Cechy fizyczne związane z autyzmem
Dzięki najnowszym badaniom naukowcy odkryli pewne cechy fizyczne związane z autyzmem.
Krótka historia autyzmu
Autyzm to zaburzenie neurologiczne, które zostało odkryte stosunkowo niedawno. Tak naprawdę choroba ta została po raz pierwszy zidentyfikowana w połowie XX wieku przez psychiatrę Leo Kannera.
Od tego czasu przeprowadzono wiele badań, które odświeżyły i poszerzyły naszą wiedzę o autyzmie. Mówiąc ogólnie o autyzmie, mówimy o zaburzeniach ze spektrum autyzmu. Jest to szeroka grupa zaburzeń, która składa się z kilku podobnych, ale różnych neurobiologicznych zaburzeń rozwojowych.
Nie zawsze jednak tak było. Termin „autyzm” został stworzony, aby określać objawy schizofrenii. Słowo to pochodzi z greckiego autos, które odnosi się do samego siebie.
Później słowo to stało się powszechne w psychologii dziecięcej. Opisywano nim dzieci, które miały trudności z nawiązywaniem kontaktu emocjonalnego i przedstawiały kilka stereotypowych zachowań.
Teraz przyjrzymy się „spektrum autyzmu”. Omówimy także przeprowadzone badania na temat możliwości istnienia połączenia cech fizycznych z autyzmem.
Spektrum autyzmu
Autyzm jest często powodem zimnego traktowania rodziców przez dziecko w ciągu pierwszych miesięcy życia. Na szczęście eksperci przeprowadzili wiele udanych badań i zdobywają coraz większą wiedzę na temat tej choroby.
W wyniku tych badań powstała koncepcja „spektrum autyzmu”. Eksperci zaczęli wyróżniać kilka różnych syndromów w oparciu o ich indywidualne cechy. Na przykład – osoby cierpiące na zespół Aspergera nie mają opóźnień w nauce języka.
Następnie badacze zaczęli zmieniać koncept przyczyny tych zaburzeń. Obecnie akceptuje się, że jest to wynik genetyki, a także epigenetycznych i środowiskowych zjawisk powstałych podczas embriogenezy.
Przeczytaj tej artykuł: Dysleksja u dzieci – jak ją rozpoznać i leczyć
Zaburzenia spektrum autyzmu (ASD)
W zaburzeniach ze spektrum autyzmu podstawowymi objawami są:
- Utrzymujące się braki w komunikacji i interakcji społecznej.
- Restrykcyjne i powtarzające się wzorce zachowań, zainteresowań i działań.
Objawy te występują we wczesnych stadiach rozwoju.
Pierwsze oznaki
Pierwsze objawy autyzmu są zazwyczaj widoczne w wieku około trzech lat. Jednak na długo przed ukończeniem trzeciego roku życia dzieci z autyzmem nie okazują tak zwanego „społecznego uśmiechu”. Uśmiech społeczny to pierwszy uśmiech, jaki pojawia się u dzieci. Jest to odpowiedź na bodźce, takie jak matka czy ojciec dziecka.
Ponadto dzieci cierpiące na autyzm prezentują nadwrażliwość na bodźce dotykowe, słuchowe, zapachowe i smakowe. Zazwyczaj unikają kontaktu osobistego i wizualnego. Mają także tendencję do używania małego zasobu języka.
Często nie rozumieją żartów, podwójnego znaczenia czy metafor. Nie biorą również udziału w grach symbolicznych, takich jak zabawa w dom lub zabawa w samochody (jak gdyby były to prawdziwe sytuacje). Ich zainteresowania są zazwyczaj nietypowe, zachowania są powtarzalne, a dzieci wolą bawić się same.
Dzieci z autyzmem zazwyczaj nie wykazują zainteresowania innymi dziećmi. Ponadto, gdy są jeszcze małe, nie powiedzą Ci co lubią albo co chcą (na przykład wskazując na coś palcem). Ich zachowania także odbiega od „zwykłych”, są powtarzalne i samostymulujące (takie jak równoważenie różnych przedmiotów).
Cechy fizyczne związane z autyzmem
W La Trobe University of Melbourne (Australia) przeprowadzono niedawno badanie dotyczące autystycznych dzieci. Wydaje się, że naukowcy odkryli cechy fizyczne związane z autyzmem.
W badaniu tym naukowcy odkryli, że statystycznie dzieci z autyzmem rodzą się z pewnymi szczególnymi cechami:
- są 5 cm krótsze
- ważą 180 g mniejsze
- ich obwód czaszki jest o 1,2 cm mniejszy.
Eksperci odkryli również, że w wieku trzech lat dzieci z autyzmem mają tendencję do przewyższania neurotypowych dzieci w innych cechach fizycznych. Wszystko to wydaje się być spowodowane brakiem równowagi hormonu wzrostu, co jest dość powszechne u dzieci z autyzmem.
Więcej o badaniu
Należy jednak wspomnieć, że wspomniane badanie było stosunkowo niewielkie. Uczestniczyło w nim 134 dzieci z autyzmem i 74 dzieci neurotypowych. Co więcej, żadne wcześniejsze badania nie potwierdzają wyników tego przeprowadzonego w Melbourne. Jedyne przeprowadzone w tym zakresie badanie nie wykazało różnic między różnymi dziećmi.
Co więcej, w badaniu nie brały udział dziewczynki.Jest to bardzo ważna informacja, ponieważ zaburzenia ze spektrum autyzmu rozwijają się inaczej u chłopców i u dziewcząt.
Według dr Cherie Green badanie to może być jednak przydatne do identyfikacji podgrup autyzmu. Ogólnie rzecz biorąc, osoby z mutacjami w genie CHD8 mają zwykle większe głowy, podczas gdy osoby ze zmutowanym genem DYRK1A mają mniejsze głowy.
Ponadto tego typu badania mogą mieć inne zastosowania. Jednym z nich byłoby określenie, które mechanizmy (poza mózgiem) odgrywają rolę w rozwoju choroby i w jaki sposób. Kolejnym krokiem tych badań będzie monitorowanie wzrostu u młodzieży.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Mccormick, C., Hessl, D., Macari, S. L., Ozonoff, S., Green, C., & Rogers, S. J. (2014). Electrodermal and behavioral responses of children with autism spectrum disorders to sensory and repetitive stimuli. Autism Research. https://doi.org/10.1002/aur.1382
- Green, C., Dissanayake, C., & Loesch, D. (2015). A review of physical growth in children and adolescents with Autism Spectrum Disorder. Developmental Review. https://doi.org/10.1016/j.dr.2015.02.001
- Green, C. C., Dissanayake, C., Loesch, D. Z., Bui, M., & Barbaro, J. (2018). Skeletal Growth Dysregulation in Australian Male Infants and Toddlers With Autism Spectrum Disorder. Autism Research. https://doi.org/10.1002/aur.1952