Syndrom Prokrustesa - nienawiść do ludzi, którzy się wyróżniają

Syndrom Prokrustesa prowadzi nas do wkładania nadmiernej energii w krytykowanie tego, co robią inni, zamiast udoskonalania siebie.

Obserwowanie i naśladowanie tego, co robią inni wokół ciebie, może być bodźcem do samodoskonalenia i motywacji. Kiedy jednak staje się to przyczyną ciągłych porównań, staje się torturą. W ten sposób żyje ktoś z zaburzeniem, jakim jest syndrom Prokrustesa.

Syndrom Prokrustesa zapożycza swoją nazwę z greckiej opowieści. Prokrustes był karczmarzem, który przyjmował podróżnych w swoim domu i odcinał im kończyny górne lub dolne, jeśli wystawały z łóżka. To już daje nam wskazówkę, czym jest centrum: przeszkadza temu, co wyróżnia się, co przyciąga uwagę.

Ten zespół może mieć wiele źródeł. Na przykład podczas naszego wychowania, gdy pozbawieni nas czułości i bliskości, podczas gdy nasze rodzeństwo było bohaterem sceny. Można położyć podwaliny pod myślenie, że nie wystarczy się obejść. Dlatego inni stają się potencjalnymi konkurentami.

Syndrom Prokrustesa – charakterystyka

Warto wyjaśnić, że wszyscy ludzie mogą w pewnym momencie życia odczuwać zazdrość lub zawiść o innych. Tym, co charakteryzuje zespół Prokrustesa, jest to, że jest to sytuacja uogólniona, która pojawia się stale, a nawet w odniesieniu do wielu osób.

Ponadto niektóre cechy, które możemy zidentyfikować w tym zespole, są następujące:

• Zwykle są pesymistami, z łatwym „nie”. Współpracownik mógł przedstawić świetne rozwiązanie problemu, ale odpowiadasz, że pomysł nie wydaje się odpowiedni lub nie jest nowy. Innymi słowy, używają wszelkich wymówek, by to zdyskredytować.
• Niejednokrotnie wywołują konflikty lub złe traktowanie. Zwykle nie komunikują się asertywnie i stosują złe maniery. Bojkotują inicjatywy innych.
• Mają niską tolerancję na frustrację. Nie tolerują, że inni mają rację lub mają lepsze pomysły.
• Są w stanie sprzeciwić się temu, co myślą, aby zaprzeczyć osobie, którą postrzegają jako zagrożenie.
• Mają trudności z akceptacją opinii innych ludzi. Dlatego bardzo trudno jest im pracować w grupie.
• Są bardzo sztywnymi ludźmi, którzy mają trudności z przystosowaniem się do zmian, wyrażają siebie i żyją według własnych prawd absolutnych.

Przyczyny i konsekwencje

Jednym z pierwszych powodów, dla których niepokoi nas fakt, że inna osoba wyróżnia się, jest niska samoocena. Z tego powodu czujemy się zagrożeni. Prześladuje nas niepewność i boimy się pozostania w cieniu. To przekłada się na pracę, związki i rodzinę.

Ostatecznie syndrom Prokrustesa zaburza relacje międzyludzkie. Nie jesteśmy w stanie połączyć się autentycznie z innymi. Unikamy dzielenia się tym, co dzieje się w naszym życiu i tworzymy dystans.

Wiąże się to również z ogromnym nakładem energii. Jesteśmy stale w pogotowiu. Oczywiście wpływa to na nasze zdrowie psychiczne, ponieważ przepełnia nas gorycz, gniew i pesymizm. W środowisku pracy syndrom Prokrustesa jest bardzo szkodliwy. Zwłaszcza jeśli osoba zajmuje stanowiska kierownicze. Powoduje to dużą demotywację pracowników.

Jak radzić sobie z zespołem Prokrustesa?

Oto niektóre z kluczy do przezwyciężenia syndromu Prokrustesa:

• Nie bierz do siebie tego, co mówi druga osoba. Wiara, że to wszystko jest skierowane do nas, jest uprzedzeniem. Dobrze jest zadać sobie pytania typu „czy to możliwe, że to, co mi powiedział, jest przesadzone?”. W ten sposób celem jest zakwestionowanie naszych uprzedzeń.
• Zawrzyj umowy. Na przykład, jeśli w środowisku pracy są dwie osoby, które brały udział w opracowaniu projektu, w momencie jego prezentacji istnieje możliwość podzielenia prezentacji na równe części. W ten sposób unikamy sytuacji, które wyzwalają poczucie, że ktoś chce nas przyćmić.
• Zidentyfikuj swoje mocne strony i naucz się polegać na innych, aby poprawić swoje słabości. Ważne jest, aby zdawać sobie sprawę, że wszyscy ludzie mają coś do wniesienia w pracy, w zespole lub w związku. Dlatego musisz zbadać, co masz do zaoferowania w obszarach, w których uczestniczysz. Jednocześnie możesz otworzyć się na innych, aby dowiedzieć się, jak rozwiązują i co robią w trudnych dla nich sytuacjach.

Im bardziej dbamy o innych, tym mniej siebie posiadamy

Syndrom Prokrustesa szkodzi nam w ogromnym stopniu, ponieważ nie tylko zachowujemy negatywne i pesymistyczne nastawienie do innych, ale także schodzimy na boczny tor. Zapominamy o sobie i o pracy nad swoimi mocnymi stronami i ulepszaniem swoich słabości. W ten sposób pozostajemy ograniczeni i zablokować nasz rozwój. Jedyne, co widzimy, to jak poniżyć drugą osobę, jak ją zawstydzić.

Tak więc zamykamy się na wymianę, przymykamy ucho na wszystko, co przychodzi z drugiej strony. Pozostajemy w oszukiwaniu samych siebie, jakbyśmy byli jedynymi, którzy mieli właściwą odpowiedź. Uważaj na to! Możemy popełniać błędy z powodu naszej arogancji.