Demencja - poważne zaburzenie neurokognitywne

Zaburzenia neurokognitywne wpływają na pamięć, percepcję i rozwiązywanie problemów. Niestety, nie istnieje żadne lekarstwo na ten stan. Dobrą wiadomością jest jednak to, że są sposoby leczenia jego objawów.

Przejrzane i zatwierdzone przez: biotechnolog Alejandro Duarte.

Napisany przez Equipo Editorial

Ostatnia aktualizacja: 12 lipca, 2023

Demencja, czyli poważne zaburzenie neurokognitywne, jest stanem obejmującym uszkodzenia neuronów i pogorszenie funkcjonowania mózgu. Z czasem osoba, którą dopadła demencja, traci autonomię, nawet w przypadku najprostszych zadań.

Zaburzenia neurokognitywne odbijają się głównie na pamięci, percepcji i umiejętnościach rozwiązywania problemów. To właśnie mają na myśli lekarze używając terminu „funkcje neurokognitywne”.

Najbardziej bezpośrednie zaburzenia neurokognitywne to amnezja, demencja i majaczenie. Otępienie lub demencja występują w szczególności u osób powyżej 60 roku życia.

Obecnie, wraz ze wzrostem średniej długości życia, a tym samym konsekwencji starzenia się, demencja stała się globalnym problemem. Niestety – nie ma lekarstwa na tę chorobę. Dobrą wiadomością jest to, że dzięki odpowiedniemu leczeniu można zmniejszyć jej objawy.

Demencja – poważne zaburzenie neurokognitywne

Objawy i etapy

W tego typu zaburzeniach dochodzi do stopniowego pogorszenia funkcji poznawczych. Może to poważnie wpłynąć na jakość życia chorej osoby.

Jeśli chodzi o poważne zaburzenie neurokognitywne, główne objawy manifestują się poprzez uszkodzenie w różnych obszarach funkcji psychicznej osoby. Chory doświadczy procesu zwyrodnieniowego w swojej autonomii i zdolności do wykonywania czynności.

Często pojawiają się poważne upośledzenia:

• Zmiany w zachowaniu emocjonalnym i / lub osobowości.
• Zmiany umiejętności językowych i percepcji.
• Spadek zdolności analizy i oceny.
• Utrata pamięci.

Oprócz tego istnieją inne objawy związane z tym zaburzeniem, które mogą wystąpić u chorej osoby. Może ona mieć halucynacje lub popadać w depresję, a nawet stać się agresywna lub cierpieć na urojenia.

W ewolucyjnym procesie demencji istnieją trzy różne etapy, które opiszemy poniżej.

Demencja: początkowy etap choroby

Pierwsze objawy to łagodne i stopniowo pojawiające się problemy.

Przede wszystkim, chora osoba zaczyna zapominać pewne rzeczy i ma epizody dezorientacji w czasie lub przestrzeni. Takie momenty nie są jeszcze zbyt częste.

Pośredni etap demencji

Następnie, wraz z upływem czasu, choroba dojrzewa, a jej objawy są coraz bardziej widoczne. Z czasem dana osoba nie może już prawidłowo funkcjonować i działać samodzielnie. Obejmuje to pozornie proste czynności, które zwykle bierzemy za pewnik, takie jak zachowanie higieny, zakupy, czy płacenie rachunków.

Co więcej, zaniki pamięci stają się poważniejsze i częstsze. Chorzy mogą być również zdezorientowani we własnym domu i doświadczać łagodnych epizodów amnezji. Mogą także pojawić się trudności w komunikacji.

Etap zaawansowany

W końcu stan chorej osoby pogarsza się, po osiągnięciu najbardziej zaawansowanego etapu demencji.

Osoba dotknięta schorzeniem będzie miała coraz więcej problemów z codzienną rutyną. Może nawet wykazywać zachowania agresywne. Ostatecznie będzie całkowicie zależna od innych i nieaktywna.

Demencja jako poważne zaburzenie neurokognitywne i choroba Alzheimera

Alzheimer jest najczęstszą postacią demencji. Tak naprawdę choroba ta występuje w 60-80% przypadków wraz z diagnozą poważnego zaburzenia neurokognitywnego. Obecnie nie ma lekarstwa na Alzheimera lub jakiekolwiek inne zaburzenie neurokognitywne.

Jest jednak szereg zabiegów, które koncentrują się na zmniejszeniu objawów. Ma to na celu poprawę jakości życia pacjentów. Działania te mogą również spowolnić rozwój choroby.

Obecnie choroba Alzheimera jest jednym z głównych priorytetów w badaniach biomedycznych.

Poważne zaburzenie neurokognitywne: leczenie

Jak wspomnieliśmy wcześniej, na poważne zaburzenia neurokognitywne nie ma lekarstwa. Dlatego postępujący rozwój choroby jest nieunikniony, a leczenie koncentruje się wyłącznie na poprawie jakości życia.

Po pierwsze, powinniśmy powiedzieć o tym, jak ważna jest praca zespołów pielęgniarskich, lekarzy i pracowników socjalnych, ponieważ demencja to zaburzenie wieloczynnikowe. Poza tym, rola głównego opiekuna ma fundamentalne znaczenie w leczeniu tego zaburzenia, ponieważ osoba ta zajmuje się ewolucją choroby. Bardzo ważne jest zapobieganie powikłaniom wynikającym z leczenia lub jego skutków ubocznych.

Wsparcie rodziny jest niezbędne, ponieważ osoba z chorobą Alzheimera nigdy nie powinna być sama. Pomocne mogą być także terapie zajęciowe i grupy wsparcia.

W niektórych przypadkach ważne jest zapobieganie niektórym wtórnym przyczynom choroby, takim jak nadciśnienie, cholesterol lub otyłość. Chodzi o działanie przeciwko wszelkim czynnikom ryzyka, które mogą predysponować kogoś do tego schorzenia.

Co więcej, istnieje kilka metod leczenia objawów poważnego zaburzenia poznawczego. Objawy te mogą obejmować między innymi omamy, urojenia, depresję lub agresję. Rodzaje leków stosowanych w tych przypadkach to leki przeciwpsychotyczne, przeciwdepresyjne i przeciwdrgawkowe.