Bruce Willis ma otępienie czołowo-skroniowe
Po wstępnej diagnozie afazji wiemy już, że Bruce Willis cierpi na otępienie czołowo-skroniowe. Jego rodzina ogłosiła w sieciach społecznościowych, że po długim procesie badań i analiz ostatecznie uzyskano potwierdzenie tej patologii.
Jego córka, Rumer Willis, poinformowała w październiku 2022 roku, że legendarny aktor odchodzi na emeryturę. Trudności poznawcze uniemożliwiały mu wykonywanie ról, a nawet zapamiętywanie kwestii.
Po okresie milczenia w tej sprawie ikona filmowego kina akcji jest teraz w stanie zmierzyć się ze swoją chorobą. Według członków jego rodziny „to ulga, że w końcu postawiono jasną diagnozę”.
Wcześniej Bruce Willis otrzymał diagnozę afazji
W październiku 2022 roku poinformowano nas o afazji Bruce’a Willisa. Chodzi o zaburzenie mowy i komunikacji. Chorzy mają problemy ze zrozumieniem komunikatów, które otrzymują lub z wyrażeniem tego, co chcą przekazać.
Istnieją różne objawy związane z afazją:
- Wypowiadanie słów na wpół wypowiedzianych lub uciętych
- Zmiana liter w mówionym słowie
- Umieszczanie niespójnych słów w zdaniu
- Wyrażanie zdań, które nie mają sensu lub nie mają spójności
- Niezrozumienie usłyszanych lub przeczytanych metafor. Innymi słowy, osoba rozumie wszystko dosłownie.
Istnieją podstawowe przyczyny afazji. Kiedy u pacjenta diagnozuje się to zaburzenie językowe, zazwyczaj musi przejść serię testów i badań, aby znaleźć źródło.
W przypadku Bruce’a Willisa ścieżka diagnostyczna doprowadziła do zidentyfikowania otępienia czołowo-skroniowego jako choroby podstawowej.
Co to jest otępienie czołowo-skroniowe?
Kiedy mówimy o tym typie demencji, w rzeczywistości odnosimy się do zestawu zaburzeń, które łączy zajęcie płatów czołowych i skroniowych mózgu. Ściśle mówiąc, te obszary mózgu kurczą się, czyli zanikają.
Obszar czołowo-skroniowy odpowiada za język i ma silny wpływ na zachowanie i osobowość.
Według statystyk otępienie czołowo-skroniowe jest trzecią najczęstszą przyczyną demencji w populacji ogólnej. Jeśli jednak spojrzymy tylko na osoby powyżej 65 roku życia, awansuje na drugie miejsce.
Średni wiek zachorowania wynosi 58 lat. Jednak trudno jest ustalić dokładny czas wystąpienia objawów. Po postawieniu diagnozy chorzy żyją jeszcze 7-8 lat.
Dowiedz się więcej: 8 oznak demencji, które każdy powinien znać
Jak się diagnozuje otępienie czołowo-skroniowe?
Sytuacja Bruce’a Willisa i jego diagnoza otępienia czołowo-skroniowego pokazuje nam, jak trudno jest wyciągnąć wnioski u pacjentów z tymi schorzeniami. Od pierwszych objawów afazji do potwierdzenia choroby minęło prawie 6 miesięcy.
Gdy pojawią się objawy, lekarze proszą o wykonanie badań, które pomogą wykluczyć pewne patologie. Zwykle zaczyna się od badań krwi.
Następnym krokiem są zwykle testy pamięci i intelektu. Za ich pomocą psychologowie i neurolodzy określają, które obszary poznawcze są najbardziej dotknięte. Oceny te mają fundamentalne znaczenie w diagnostyce różnicowej, ponieważ nie ma jednego rodzaju demencji. W szczególności jednym z głównych celów jest wykluczenie choroby Alzheimera.
Wreszcie dane obrazowe są również niezbędne. Lekarze proszą o wykonanie skanów MRI i PET w celu wykrycia anatomicznych zmian w mózgu, które wskazują na istnienie atrofii, skrzepów lub zmian nowotworowych.
Przeczytaj więcej tutaj: Jak możemy zapobiegać chorobie Alzheimera
Jakie leczenie demencji czołowo-skroniowej ma przejść Bruce Willis?
Niestety, nie ma lekarstwa na otępienie czołowo-skroniowe. Bruce Willis otrzyma multidyscyplinarne wsparcie, które będzie próbowało poprawić jakość jego życia, ale nie opracowano żadnego leku, który mógłby odwrócić atrofię płatów mózgowych, ani żadnej operacji, która mogłaby to naprawić.
Czasami przepisuje się leki przeciwdepresyjne i przeciwpsychotyczne. Substancje te są stosowane do kontrolowania objawów, które mogą się nasilać wraz z postępem demencji.
Logopedzi pełnią istotną rolę w podejściu terapeutycznym. Dzięki nim pacjenci pracują nad swoimi problemami językowymi. Profesjonaliści pomagają im lepiej się wyrażać i znajdować strategie rozumienia otrzymywanych komunikatów, zarówno pisanych, jak i głosowych.
Rehabilitacja jako wsparcie
Obecnie najlepszą strategią towarzyszącą otępieniu czołowo-skroniowemu jest rehabilitacja kierowana przez ekspertów. W tym zakresie członkowie rodziny, przyjaciele i opiekunowie mogą wspomagać się prostymi środkami zwiększającymi komfort pacjentów:
- Zachęcanie do ćwiczeń fizycznych.
- Poprawa komunikacji w domu w celu zapobiegania wypadkom domowym.
- Opracowanie rutyny powtarzanej dzień po dniu, która porządkuje działania rano, po południu i wieczorem.
- Uproszczenie codziennych zadań, które dana osoba może wykonać samodzielnie. Składniki na posiłki można zostawić pod ręką, albo na przykład umieścić wizualne przypomnienia o lokalizacji niektórych przedmiotów.
Życie Bruce’a Willisa zmieniło się diametralnie po zdiagnozowaniu u niego otępienia czołowo-skroniowego. Zmieni to również życie w jego rodzinie. Adaptacja to powolny i stopniowy proces, który wymaga wysiłku fizycznego i psychicznego od wszystkich zaangażowanych osób.
Aktor pozostawił spuściznę dla potomnych w postaci swoich kreacji i obszernej filmografii. Teraz nadszedł czas, aby całkowicie poświęcić się radzeniu sobie ze stanem, który całkowicie go zaskoczył.
Zdjęcie na okładkę: Angela Weiss, AFP..
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Bang, J., Spina, S., & Miller, B. L. (2015). Frontotemporal dementia. The Lancet, 386(10004), 1672-1682.
- Cruzado, L., Custodio, N., Montesinos, R., & Lanata, S. (2021). Demencia frontotemporal-variante conductual como diagnóstico diferencial de trastornos psiquiátricos primarios. Revista de Neuro-Psiquiatría, 84(3), 183-204.
- Ducharme, S., Price, B. H., Larvie, M., Dougherty, D. D., & Dickerson, B. C. (2015). Clinical approach to the differential diagnosis between behavioral variant frontotemporal dementia and primary psychiatric disorders. American Journal of Psychiatry, 172(9), 827-837.
- Rubio, Á. M., Rubio, M. B., Pardos, B. G., Martínez, A. I. A., Santamaría, E. M., & Borque, L. B. (2021). Evidencia científica de la aplicación de tratamiento rehabilitador en la demencia frontotemporal: Revisión bibliográfica. Revista Sanitaria de Investigación, 2(10), 69.
- Toloza-Ramírez, D., Méndez-Orellana, C., & Martella, D. (2021). Diagnóstico neuropsicológico diferencial en enfermedad de Alzheimer y demencia frontotemporal: una revisión sistemática cualitativa. Neurology Perspectives, 1(1), 82-97.