Zaburzenia przyjmowania pokarmów u dzieci

Aby zapobiec, uniknąć lub ograniczyć zaburzenia przyjmowania pokarmów u dzieci, powinieneś sam dawać im dobry przykład i pokazywać jak spożywać wszystkie rodzaje żywności. W ten sposób dzieci będą naśladować Ciebie i nie będą cierpieć z powodu stresu związanego ze spożywaniem nowego jedzenia.

Przeważnie z powodu tej choroby cierpią maluchy, które ściśle ograniczają sobie spożycie niektórych rodzajów żywności. W drastycznych przypadkach zaburzenia przyjmowania pokarmów prowadzą najmłodszych do przyjmowania jedynie jednego lub kilku pokarmów i całkowitego odrzucenia reszty.

Może to powodować wiele przyszłych problemów, takich jak anoreksja lub bulimia, niedożywienie, anemia, brak mikroelementów. Dowiedz się więcej o tym zaburzeniu w poniższym artykule.

Czym są restrykcyjne zaburzenia przyjmowania pokarmów?

Jest to choroba, która rozpoczyna się we wczesnym dzieciństwie i która sprawia, że dzieci unikają lub ograniczają spożywanie niektórych pokarmów. Jedzenie staje się wtedy męką i prowadzi do silnych lęków i ataków paniki.

Problem ten może zacząć się jako zaakceptowane przez rodziców zachowanie i  powoduje wiele szkód w rozwoju dziecka. Zachowania restrykcyjne mogą być nawet zaszczepione przez rodzinę, w której jedna z osób sama ma problem z przyjmowaniem posiłków, bądź ma awersję do pewnego typu pożywienia– np. warzyw czy owoców.

W większości przypadków “zatwierdzonymi” przez dzieci posiłkami jest jedzenie typu fast food: hamburgery, frytki, ciasta i pizze. Ten typ jedzenia zawiera dużo tłuszczu i cukru, co sprawia, ze jest silnie uzależniające. Żywność “niezatwierdzona” to owoce i warzywa, wszystko co nieznane.

Wiele dzieci będzie zmuszać rodziców do podawania im niezdrowego jedzenia i nigdy nie spróbuje brokułów, jabłek lub soczewicy.

Należy zauważyć, że zaburzenie to powoduje silne niedobory żywieniowe ze względu na fakt, że dziecko nie spożywa wystarczającej ilości witamin, białek i składników odżywczych, których jego organizm tak bardzo potrzebuje.

Unikanie i restrykcyjne zaburzenia przyjmowania pokarmów mogą być “zamaskowane” przez rzekomą wolność dziecka do wybierania i jedzenia tego, co lubi najbardziej. Jednak, mimo że dziecko nie chce jeść owoców, powinno zrobić to dla siebie i dla wsparcia swojego rozwoju i wzrostu.

Przyszłość i zdrowie każdego człowieka zależy w dużej mierze od tego co spożywał w dzieciństwie. Dziecko, które jest bardzo”wybredne”  i ograniczające jedzenie, będzie miało gorsze wyniki w nauce, może częściej chorować i rozwinąć problemy ze wzrostem.

Zaburzenia przyjmowania pokarmów to problem psychologiczny

To zaburzenie jest automatycznie związane z problemami żywieniowymi i brakiem niezbędnych składników odżywczych. Jednak w przyszłości może również rozwinąć się w bulimię i anoreksję, a jest to typ chorób wymagający intensywnej opieki medycznej.

Z tego powodu konieczne jest odwiedzenie z dzieckiem terapeuty. Dzieci, które mają problemy z jedzeniem można zapisać również na wizytę do dietetyka lub pediatry. Specjaliści pomogą zbadać dziecko i odkryć przyczyny zaburzeń.

Płacz i krzyk przed miską z owocami, wypluwanie jedzenia, jeśli zawiera marchewkę lub krzyczenie i atak szału podczas kolacji, to zachowania, które są bardzo stresujące dla rodziców.

Ponieważ nie chcą, aby ich dzieci cierpiały, postanawiają gotować lub zamawiać tylko to, co dzieci akceptują. Chociaż nastawienie i zamiary rodziców są dobre, w rzeczywistości szkodzą one dzieciom bardziej, niż im się wydaje.

W takim przypadku problem nasila się i w krótkim czasie Twoje dziecko będzie chciało jeść tylko dwie lub trzy rzeczy.

Jak wykryć restrykcyjne zaburzenia przyjmowania pokarmów u mojego dziecka?

Statystycznie wśród małych dzieci, takie restrykcyjne zaburzenia przyjmowania pokarmów występują u chłopców.

Niestety oprócz tego, że nasz maluch nie chce jeść określonych pokarmów, mogą pojawić się także inne objawy:

• Problemy z lękiem i niepokojem
• Izolacja społeczna, brak przyjaciół
• Cechy zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych
• Mała zdolność adaptacyjna w nowym środowisku
• Drażliwość i wahania nastroju
• Niekontrolowane krzyki lub płacz
• Niedobory żywieniowe, anemia i utrata masy ciała
• Spowolniony rozwój lub wzrost dziecka

Co powoduje takie zaburzenia i jak możemy ich uniknąć?

Nie ma jednej określonej przyczyny takiego syndromu, ale problemy z więzami rodzic-dziecko mogą nasilać stres i powodować lęk.

Jednym ze sposobów wyrażania niezadowolenia, zwracania uwagi lub proszenia o uczucia jest odmowa jedzenia lub płacz podczas posiłków. Stres, trauma lub brak opieki i uwagi ze strony rodziców mogą również wyzwalać ten problem.

Nadopiekuńczość rodziców jest często przyczyną tego zaburzenia. Dzieci uczą się wykorzystywać uległość rodziców, aby dostać ulubione słodycze czy chipsy. Maluchy, które nie biorą “nie” za odpowiedź i robią, co zechcą, najczęściej cierpią z powodu tej choroby.

Innymi przyczynami tego zespołu są: brak ustanawiania zasad lub limitów w domu, rekompensowanie braku uwagi lub czasu za pomocą pozwalania na wszystko, lub przekupywanie dziecka prezentami.

Kiedy po raz pierwszy dziecko powie “nie”, grożenie mu albo mówienie: “zjesz to, bo tak mówię”, nie będzie zbyt pomocne.

Dobrze jest wiedzieć, że dzieci naśladują swoich rodziców i dorosłych znajdujących się wokół nich.

Dlatego jeśli matka, ojciec lub starszy brat są wybredni, jedzą tylko fast food lub mówią, że nie lubią pewnych pokarmów, dziecko z pewnością odrzuci te same pokarmy.

Podsumowanie

Próbowanie różnych przepisów, przygotowywanie zabawnych i kolorowych potraw oraz zachęcanie najmłodszych do wspólnego gotowania posiłków, to doskonały sposób na nauczenie dzieci spożywania wszelkiego rodzaju żywności.

Od dzieciństwa podawaj owoce i warzywa, a unikaj węglowodanów prostych, tłuszczów, cukru i fast foodów. Pozwól dzieciom pomagać w kuchni i przydzielaj im proste obowiązki- to pomoże im oswoić się z jedzeniem.

Tylko dobrze zbilansowana dieta i zdrowy stosunek do jedzenia mogą poprawić ich zdrowie, rozwój, wyniki w nauce i  uniknąć zaburzeń odżywiania w przyszłości.