Squid Game: zagrożenie dla zdrowia psychicznego?
Squid Game to międzynarodowa sensacja Netflixa , ale pojawiły się obawy dotyczące jego możliwych skutków ubocznych dla zdrowia psychicznego. Przede wszystkim organizacje medyczne, psychologiczne i społeczne ostrzegają, że fabuła i obrazy tego programu mogą szczególnie mocno wpływać na dzieci.
Część jego globalnego sukcesu przypisuje się terminowi jego wydania. W połączeniu z restrykcjami związanymi z odosobnieniem wskutek pandemii COVID-19, serial potęguję rozpacz wynikającą z trudnych warunków. Nietrudno poczuć to samo, co bohaterowie, gdy wydarzenia poza ich zasięgiem stawiają ich w ekstremalnych sytuacjach.
Z drugiej strony Squid Game funkcjonuje jako krytyka i satyra telewizyjnego systemu gier quizowych typowych np. dla Japonii czy Korei. Scenariusz mógł być pomyślany z myślą o przekazie społecznym, ale przekształcił go w rozrywkę, która nie wszystkim wydaje się nieszkodliwa.
Przemoc w Squid Game
Ten serial Netflix zawiera brutalne treści. Świadczy o tym jego ocena na platformie, która umieszcza go jako nieodpowiedni dla dzieci poniżej 17 roku życia. Jednak ponad 111 milionów kont oglądających go w pierwszym miesiącu jego premiery pokazuje, że z pewnością oglądają go dzieci.
Podobnie, pojawiły się rozprzestrzeniające się wyzwania w sieciach społecznościowych, takich jak Instagram i TikTok, w których nastolatki naśladują sceny z serialu. To kolejny dowód na jego penetrację w tej grupie wiekowej. Być może to właśnie ta rozprzestrzeniająca się treść zaalarmowała różne organizacje medyczne i społeczne o skutkach ubocznych Squid Game.
Portal Common Sense Media uważa, że ten produkt audiowizualny nie powinien być oglądany przez dzieci poniżej 16 roku życia. W swoim opisie wyjaśnia, że w odcinkach występuje ekstremalna przemoc. Co ciekawe, ten sam portal pozwala użytkownikom wyrazić swoją opinię, czy zgadzają się, czy nie z tą oceną. Obecnie rodzice mówią, że serial powinien być dostępny dla osób powyżej 17 roku życia, podczas gdy dzieci sugerują, że limit powinien dotyczyć powyżej 14. roku życia.
Możliwe, że jedną z przyczyn odmiennych poglądów, pomimo wyraźnej przemocy, jest dysonans poznawczy, który tworzy spektakl. Sadystyczne sceny i sceny śmierci znajdują tam oprawę dziecięcej zabawy. To uderza widza, który chce wiedzieć, jak te sytuacje zostaną rozwiązywane.
Dysonans poznawczy jest jak stan dyskomfortu w umyśle. Widzieliśmy dwie takie sceny, a mimo to dziecięce zabawy nie zawierają scen śmierci zawartych w spektaklu.
W ten sposób skutki uboczne Squid Game kojarzą się przede wszystkim ze zdrowiem psychicznym. Dzieciom trudniej jest zinterpretować dysonans poznawczy, co ułatwia im błędną interpretację fabuły.
Przeczytaj więcej: Najczęstsze powody, dla których nastolatki odwiedzają lekarza
Reakcje na świecie
Różne organizacje rządowe i prywatne zareagowały na odkrycia pewnych skutków ubocznych dla zdrowia psychicznego po oglądaniu Squid Game. Również ruchy prowadzone przez rodziców sprawiły, że władze zwróciły uwagę na ten problem.
W tym ruchu wiodącą rolę odegrały szkoły. Okazują się być uprzywilejowanymi obszarami, w których można udzielać rekomendacji dorosłym, dyskutować z dziećmi na istotne tematy i wykrywać przemoc.
Szkoła w stanie Atlanta w Stanach Zjednoczonych wysłała do rodziców oświadczenie, w którym poinformowała ich, że w placówce nie wolno rozmawiać ani dyskutować o Squid Game. Podobnie nie pozwalają uczniom odtwarzać scen z serialu podczas przerw.
Inna szkoła, tym razem w Belgii, również skontaktowała się z rodzicami w tej sprawie. Zauważono, że na placu zabaw, kilku uczniów odgrywało sceny z serialu Netflix,. W konsekwencji poproszono rodziców dzieci, by nie pozwalali im oglądać serialu. Według nich nie był odpowiedni dla dzieci poniżej 18 roku życia.
Podobne podejście stosuje się również w Anglii. Rada oświatowa na południu kraju zaleca, aby uniemożliwić dzieciom oglądanie scen ze Squid Game. Australijska organizacja ReachOut, która koncentruje się na zdrowiu psychicznym młodzieży, również udzieliła takiego samego ostrzeżenia i wydała to samo zalecenie.
Zdrowotne skutki uboczne seriali takich jak Squid Game
Jak dotąd żadne badanie naukowe nie analizowało skutków ubocznych Squid Game dla zdrowia. Przeprowadzono jednak analizy i badania socjologiczne w celu określenia związku między przemocą widzianą w formie audiowizualnej a jej wyrażaniem w rzeczywistości.
Czy to możliwe, że oglądanie brutalnych seriali i programów prowadzi do późniejszej agresji w prawdziwym życiu? Według badań przeprowadzonych w Portugalii, przemoc w telewizji jest czynnikiem, który przyczynia się do tego, że uczniowie wyrażają fizyczną agresję wobec innych, o ile naprawdę interesują się bohaterami oglądanej przez nich historii.
Oczywiście nie jest to natychmiastowa konsekwencja, ponieważ młodzi ludzie nie stają się agresywni tylko przez oglądanie serialu. Jak wskazują eksperci Huesmann i Taylor, istnieją czynniki moderujące, które określają, w jaki sposób dana osoba przyswaja to, co widzi i przekształca to w zachowanie.
Według tych autorów przemoc obserwowana w programie telewizyjnym ma reperkusje w życiu codziennym poprzez dwa wyraźne mechanizmy. Jednym z nich jest próba samobójcza, która jest bardziej powszechna wśród nastolatków. Druga to odgrywanie scen przemocy jako gry lub imitacji. O tym ostatnim donoszą szkoły w Belgii, Stanach Zjednoczonych i Anglii.
Odczulanie na przemoc
Kiedy przemoc jest naturalizowana, to znaczy, kiedy staje się codziennością i staje się częścią normy, nie jest potępiana. Dla młodszych osób taki wyraźny składnik pochodzi z reklam, sieci społecznościowych i konsumpcji produktów rozrywkowych.
Ponieważ ich osobowość wciąż się kształtuje, nastolatkom trudno jest odróżnić dobro od zła, podobnie jak trudno im oddzielić świat rzeczywisty od fikcyjnego. W krótkim okresie możliwość naśladowania tego, co widzą w serialu, jest prezentowana jako okazja do przetestowania własnych granic.
Według tego, co zostało opublikowane przez psychologiczną grupę badawczą z Wielkiej Brytanii, przemoc w środkach masowego przekazu wywołuje silne emocje, zwłaszcza u młodszych chłopców. A to pobudzenie jest tym większe, im bardziej byli wcześniej narażeni na inne audiowizualne formy przemocy.
Rola presji rówieśniczej
Dla dzieci i młodzieży efekt presji rówieśniczej jest nie mniej ważny niż oglądane przez nich produkty audiowizualne. Skutki uboczne Squid Game dla zdrowia psychicznego są związane z potrzebą przynależności i nieodrzucenia.
Jeśli kolega z klasy lub znajomy ogląda serial Netflix i komentuje coś z serialu, inny młody człowiek również chce go obejrzeć, aby nie czuć się pominięty. A jeśli pierwszy zaprosi go do odgrywania sceny, drugi będzie skłonny przyjąć zaproszenie, aby nie zostać odrzuconym.
W tym błędnym kole powiela się rozpowszechnia negatywne wpływy seriali audiowizualnych, ponieważ młodzież potrzebuje akceptacji. Rozprzestrzenianie się gier imitujących serial podczas przerw ma swoje podłoże właśnie w tym zachowaniu.
Przeczytaj też: Jak pomóc dzieciom radzić sobie z presją rówieśników
Społeczne skutki uboczne Squid Game pojawiają się u młodych ludzi
Największym zagrożeniem społecznym naturalizacji przemocy jest brak empatii. Jeśli znęcanie się nad innymi dla prywatnych korzyści wydaje się normalne i akceptowalne, to tkanka społeczna ulega zniszczeniu.
Młodzi ludzie są bardziej podatni na nabywanie tych naśladowczych zachowań, ponieważ nie do końca rozumieją różnicę między fikcją a rzeczywistością. W tym momencie niezbędne staje kierownictwo rodziców. Skutki uboczne serialu Squid Game nie byłyby tak poważne, gdyby dorośli poświęcili czas, aby pobyć i porozmawiać ze swoimi dziećmi.
Ograniczenie przemocy wśród nastolatków nie zależy tak bardzo od zakazu oglądania serialu Netflix, ale od spełnienia swojej roli w edukacji przez dorosłych. Dzieci poniżej 17-18 roku życia nie powinny go oglądać i to jest jasne; nie mogą zrozumieć głębi fabuły. Jeśli jednak i tak go oglądają, być może po cichu, to należy ich pomóc w zrozumieniu.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Matos AP, Ferreira JA, Haase RF. Television and aggression: a test of a mediated model with a sample of Portuguese students. J Soc Psychol. 2012 Jan-Feb;152(1):75-91. doi: 10.1080/00224545.2011.555645. PMID: 22308762.
- Huesmann LR, Taylor LD. The role of media violence in violent behavior. Annu Rev Public Health. 2006;27:393-415. doi: 10.1146/annurev.publhealth.26.021304.144640. PMID: 16533123.
- Nicklin LL, Swain E, Lloyd J. Reactions to Unsolicited Violent, and Sexual, Explicit Media Content Shared over Social Media: Gender Differences and Links with Prior Exposure. Int J Environ Res Public Health. 2020 Jun 16;17(12):4296. doi: 10.3390/ijerph17124296. PMID: 32560142; PMCID: PMC7345319.
- Kousha M, Mehdizadeh Tehrani S. Normative life events and PTSD in children: how easy stress can affect children’s brain. Acta Med Iran. 2013;51(1):47-51. PMID: 23456584.
- Mrug S, Madan A, Cook EW 3rd, Wright RA. Emotional and physiological desensitization to real-life and movie violence. J Youth Adolesc. 2015 May;44(5):1092-108. doi: 10.1007/s10964-014-0202-z. Epub 2014 Oct 19. PMID: 25326900; PMCID: PMC4393354.