuroksym i jakie jest jego pochodzenie. Termin “antybiotyk” odnosi się do chemikaliów organicznych lub ich syntetycznych pochodnych, które zabijają lub zapobiegają rozwojowi pewnych mikroorganizmów.

Znamy je również jako środki przeciwbakteryjne, ponieważ często używamy ich do zwalczania infekcji wywołanych przez bakterie. W tym sensie mają na celu wytępienie lub zabicie bakterii lub zahamowanie ich wzrostu.

Aby taki efekt zapewnić, antybiotyki mają różne mechanizmy działania. Jedne wpływają na syntezę białek, inna na przykład na syntezę DNA, a jeszcze inne na ścianę komórkową. W zależności od mechanizmu działania, który wyzwalają, należą do jednej lub drugiej rodziny.

W tym przypadku cefuroksym należy do rodziny beta-laktamów, którym przyjrzymy się później. Na koniec warto wspomnieć, jak ważne jest unikanie samoleczenia antybiotykami. Ta praktyka stwarza poważny problem na poziomie zdrowia osobistego i publicznego.

Beta-laktamy

Beta-laktamy to antybiotyki, które swoje działanie zawdzięczają zdolności do hamowania syntezy peptydoglikanu ze ściany komórkowej. W szczególności hamują proces transpeptydacji. Aby to zrobić, muszą przedostać się do komórki, aby móc wywołać odpowiedni efekt. Wewnątrz wiążą się z białkami wiążącymi penicylinę.

Antybiotyki należące do tej grupy są lekami o zmniejszonym spektrum działania, to znaczy są skuteczne tylko przeciwko bakteriom Gram-dodatnim. Ponadto są środkami bakteriobójczymi, co oznacza, że zabijają patogen.

Z drugiej strony są to leki, które możemy podawać zarówno doustnie, jak i pozajelitowo. Mają dobre wyniki w zakresie bezpieczeństwa i chociaż mogą przenikać przez łożysko, są lekami pierwszego wyboru u kobiet w ciąży ze względu na ich dobry profil bezpieczeństwa.

Do najczęstszych należą:

• Penicyliny.
• Cefalosporyny – jest to grupa, do której należy cefuroksym.
• Monobaktamy – działają na bakterie Gram-ujemne.

Zastosowanie cefuroksymu

Przede wszystkim warto powtórzyć, że cefuroksym należy do podrodziny cefalosporyn. Oznacza to, że antybiotyki są podobne do penicyliny, ale w przeciwieństwie do niej działają lepiej przeciwko niektórym bakteriom, jak wskazał magazyn Wydziału Medycyny Caracas w Wenezueli.

Zasadniczo lekarze używają cefuroksymu do leczenia infekcji wywołanych przez bakterie wrażliwe na antybiotyki beta-laktamowe. Z tego powodu wykazuje działanie przeciwdrobnoustrojowe wobec mikroorganizmów, takich jak:

• Haemophilus influenzae.
• Neisseria gonorrhoeae.
• Borrelia burgdoferi.

Lek ten jest przepisywany, gdy te typy bakterii wywołuje infekcję uszu, gardła, zatok, dróg moczowych, a nawet skóry.

Działania niepożądane

Podobnie jak inne cefalosporyny, podawanie cefuroksymu może wywołać szereg działań niepożądanych. Zwykle przeważają te o charakterze żołądkowo-jelitowym. W tym sensie niekorzystne skutki cefuroksymu mogą obejmować:

• Dyskomfort.
• Ból brzucha.
• Wymioty.
• Biegunkę.

Co ciekawe, u około 10% populacji uczulonej na penicylinę wykryto alergię na cefalosporyny. Niemniej jednak nie wykazano krzyżowej alergii między penicyliną i cefuroksymem a innymi cefalosporynami drugiej i nowszej generacji.

Ostrzeżenia dotyczące stosowania cefuroksymu

Podając ten antybiotyk, należy pamiętać, że istnieje wiele grup populacji, w przypadku których działanie cefuroksymu może powodować poważne problemy. Wśród sytuacji wymagających szczególnej ostrożności możemy wymienić:

• Reakcje nadwrażliwości: przed rozpoczęciem leczenia lekarz powinien zapytać, czy pacjent miał w przeszłości ciężkie reakcje nadwrażliwości na cefuroksym, inne cefalosporyny lub jakikolwiek środek beta-laktamowy. Zaleca się ostrożność w przypadku podawania cefuroksymu pacjentom z łagodną nadwrażliwością na inne leki beta-laktamowe w wywiadzie.
• Reakcja Jarischa-Herxheimera: reakcja ta może zostać wywołana po leczeniu boreliozy cefuroksymem. Reakcja pochodzi bezpośrednio z bakteriobójczego działania cefuroksymu na bakterię Borrelia burgdoferi wywołująca boreliozę.
• Przerost niewrażliwych mikroorganizmów: stosowanie cefuroksymu może prowadzić do nadkażenia wywołanego przez bakterię Candida. Ponadto długotrwałe stosowanie mogłoby również wywołać namnażanie się mikroorganizmów niewrażliwych na ten antybiotyk, co wymagałoby przerwania leczenia.
• Wpływ na wyniki testów diagnostycznych: leczenie tym antybiotykiem może zmienić wyniki niektórych testów diagnostycznych. Na przykład z krzyżowymi testami krwi.

Stosowanie cefuroksymu – wyłącznie na receptę

Cefuroksym jest antybiotykiem należącym do rodziny cefalosporyn. Hamuje syntezę ściany komórkowej wrażliwych bakterii, powodując ich śmierć.

Należy racjonalnie stosować zarówno ten lek, jak i każdy inny antybiotyk. Samoleczenie i nadużywanie tych substancji powoduje poważny problem w zakresie zdrowia publicznego i poważne komplikacje w klinicznym opracowywaniu nowych leków przeciwdrobnoustrojowych.