Zespół Tourette’a – co to takiego?

Ludzie z zespołem Tourette’a mają nerwowe tiki. Są one również bardziej narażone na lęki i depresję, a także na zaburzenia obsesyjne.
Zespół Tourette’a – co to takiego?

Napisany przez Carmen Martín

Ostatnia aktualizacja: 24 sierpnia, 2022

Choroba Gille de la Tourette’a, czy w skrócie zespół Tourette’a, jest dobrze znanym zaburzeniem. Wiele osób dokucza lub wyśmiewa się z ludzi z tym schorzeniem. Jest ono jednak bardzo uciążliwe dla osób, które na nie cierpią.

Zespół Tourette’a powoduje, że ludzie wydają i robią powtarzające się dźwięki i ruchy, których nie mogą kontrolować. Są to tiki ruchowe i głosowe, które powstają w wyniku uszkodzenia układu nerwowego. Zwykle pojawiają się w dzieciństwie, między 5 a 9 rokiem życia.

Naukowcy odkryli tę chorobę dopiero stosunkowo niedawno, w latach 80. Dotyka ona 1%-3% populacji. Chociaż specjaliści nie wiedzą, skąd dokładnie pochodzi, wiedzą, że ma to związek z genetyką.

Zespół Tourette’a to więcej niż tylko zaburzenie nerwowe. Tak naprawdę wpływa ono na wszystkie aspekty życia, szczególnie na aspekty społeczne. Dlatego też w dzisiejszym artykule wyjaśnimy wszystko, co musisz wiedzieć o tym zaburzeniu.

Co to jest zespół Tourette’a?

Większość ludzi uważa, że zespół Tourette’a to stan, który powoduje, że osoby chore w niekontrolowany sposób obrażają innych. Jest to jednak tylko jeden z możliwych objawów. Ludzie z zespołem Tourette’a mają tiki, których nie mogą kontrolować.

Mogą to być powtarzające się ruchy, dźwięki lub słowa. Niektóre z tych słów mogą być obelgami. Ponadto osoby z tym schorzeniem często niekontrolowanie wzruszają ramionami.

Stan ten występuje najczęściej u mężczyzn. Zwykle objawy pojawiają się przed ukończeniem 15 roku życia. Obecnie lekarze obserwują najwięcej nowych przypadków po raz pierwszy od sześciu lat. Tiki u osób chorych mogą być mniej lub bardziej złożone i mogą się zdarzać z różną częstotliwością.

Oto niektóre przykłady tików:

  • Częste mruganie,
  • Marszczenie nosa,
  • Kaszel,
  • Powtarzanie pewnych fraz,
  • Robienie obscenicznych gestów i wypowiadanie obelg,

Ważne jest również, aby wiedzieć, że tiki mogą się zmieniać. Mogą się one nawet pogorszyć. Dzieje się tak, gdy osoba chora jest pod wpływem stresu lub jest bardzo zmęczona. Tiki zwykle poprawiają się, gdy pacjent staje się dorosły.

Zespół Tourette'a

Innym ważnym aspektem jest to, że zespół Tourette’a może być powiązany z innymi chorobami. Osoby chore często cierpią również na zaburzenia koncentracji i impulsywność. Ponadto w rodzinie pacjenta mogą występować przypadki zaburzeń obsesyjnych lub nawet ta sama choroba.

Jak leczyć tę chorobę?

Niestety, nie ma lekarstwa na zespół Tourette’a. Niektóre leki pomagają jednak kontrolować tiki. Dostępnych jest również coraz więcej terapii wspomagających.

Leczenie zależy od danej osoby i nasilenia jej tików. Niektórzy pacjenci nie muszą nawet brać leków. Prawda jest taka, że wiele osób z tą chorobą prowadzi stosunkowo normalne życie.

W leczeniu lekarze czasami przepisują leki zmniejszające poziom dopaminy w mózgu. Mogą one jednak mieć wiele skutków ubocznych, w tym zwiększenie masy ciała. Co więcej, często stosuje się leki przeciwdepresyjne.

Zmniejszają one lęki i objawy zaburzenia obsesyjno-kompulsywnego. Podobnie, wiele osób z zespołem Tourette’a musi również leczyć ADHD, aby poprawić koncentrację.

Oprócz leków, terapia jest jedną z najważniejszych części leczenia. Dzieci muszą czuć wsparcie i pracować nad poczuciem własnej wartości. To samo dotyczy epizodów niepokoju i obsesji, na które terapia bardzo pomaga.

Podsumowanie

Zespół Tourette’a jest złożonym zaburzeniem nerwowym. Osoby chore nieustannie cierpią na tiki, zarówno ruchowe, jak i głosowe. Największy problem polega na tym, że schorzenie to zakłóca życie społeczne pacjenta. Ważne jest, aby wiedzieć o skutkach psychologicznych tej choroby.

Nie możemy pozwolić, aby osoby chore były wyśmiewane przez społeczeństwo. Należy usunąć to piętno. To nasza odpowiedzialność społeczna.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.



Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.