Aleksytymia – jakie są jej objawy?
Aleksytymia to dość ciekawe schorzenie, a jego objawy polegają na trudnościach niektórych osób w identyfikowaniu emocji, których doświadczają, a także w wyrażaniu ich werbalnie. Termin został po raz pierwszy użyty w 1973 roku przez profesora psychiatrii, Petera Sifneosa.
Było to po zaobserwowaniu tego upośledzenia u niektórych jego pacjentów w klinice psychiatrycznej w Massachusetts General Hospital.
Hiszpańskie Towarzystwo Neurologiczne szacuje, że do 10% światowej populacji cierpi na tę chorobę. Należy jednak podkreślić, że nie wszyscy doświadczają jej w takim samym stopniu.
Aleksytymia – rodzaje schorzenia
Pacjenci z objawami aleksytymii mogą cierpieć na tę chorobę z różnych powodów. To one określają rodzaj choroby, pierwotny lub wtórny:
- Pierwotna. W takich przypadkach występuje pewien rodzaj deficytu neurologicznego, który wpływa na komunikację między układem limbicznym a korą nową lub między półkulami mózgowymi. Może to być dziedziczne lub spowodowane pojawieniem się choroby neurologicznej.
- Wtórna. Wtórna aleksytymia jest wynikiem pewnego rodzaju zaburzeń emocjonalnych. Może to wynikać z powtarzającego się braku otrzymywania uczuć w dzieciństwie. Ewentualnie może objawiać się u dorosłych, którzy zostali poddani traumatycznym sytuacjom.
Niemożność wyrażenia uczuć prowadzi do izolacji społecznej tych osób.
Rzuć okiem na ten artykuł: Zdrowie mózgu – koniecznie wyeliminuj tych 6 produktów
Kto może cierpieć na aleksytymię?
Profesor Sifneos pierwotnie zidentyfikował tę cechę u pacjentów cierpiących na zaburzenia psychosomatyczne. Jednak z biegiem lat wiązano ją również z innymi chorobami, takimi jak uzależnienie od narkotyków lub leków oraz antyspołeczne zaburzenia osobowości.
Jeśli chodzi o choroby fizyczne związane z objawami aleksytymii, możemy uwzględnić stwardnienie rozsiane, chorobę Parkinsona, urazy głowy, udary i guzy mózgu. Z drugiej strony winne mogą być również zaburzenia, takie jak zaburzenia odżywiania, zaburzenia ze spektrum autyzmu i zaburzenia związane ze stresem pourazowym.
Główne objawy aleksytymii
Według Pedinielliego (1992) istnieją cztery podstawowe objawy aleksytymiczne:
- Niemożność werbalnego wyrażania emocji lub uczuć
- Brak lub ograniczona wyobraźnia
- Tendencja do uciekania się do działania w celu unikania i rozwiązywania konfliktów
- Wysoki poziom myślenia ukierunkowany na konkretne zmartwienia
Pedinielli przypisuje te cechy problemom z funkcją symboliczną lub niezdolności do wyrażenia nieświadomych wymiarów podmiotu. Z tego powodu osoby te często wyrażają swój stan emocjonalny poprzez somatyzację.
Przeczytaj również: Opóźnienia w rozwoju mowy u dzieci: rodzaje i objawy
Inne objawy aleksytymii
Zarówno z przyczyn somatycznych, jak i neurologicznych, osoby cierpiące na aleksytymię wykazują również cały szereg cech, które mogą je w różnym stopniu definiować:
- Brak empatii emocjonalnej: osobom z aleksytymią niezwykle trudno jest postawić się w miejscu innych. Nie rozpoznając własnych emocji, jeszcze trudniej jest im zrozumieć emocje innych.
- Ograniczona komunikacja werbalna: na ogół są to osoby, które mówią bardzo mało. Oprócz tego mają tendencję do bycia poważnymi i wycofanymi w kontaktach z innymi.
- Słaba komunikacja niewerbalna: jeśli chodzi o komunikację, osoby te są dość sztywne. Nie są wyraziste i wykonują niewiele ruchów ciała.
- Nadmiar racjonalności: ponieważ ich świat emocjonalny jest ograniczony, mają tendencję do bycia bardzo racjonalnymi i pragmatycznymi.
- Niska zdolność introspekcji: są to ludzie, którzy nie analizują swoich uczuć, ponieważ nie potrafią identyfikować się ani opisywać swoich emocji. Dlatego łatwiej im skupić się na aspektach zewnętrznych.
- Trudność w utrzymywaniu więzi uczuciowych: osoby z aleksytymią wykazują bardzo niski poziom uczuć i mają trudności z wyrażeniem ich innym. Ich relacje są zwykle niespełnione i mają tendencję do izolacji społecznej.
Terapie psychologiczne dla aleksytymów są zalecane i konieczne jako część leczenia.
Czy jest jakieś leczenie, aby złagodzić objawy choroby?
Osoby z aleksytymią rzadko uczęszczają na terapię z własnej woli. Jeśli tak, dzieje się to pod naciskiem bliskich ich osób, które są najbardziej świadome ich trudności w komunikacji.
Ci pacjenci mogą skorzystać z terapii na różne sposoby. Na przykład terapia indywidualna oparta na poznawczym rozwoju świadomości emocjonalnej (Lane i Schwartz, 1987) przyniosła dobre rezultaty.
Praca grupowa również nadaje się do pracy nad poważnymi objawami. Połączenie terapii indywidualnej i grupowej wydaje się najskuteczniejszym sposobem rozwiązania tego zaburzenia.
Aleksytymia: przemyślenia końcowe na temat tego schorzenia.
Osoby z objawami aleksytymii mogą wydawać się nie mieć żadnych uczuć, ale tak nie jest. Czują strach, radość, smutek i wszystkie inne podstawowe i drugorzędne emocje. Dzieje się jednak tak, że ich sposób przeżywania ich różni się od większości ludzi, co może prowadzić do konfliktów w komunikacji.
Z tego powodu udział w terapii jest wskazany, a nawet konieczny. Osoby te mogą nigdy nie doświadczać emocji w taki sam sposób, jak inni ludzie, którzy nie mają tego zaburzenia, ale podejście terapeutyczne z pewnością może być dla nich bardzo korzystne. Może pomóc znacznie poprawić jakość ich życia i relacji.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Fernández, J., & Yárnoz, S. (1994). Alexitimia: concepto, evaluación y tratamiento . Psicothema, 6(3), 357-366. [fecha de Consulta 22 de Agosto de 2020]. Disponible en: https://www.redalyc.org/pdf/727/72706303.pdf
- Garcia, R. (2004). La alexitimia: entre la angustia y el goce. Enseñanza e Investigación en Psicología, 9(2), 403-414. [fecha de Consulta 22 de Agosto de 2020]. Disponible en: https://www.redalyc.org/pdf/292/29290213.pdf
- Kirmayer, L. J. (1987). Languages of Suffering Healing : Alexythimia as a Social and Cultural process. Transcultural Psychiatric Research, 24, (2), 119-136. [fecha de Consulta 22 de Agosto de 2020]. Disponible en: https://journals.sagepub.com/doi/10.1177/136346158702400204
- Páez, D., Martínez-Sánchez, F., Velasco, C., Mayordomo, S., Fernández, I., & Blanco, A. (1999). Validez psicométrica de la escala de alexitimia de Toronto (TAS-20): Un estudio transcultural. Boletín de Psicología, 63, 55-76. [fecha de Consulta 22 de Agosto de 2020]. Disponible en: https://www2.uned.es/dpto-psicologia-social-y-organizaciones/paginas/profesores/Itziar/Boletin99.pdf