Zespół Sandifera: przyczyny, objawy i leczenie

Zespół Sandifera nie jest uważany za poważny stan i większość przypadków ustępuje samoistnie. Powoduje jednak objawy wpływające na odżywianie i rozwój niemowlęcia, o których należy pamiętać.

Zespół Sandifera to zaburzenie ruchu. W większości przypadków dotyka niemowlęta w wieku od 18 do 24 miesięcy. Najczęściej objawy ustępują samoistnie przed ukończeniem przez dziecko 2 lat.

Główną cechą charakterystyczną zespołu Sandifera jest obecność epizodów, w których niemowlę odwraca szyję, wygina plecy i odrzuca głowę do tyłu. Ten ruch jest bardzo podobny do napadu. Trwa od 1 do 3 minut i może występować do 10 razy dziennie.

Uważa się, że zespół Sandifera jest rzadki, ale nie jest to uzasadnione, ponieważ często pozostaje niezdiagnozowany. Epizody prawie zawsze występują podczas karmienia dziecka lub po nim. Chociaż może się to wydawać niebezpieczne, nie stanowi jednak zagrożenia dla dla niemowlęcia.

Powiązane objawy

Głównym objawem zespołu Sandifera jest ruch skręcający i wijący się, spowodowany mimowolnymi skurczami mięśni. Najbardziej charakterystyczne jest wyginanie ciała w łuk do tyłu. Niemowlę ma również szarpnięcia i drgania.

Podczas tych epizodów niemowlę może nagle stać się nieruchome, jakby weszło w inny stan umysłu. Dziecko sztywnieje, następnie rozluźnia się, a następnie może powtarzać ten cykl kilka razy. Niemowlę może również stać się drażliwe i płakać.

Inne objawy zespołu Sandifera obejmują ponadto:

• Bulgotanie lub kaszel podczas epizodów.
• Problemy ze snem
• Ciągła drażliwość
• Zadławienie
• Próba wstrzymania oddechu
• Powolne jedzenie
• Nawracające zapalenie płuc
• Skręcona szyja lub kręcz szyi
• Mimowolne i nieprawidłowe ruchy gałek ocznych
• Niedokrwistość
• Ograniczony ruch szyi
• Ból w żołądku
• Zapalenie przełyku
• Wymioty z krwią
• Wymioty
• Przepuklina rozworu przełykowego
• Trudności w przyjmowaniu pożywienia i utrata wagi

Przyczyny i czynniki ryzyka

Nauka nie zna dokładnej przyczyny zespołu Sandifera. Jednak specjaliści kojarzą to z obecnością refluksu żołądkowo-przełykowego podczas trawienia. W tym stanie pokarm jest częściowo zwracany i przechodzi z żołądka do przełyku.

Ten problem jest również powszechny u dzieci z przepukliną rozworu przełykowego. W tym przypadku część przewodu pokarmowego nie znajduje się w jamie brzusznej, ale w klatce piersiowej i wystaje przez przeponę. Lekarze uważają, że skurcz dziecka może być sposobem na zmniejszenie bólu spowodowanego refluksem.

Nie ma jednak dowodów na to, że problem ten ma swoje źródło w układzie nerwowym, chociaż epizody przypominają napad. Czasami zespół Sandifera powoduje problemy behawioralne, ponieważ dziecko może się powstrzymywać od jedzenia przez postępujący ból.

Prowadzi to również do złego odżywiania i może prowadzić do anemii. W takich przypadkach dziecko może być nieaktywne lub apatyczne. Mogą również wystąpić problemy ze snem. Jednak zespół Sandifera nie jest problemem behawioralnym.

Badania diagnostyczne

Diagnoza zespołu Sandifera jest trudna, ponieważ same objawy nie wskazują jednoznacznie na chorobę. Ponadto niektóre niemowlęta mają łagodne objawy lub w ogóle nie występują oznaki refluksu. Lekarze często mylą to więc z innymi chorobami.

Jedną z rzeczy, która ma znaczenie, jest to, czy epizody występują podczas karmienia, czy po nim. Jeśli istnieje podejrzenie, że ta zespół Sandifera, często przeprowadza się pewne badania, takie jak:

• Impedancja wewnętrzna MII lub wielokanałowa: Umożliwia pomiar przepływu ciał stałych, cieczy i powietrza w przełyku. Pomaga zdiagnozować refluks żołądkowo-przełykowy.
• Test PH : ma taki sam cel jak poprzednie badanie.
• Tomografia komputerowa: pokazuje, czy występują nieprawidłowości mięśni.
• EEG lub elektroencefalogram: wykonuje się go w celu obserwacji elektrycznej aktywności mózgu i wykluczenia możliwych stanów neurologicznych.

Specjaliści mogą również zalecić zapisywanie czasów karmienia. Pozwala to rodzicowi na zbadanie, o której godzinie dziecko je i czy zbiega się to z występowaniem epizodów. Jeśli tak, prawdopodobna jest diagnoza zespołu Sandifera.

Leczenie zespołu Sandifera

Zespół Sandifera jest związany z refluksem żołądkowo-przełykowym. Dlatego leczenie koncentruje się na rozwiązaniu problemu u źródła. W tym celu i w zależności od przypadku lekarz może zalecić zmiany w diecie, leki lub zabieg chirurgiczny.

Sugerowane zmiany w diecie obejmują:

• Podawanie dziecku mniej jedzenia, ale częściej.
• Zagęszczenie jedzenia płatkami zbożowymi.
• Utrzymywanie dziecka w pozycji pionowej po karmieniu.

Możesz też wdrożyć zabawy dziecka na brzuchu pod ścisłą kontrolą, aby wzmocnić mięśnie dziecka.

Leki stosowane w leczeniu zespołu Sandifera obejmują środki zobojętniające sok żołądkowy, antagoniści histaminy H2, inhibitory pompy protonowej i inne.

W cięższych lub opornych przypadkach może być konieczna operacja zwana fundoplikacją, aby zapobiec przemieszczaniu się treści żołądka do przełyku. W przypadku obecności przepukliny rozworu przełykowego można również zalecić operację. Wyniki są zazwyczaj bardzo pozytywne.

Zespół Sandifera, stan przejściowy

Najczęściej objawy zespołu Sandifera ustępują samoistnie około 18 miesiąca życia. Dzieje się tak, ponieważ mięśnie przełyku dojrzewają, a refluks żołądkowo-przełykowy zanika.

Niezależnie od tego, czy spontanicznie, czy w wyniku leczenia, za każdym razem, gdy refluks znika, zespół Sandifera również znika. Należy pamiętać, że nie jest to poważny stan, ale powoduje dyskomfort i może zaburzać karmienie dziecka, a tym samym jego rozwój.