Tadelakt - zastosowania stylowej farby z efektem cementu
Tadelakt jest wiernym dowodem na to, że to, co stare ostatecznie staje się aktualne i może stać się trendem. W tym przypadku jesteśmy w dziedzinie zdobienia i przybliżymy Wam tę technikę, która pomimo wieloletniego stosowania, staje się coraz bardziej popularna.
Następnie przyjrzymy się, o co chodzi w tej starożytnej praktyce i jej początkach. Dowiesz się, na czym polega stosowanie techniki, jaką jest tadelakt i jakie są jego plusy i minusy.
Co to jest tadelakt?
Znany również jako farba z efektem cementu lub mikrocement, ma silną inspirację w przeszłości Maroka. Jest to powłoka lub patyna, która jest nakładana na ściany i uzyskuje wygląd podobny do cementu, a także ma bardzo szczególną teksturę. Termin ten jest arabski i pochodzi od czasownika dalaka, co oznacza „polerować lub pocierać”. To jest właśnie podstawa tej techniki, która jest powszechna w Maroku i stopniowo przekracza granice.
Pierwotnie służył do ochrony ścian przed wilgocią, ponieważ ma silne działanie hydroizolacyjne. Wykorzystywano go również do produkcji wyrobów ceramicznych i marokańskich. Jednak tadelakt powstaje z wapna i naturalnych pigmentów. Następnie jest polerowany kamykami, aby uzyskać gładki wygląd wykończenia. Dziś do tego wapna dodaje się mączkę marmurową i inne proszki mineralne. Do wyrównania mieszanki używa się kielni.
Przeczytaj również: Niezawodne pomysły na dekorowanie domu wikliną
Posiada zaokrąglone i gładkie wykończenie na oku. Jest jednocześnie dekoracyjny i nieprzepuszczalny, a także grzybobójczy. Dlatego stosuje się go głównie w łazienkach i kuchniach. Jej najnowszym poprzednikiem jest farba kredowa, której wykończenie przypomina aksamit. Zobaczmy zatem, jakie zastosowania ma tadelakt.
Tadelakt – możliwe zastosowania
Jest to bardzo wszechstronna technika, którą można zastosować w różnych pomieszczeniach domu, chociaż preferowane są łazienka i kuchnia. Zwykle stosuje się go do pokrywania podłóg, ścian, a nawet mebli, takich jak blaty i blaty. Podobnie nadaje się do użytku wewnętrznego i zewnętrznego.
Pamiętajmy, że jest to raczej rustykalny stiuk, więc jego zaokrąglone i niedoskonałe wykończenie prezentuje się świetnie. Pierwotnie nacierany był kamykiem, więc efekt zakrzywienia uzyskano w bardziej zaakcentowany sposób. Obecnie używa się kielni, chociaż utrzymuje się zaokrąglone wykończenie.
Jeśli chodzi o jego zastosowanie, można śmiało powiedzieć, że wymaga wykwalifikowanej siły roboczej lub przynajmniej pewnej praktyki. Wszystko będzie zależało od miejsca, w którym chcesz pokryć. Być może możesz zacząć robić to sam na mniejszych powierzchniach, dopóki nie opanujesz techniki.
Jak jest stosowany?
Produkt jest gotowy do użycia i wystarczy dodać ilość wody wskazaną przez producenta. Oto niektóre z rozważań, które należy wziąć pod uwagę przed zastosowaniem tadelaktu:
- Dokładnie wyczyść powierzchnię przed nałożeniem pierwszej warstwy. Jeśli zauważysz jakieś dziury, koniecznie je zakryj.
- Zaleca się zagruntowanie powierzchni przed nałożeniem pierwszej warstwy, aby produkt dobrze przylegał.
- Przed nałożeniem samego tadelaktu zwilż podłoże.
- Podczas nakładania produktu nanosić go szpachelką lub kielnią ruchami półkolistymi. W ten sposób pomożesz uzyskać zaokrąglony efekt poszukiwany przy tym stiuku.
- Jeśli chodzi o czas schnięcia, idealny czas schnięcia wynosi od 8 do 10 godzin.
- Druga warstwa, którą nałożysz, powinna być grubsza niż pierwsza i pozostawić do wyschnięcia na taką samą ilość godzin.
- Aby zakończyć pracę, zwykle nakłada się ostatnią warstwę wosku lub mydła z czarnej oliwy z oliwek. Ma to na celu zapewnienie wodoodporności powierzchni.
Jeśli chcesz i upewnij się, że dobrze pokryje powierzchnie, nałóż więcej niż 2 warstwy. Technika nie jest trudna, wymaga tylko czasu i cierpliwości. Musisz odczekać co najmniej 30 dni, zanim będziesz mógł zwilżyć miejsce, w którym został nałożony ten produkt. Do czyszczenia powierzchni tadelaktem nie używaj detergentów ani innych substancji ściernych, ponieważ mogą je uszkodzić.
W tym sensie do czyszczenia powierzchni wystarczy woda i neutralne mydło. Nie zapomnij użyć miękkiej gąbki, aby uniknąć jej uszkodzenia.
Tadelakt – poznaj wady i zalety
Do tej pory sprawdziliśmy, na czym polega ta zyskująca na popularności technika zdobnicza. Jednak ważne jest, aby wiedzieć, jakie są jego zalety i wady. Pozytywnym aspektem, na który możemy zwrócić uwagę, jest jego higiena. Działając jak cement, działa antybakteryjnie i ze względu na zawartość wapna działa grzybobójczo.
Kolejną zaletą jest to, że odpycha wilgoć. Dlatego jest tak szeroko stosowany w łazienkach i kuchniach. Zapomnisz o grzybie i pleśni na sufitach i ścianach. Dodatkowo możesz nakładać barwniki, dzięki czemu uzyskasz inne kolory poza cementową szarością.
Zobacz też: Dekoracja w stylu etnicznym – jak wdrożyć ją w domu
Wśród jego wad można wymienić, że wymaga aplikacji przez profesjonalistów. Ponadto potrzebuje długiego czasu schnięcia, aby osiągnąć pożądaną twardość. Ważne jest, aby przez jakiś czas unikać kontaktu z tymi obszarami. Wreszcie nie jest to najbardziej ekonomiczny materiał. Być może to jest powód, dla którego zwykle stosuje się go na małych powierzchniach.
Mamy nadzieję, że skorzystasz z tych informacji i tadelakt stanie się dla ciebie jedną z form wprowadzania innowacji.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Macías, B. E. D. (2017, October). Evaluación de la permeabilidad del tadelakt aplicado sobre diferentes materiales base. In Actas del Décimo Congreso Nacional y Segundo Congreso Internacional Hispanoamericano de Historia de la Construcción: Donostia-San Sebastián(pp. 417-426).
- Díaz Macías, B. E. (2018). Adaptación del tadelakt a la región de clima cálido de México empleando cal como material hidrófugo en vivienda de interés social(Doctoral dissertation, Universidad Autónoma de Aguascalientes).
- Penadés Sanz, J. (2015). Análisis y estudio del microcemento(Doctoral dissertation, Universitat Politècnica de València).
- Sebastián, D. S. de Historia de la Construcción.
- Bozzano Ciavaglia, B. (2017). Acabados y revestimientos en el diseño de arquitectura de tierra.
- Espuga Bellafont, J., Gibert Armengol, V., & Berasategui Berasategui, D. (1999). Revoques y estucados: teoría y práctica. Edicions UPC.
