Canesten: zastosowania i skutki uboczne tego leku

Canesten jest lekiem, którego substancją czynną jest doskonale znany wszystkim kobietom klotrimazol. Jest on przeznaczony do leczenia powierzchownych infekcji grzybiczych, w tym infekcji pochwy. Jak należy go stosować? W tym artykule opowiemy Ci nieco więcej o tym ważnym leku.

Napisane i zweryfikowane przez farmaceuta Fabiola Marín Aguilar.

Ostatnia aktualizacja: 24 sierpnia, 2022

Canesten to lek, który można znaleźć w postaci kremu lub proszku do miejscowego stosowania na skórę. Występuje także w postaci miękkich kapsułek lub tabletek dopochwowych, w zależności od wymaganego sposobu leczenia. Jego substancją czynną jest klotrimazol.

Jeśli chciałabyś dowiedzieć się czegoś więcej na ten temat, to usiądź wygodnie i poświęć kilka minut na przeczytanie tego artykułu. Bo właśnie w nim opowiemy Ci dokładnie, jakie są zastosowania tego leku i jakie możliwe skutki uboczne może mieć Canesten.

Canesten: zastosowania i wskazania terapeutyczne dla tego leku

Canesten jest lekiem, którego substancją czynną jest doskonale znany wszystkim kobietom klotrimazol. Jest on przeznaczony do leczenia powierzchownych infekcji grzybiczych, w tym infekcji pochwy. Jak należy go stosować? Za chwilę opowiemy Ci nieco więcej o tym ważnym leku.

Na początek musisz wiedzieć, że Canesten jest przeznaczony do miejscowego leczenia powierzchownych zakażeń grzybiczych wywołanych przez dermatofity, grzyby i drożdże, takie jak na przykład:

• Zakażenia o charakterze dermatofitowym. Należy do nich zwłaszcza grzybica (grzybica stóp, grzybica manuum (skóry gładkiej), grzybica cruris (skóry kończyn dolnych o charakterze przewlekłym) i grzybica corporis (tułowia).
• Łupież pstry (łac. pityriasis versicolor).
• Kandydoza sromu i pochwy.
• Przewlekłe, zwykle obrączkowate zapalenie żołędzi.

Canesten – jak działa ten lek?

Klotrimazol jest środkiem przeciwgrzybiczym pochodzącym z grupy imidazoli, który zapobiega rozwojowi grzybów. W ten sposób działa na poziomie syntezy ergosterolu, czyli sterolu, który tworzy błonę komórkową grzybów i niektórych drożdży.

Hamowanie syntezy ergosterolu powoduje zmiany strukturalne i funkcjonalne błony cytoplazmatycznej. Zjawisko to powoduje to zmianę przepuszczalności tej błony, co ostatecznie powoduje pęknięcie i obumarcie komórki grzyba.

Jak należy stosować Canesten?

Forma podawania tego leku zazwyczaj dotyczy stosowania miejscowego lub bezpośrednio do pochwy. Czas trwania leczenia zależy od lokalizacji i zasięgu infekcji grzybiczej. Ogólnie rzecz biorąc lekarze zalecają następujące metody postępowania:

• Infekcje typowo skórne: od 3 do 4 tygodni.
• Łupież pstry: 1 do 3 tygodni.
• Kandydoza sromu i pochwy lub przewlekłe, zwykle obrączkowate zapalenie żołędzi: 1 do 2 tygodni.

Jak wspomnieliśmy na początku tego artykułu, Canesten występuje na rynku pod różnymi postaciami. W razie braku tej najbardziej przydatnej w Twoim wypadku pamiętaj o tym, że klotrimazol jest także składnikiem innych leków.

Niektóre postaci, w jakich dostępny jest Canestenus, stosowane są w leczeniu zapalenia pochwy. Do tego celu najlepiej nadają się tabletki dopochwowe lub kremy dopochwowe ze specjalnym aplikatorem. Ich użycie będzie zależeć od konkretnej lokalizacji danej infekcji.

Instrukcje stosowania Canestenu zalecają zazwyczaj bardzo dokładne oczyszczenie i osuszenie miejsc zmienionych chorobowo przed nałożeniem leku. Następnie należy nałożyć cienką warstwę kremu na dotknięty obszar i jego okolice. Na koniec wykonaj lekki masaż, aż skóra całkowicie wchłonie krem. Powinnaś stosować ten lek od 2 do 3 razy dziennie.

Pamiętaj, że ilość kremu o długości około 2 centymetrów wystarcza w zupełności do leczenia obszaru wielkości dłoni – po obu stronach. 2 centymetry odpowiadają mniej więcej długości dalszego (ostatniego) paliczka palca wskazującego.

Przeciwwskazania dotyczące stosowania tego leku

Nie należy stosować leku Canesten, jeśli cierpisz na nadwrażliwość na klotrimazol, którykolwiek lek przeciwgrzybiczy z grupy imidazolu lub na jakąkolwiek substancję pomocniczą.

Możliwe działania niepożądane związane ze stosowaniem leku Canesten

Niektóre z najczęstszych możliwych skutków ubocznych Canestenu to przede wszystkim:

• Problemy ze strony układu odpornościowego, takie jak reakcje alergiczne (omdlenia, niedociśnienie, duszność, pokrzywka) i osłabienie jego skuteczności.
• Problemy ze skórą i tkankami podskórnymi, takie jak pęcherze, obrzęki, rumień, świąd, pieczenie, podrażnienie, wysypka i tak dalej.

Objawy te zwykle nie oznaczają jednak konieczności przerwania leczenia i występują częściej w pierwszych dniach stosowania klotrimazolu. Canesten może także prowadzić do działań niepożądanych na poziomie układu odpornościowego i skóry. Jednak nie wszyscy pacjenci stosujący ten lek ich doświadczają.

Czy Canesten jest bezpieczny w przypadku wystąpienia kandydozy podczas ciąży?

Zasadniczo kandydoza nie stanowi zagrożenia podczas ciąży i nie wpływa na rozwój płodu, jak ma to miejsce w przypadku niektórych chorób przenoszonych drogą płciową i innych infekcji. W rzeczywistości Canesten (czy też ogólniej klotrimazol) jest jednym z leków powszechnie stosowanych przez kobiety w ciąży.

Wynika to z faktu, że zarówno badania eksperymentalne, jak i po wprowadzeniu do obrotu ujawniają, że środek ten nie ma szkodliwego wpływu na matkę i jej dziecko, gdy stosuje ona Canesten w czasie ciąży. Jednak w ciągu pierwszych 3 miesięcy ciąży należy w każdym przypadku ocenić korzyści płynące ze stosowania leku przed przepisaniem go matce.

Co więcej, wyniki jednego z najnowszych badań ujawniły, że kobiety cierpiące na kandydozę w drugim trymestrze ciąży są bardziej narażone na przedwczesne porody. A także częściej rodzą dzieci z niedowagą niż kobiety zapadające na kandydozę w pierwszym trymestrze ciąży.

Chociaż ten rodzaj infekcji nie stanowi zagrożenia dla nienarodzonego dziecka, nadal może się ono zarazić w momencie porodu. Matki przenoszą kandydozę na swoje dziecko, gdy ma ono kontakt z pochwą podczas naturalnego porodu. Tak więc, jeśli uważasz, że możesz mieć infekcję pochwy, gdy jesteś w ciąży, musisz zgłosić ten fakt swojemu lekarzowi prowadzącemu.