Zanik korowy tylny: poznaj metody diagnostyczne i sposoby leczenia
Zanik korowy tylny jest zaburzeniem neurodegeneracyjnym, które wpływa na widzenie. Chore osoby albo tracą wzrok całkowicie, albo tylko częściowo. Utrata pamięci to kolejny często występujący objaw. W dzisiejszym artykule przyjrzymy się temu zaburzeniu i pokażemy, jak zidentyfikować zanik korowy tylny we wczesnym stadium.
Niektóre badania wykazują, że zaburzenie to często nie jest diagnozowane tak wcześnie, jak powinno. Powodem jest to, że ponieważ jego objawy dotyczą widzenia, ludzie często konsultują się z okulistą zamiast neurologa.
Z tego powodu uważamy, że ważne jest, abyś był w stanie zidentyfikować sygnały, które często mogą ostrzegać o obecności tylnego zaniku korowego. Omówimy kilka symptomów, których nie powinieneś przeoczyć.
Zanik korowy tylny – etapy schorzenia
Postęp tylnej atrofii korowej rozpoczyna się na poziomie oka. Później obejmuje także utratę pamięci i funkcji poznawczych.
Badania medyczne ujawniają szereg faz tylnego zaniku korowego. Najlepiej jest omówić objawy z neurologiem tak szybko, jak to możliwe, aby jak najszybciej rozpocząć leczenie.
- Stopniowy i powolny początek niewydolności wzroku: dana osoba może czasami widzieć cienie lub całkowicie utracić zdolność widzenia. Zaburzenie pojawia się powoli, więc nie przyciąga uwagi, dopóki nie nastąpi znaczne pogorszenie się wzroku.
- Brak patologii okulistycznej: jeśli dana osoba uda się do okulisty, lekarz nie będzie w stanie zidentyfikować schorzenia, które prowadzi do utraty wzroku. Osoba chora będzie kontynuować normalny tryb życia, dopóki objawy się nie nasilą.
- Niewielkie utraty pamięci: w miarę nasilania się zaburzenia nastąpi mała utrata pamięci, którą niektórzy mogą uważać za coś normalnego. Jednak w miarę postępu choroby zanik pamięci będzie się nasilał.
- Początek demencji: osoba chora może wykazywać hipometabolizm i hipoperfuzję, które można wykryć dzięki testom obejmującym badanie neuroobrazowania. Należy jednak pamiętać, że otępienie pojawia się, gdy choroba jest dość zaawansowana.
Diagnoza
Jak widać, zanik korowy tylny ma objawy pojawiające się powoli, ale stopniowo postępujące. Dlatego zanim chory pójdzie do lekarza, może być już za późno. Jeśli więc zauważysz zmiany w swoim wzroku i niewielką utratę pamięci, nie wahaj się udać do profesjonalisty.
Pierwszym testem do zdiagnozowania atrofii korowej tylnej jest badanie krwi. Pozwoli ono wykryć niedobory witamin i inne zaburzenia. Następnie lekarz wykona dokładniejsze badanie okulistyczne.
Jednak testy diagnostyczne na tym się nie kończą. Aby wyjaśnić wszelkie wątpliwości, zostaną przeprowadzone inne testy neurologiczne, takie jak MRI i tomografia. Jeśli wszystkie wyniki będą wskazywać na to, że cierpisz na zanik korowy tylny, będziesz mógł wybrać różne metody leczenia.
Przeczytaj także: Demencja – poważne zaburzenie neurokognitywne
Leczenie zaniku korowego tylnego
Granie w gry jest dobrą formą terapii, ponieważ może pomóc zmniejszyć postęp i objawy artrofii kory tylnej.
Po uzyskaniu pozytywnej diagnozy zaniku korowego tylnego można zastosować dwa sposoby leczenia. Należy jednak pamiętać, że żadne z nich nie wyleczy całkowicie zaburzenia. Jest to choroba zwyrodnieniowa.
- Pierwsze leczenie polega na zastosowaniu leków w celu leczenia objawów, które mogą pojawiać się z powodu choroby. Leki zmniejszają lęki i poprawiają stan depresji, jeśli taka występuje.
- Osoba może przejść terapię poznawczą, aby zachować umiejętności, które nie zostały uszkodzone i opóźnić ich utratę. Pacjenci mogą również przejść fizjoterapię, co pomoże poprawić tę sytuację.
Te dwie opcje leczenia koncentrują się głównie na poprawie jakości życia chorej osoby i leczą tylko objawy zaburzenia. Celem jest opóźnienie pogorszenia się umiejętności i funkcji chorych, a tym samym poprawa stanów lękowych i depresyjnych, które mogą towarzyszyć chorobie.
W razie wątpliwości porozmawiaj z lekarzem.
W tym artykule chcieliśmy poinformować Cię o objawach dotyczących zaniku korowego tylnego. Dzięki temu będziesz w stanie rozpoznać pierwsze objawy i jak najszybciej skonsultować się z lekarzem.
Jak wspomnieliśmy wcześniej, wczesna diagnoza może zrobić dużą różnicę. Nie martw się: jeśli jesteś chory, jest dla Ciebie pomoc.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Caixeta, Leonardo Ferreira, Taleb, Alexandre Chater, Ghini, Bruno Galafassi, Soares, Vânia Lúcia Dias, Caixeta, Victor de Melo, & Vargas, Ciro. (2013). Posterior cortical atrophy – a prototypical case of dementia beginning with visual symptoms: case report. Arquivos Brasileiros de Oftalmologia, 76(5), 314-316.
- Carvajal Castrillón, Julián, Aguirre, Daniel Camilo, & Lopera, Francisco. (2010). Perfil clínico y cognitivo de la atrofia cortical posterior y sus diferencias con la enfermedad de Alzheimer esporádica tardía y familiar precoz. Acta Neurológica Colombiana, 26(2), 75-86. Retrieved March 31, 2019, from http://www.scielo.org.co/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0120-87482010000200004&lng=en&tlng=es.
- Custodio, N., Alva-Diaz, C., Becerra-Becerra, Y., Montesinos, R., Lira, D., Herrera-Pérez, E., … & Valeriano-Lorenzo, E. (2016). Rendimiento en pruebas cognitivas breves, de adultos mayores con demencia en estadios avanzados, residentes de una comunidad urbana de Lima, Perú. Revista Peruana de Medicina Experimental y Salud Pública, 33, 662-669.
- Delgado D, Carolina, & Donoso S, Archibaldo. (2009). Atrofia cortical posterior. Revista médica de Chile, 137(11), 1482-1487. https://dx.doi.org/10.4067/S0034-98872009001100012
