T-DM1: co to jest i jaką rolę pełni?
W przypadku nowotworów piersi 18-20% przerzutów to HER-2+. Innymi słowy, cechuje je nadmierna ekspresja genu onkogenu HER2. Eksperci opracowali nowy lek noszący nazwę T-DM1, stosowany właśnie w leczeniu guzów tego typu. Czytając dzisiejszy artykuł dowiesz się więcej na jego temat.
T-DM1 to nowa, wyjątkowa i selektywna odmiana leku bazująca na przeciwciałach, zatwierdzona przez Europejską Agencję Leków (EMA) do leczenia zaawansowanego raka piersi HER2. HER2 to białko receptora naskórkowego czynnika wzrostu, które wspiera namnażanie komórek nowotworowych. Na rynku jest dostępny pod nazwą Kadcyla.
T-DM1 powstał z połączenia dwóch składników. Pierwszy z nich to lek trastuzumab, czyli przeciwciała anty-HER2. Kolejny to molekuła cytotoksycznej mikrotubuli: DM1. Cytotoksyczna antymikrotubula odnosi się do jej umiejętności blokowania syntezy mikrotubuli podczas podziału komórek. W dalszej części artykułu omówimy ten mechanizm dokładniej.
Skuteczność T-DM1
18-20% nowotworów piersi z przerzutami to nowotwory HER2 dodatnie. Innymi słowy, występuje nadmierna ekspresja genu onkogenu HER2. Zanim opracowano specjalne terapie anty-HER2, prognozy pacjentów z guzami HER dodatnimi były znacząco gorsze niż w przypadku pacjentów chorych na inne odmiany raka.
Onkogen to gen, który ze względu na swoją umiejętność wywoływania mutacji lub przemian prowadzi do tworzenia się raka w komórce.
Jednak rozwój trastuzumabu, który został dopuszczony do użytku w 2000 r., sprawił, że prognozy dla osób cierpiących na nowotwór piersi z dodatnim HER uległy poprawie. W 2014 r. na rynku pojawił się drugi lek anty-HER2: pertuzumab.
To właśnie on odpowiada za jeszcze większą szanse na przeżycie podczas leczenia pierwszego rzutu zaawansowanego HER dodatniego nowotworu piersi.
Jedyne leczenie drugiego rzutu zaawansowanego HER dodatniego nowotworu piersi, które zostało zaakceptowane do tej pory, polega na połączeniu chemioterapii z kapecytabiną i lapatynibem, inhibitor kinazy białkowej HER2/EGFR.
Badanie rejestru nazwane EMILIA porównywało leczenie T-DM1 z leczeniem lapatynibem z kapecytabiną u pacjentów cierpiących na ten rodzaj nowotworu piersi, którzy byli wcześniej leczeni trastuzumabem i taksanami.
Wyniki badań wykazały wzrost czasu przeżycia bez progresji choroby, wzrost ogólnego przeżycia oraz profil lepiej tolerowanych działań niepożądanych oraz znaczące opóźnienie objawów aż do progresji dzięki terapii T-DM1.
W jaki sposób T-DM1 wpływa na organizm
Jak już wspomnieliśmy wcześniej, lek ten stanowi połączenie dwóch innych: trastuzumabu i DM1. Dzięki temu łączy sposób działania tych dwóch leków:
- T-DM1, podobnie jak trastuzumab, jest w stanie wiązać HER2 i blokować wzrost komórek nowotworowych, które przyspieszają jego rozrost.
- Oprócz tego ma mechanizmy typowe dla DM1, dzięki czemu jest w stanie wiązać się z tubuliną.
Dzięki temu, że lek hamuje tubulinę, uniemożliwia komórkom nowotworowym na podział, co z kolei prowadzi do śmierci komórek w procesie nazywanym apoptozą. Wyniki prób cytotoksyczności in vitro wskazują, że DM1 jego od 20 do 200 razy mocniejsze niż taksanów i alkaloidów.
Przeczytaj również: Rak piersi – poznaj jego przyczyny
Skutki uboczne T-DM1
Skutki uboczne to działania niepożądane i nieprzewidywalne, których pacjent może się spodziewać, gdy rozpocznie terapię danym lekiem.
W tym przypadku najczęściej pojawiają się mdłości, zmęczenie i bóle głowy. Z ich powodu cierpi ≥25% pacjentów. Eksperci ocenili bezpieczeństwo T-DM1 na podstawie 1871 pacjentów cierpiących na raka piersi w różnych eksperymentach medycznych. Dzięki temu odkryli, że najpoważniejsze reakcje niepożądane to:
- Krwawienie,
- Duszności,
- Ból kości i mięśni,
- Ból brzucha,
- Małopłytkowość,
- Wymioty.
Ten artykuł może Cię również zainteresować: Rak piersi – leczenie za pomocą krioablacji
Podsumowanie
Dane pozyskane dzięki przeprowadzonym badaniom wskazują, że T-DM1 stanowi niezwykle ważny postęp w leczeniu zaawansowanego HER dodatniego nowotworu piersi. Poprawia szanse przeżycia u pacjentów, którzy wcześniej przyjmowali trastuzumab.
Jednak mimo tych postępów w leczeniu HER dodatni rak piersi nadal jest nieuleczalny. Dlatego też istnieje potrzeba opracowania nowych, lepiej tolerowanych i bardziej skutecznych technik leczenia. Dlatego też tak dużą rolę odgrywają nieprzerwane badania prowadzone nad rakiem piersi.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Verma, S., Miles, D., Gianni, L., Krop, I. E., Welslau, M., Baselga, J., … Blackwell, K. (2012). Trastuzumab emtansine for HER2-positive advanced breast cancer. New England Journal of Medicine. https://doi.org/10.1056/NEJMoa1209124
- Barok, M., Joensuu, H., & Isola, J. (2014). Trastuzumab emtansine: Mechanisms of action and drug resistance. Breast Cancer Research. https://doi.org/10.1186/bcr3621
- Junttila, T. T., Li, G., Parsons, K., Phillips, G. L., & Sliwkowski, M. X. (2011). Trastuzumab-DM1 (T-DM1) retains all the mechanisms of action of trastuzumab and efficiently inhibits growth of lapatinib insensitive breast cancer. Breast Cancer Research and Treatment. https://doi.org/10.1007/s10549-010-1090-x
