Skolioza u dzieci: co należy wiedzieć?
Skolioza u dzieci to częsty problem, który należy traktować poważnie. Jak ją rozpoznać? Jak ją leczyć? Dowiedz się!
Skolioza u dzieci to poważny problem, któremu od początku należy dokładnie się przyjrzeć. Nazwę tę noszą wszelkie skrzywienia kręgosłupa u dzieci o różnych stopniach natężenia.
Zasadniczo, skolioza u dzieci pogarsza się wraz ze wzrostem. Zwodniczy jest fakt, że dzieci i nastolatki dobrze znoszą ten problem, a jeśli pozwoli mu się postępować, może wywołać złożone problemy w przyszłości.
Najpopularniejszą odmianą skoliozy u dzieci jest “skolioza idiopatyczna”. Występuje u 4 na 1000 osób. Wśród nich 1% cierpi na ciężkie przypadki wymagające długotrwałego leczenia. Dzieci powinny co roku chodzić do ortopedy, szczególnie gdy zbliżają się do okresu dojrzewania.
Czym jest skolioza u dzieci?
Skolioza u dzieci jest skrzywieniem kręgosłupa. Kręgosłup jest anatomicznie wygięty, a w przypadku skoliozy, wygięcie to jest wyraźniej zaznaczone i tworzy kształt litery “C” lub “S”.
Wspomniana anomalia może powodować ból i problemy z oddychaniem.
W przypadku skoliozy, kręgosłup przekrzywia się na jedną stronę. Może to prowadzić do przekręcania się kości – w rezultacie jedno ramię lub biodro może znajdować się wyżej od drugiego. Skolioza u dzieci występuje w kilku typach:
- Skolioza u dzieci. Występuje u dzieci poniżej 3 roku życia i może być wadą wrodzoną, lecz bywa też powodowana przez inne zaburzenia lub nieokreślone przyczyny.
- Skolioza idiopatyczne u nastolatków. To najpopularniejszy typ skoliozy pojawiający się u dzieci powyżej 10 roku życia; jej przyczyny są nieznane.
- Skolioza młodzieńcza. Występuje u dzieci pomiędzy 3 a 10 rokiem życia i jest najrzadsza wśród wszystkich typów.
Przyczyny i czynniki ryzyka
W większości przypadków skoliozy u dzieci przyczyna jest nieznana, chociaż wiadomo, że dotyka ona częściej dziewczynki niż chłopców. Zależnie od przyczyny, skoliozę klasyfikuje się w następujący sposób:
- Skolioza wrodzona. Pojawia się w okresie życia płodowego i należą do niej różne anomalie, w tym brak kręgów, ich deformacje czy niedorozwój.
- Idiopatyczna. Nie jest znana przyczyna jej występowania
- Nerwowo-mięśniowa. Jest konsekwencją zaburzeń neurologicznych takich jak dystrofia mięśniowa, paraliż mózgu, rozszczepienie rdzenia, guz na rdzeniu, nerwiakowłókniakowatość czy zaburzenia paralityczne.
- Inne. W nielicznych przypadkach skolioza u dzieci jest rezultatem infekcji, kontuzji, guzów, nierównej długości nóg czy zaburzeń genetycznych.
Skolioza u dzieci: objawy i diagnostyka
Dzieci mogą w odmienny sposób doświadczać symptomów skoliozy. Jednak pewne jej przejawy powtarzają się u wielu. Oto one:
- Głowa nie znajduje się po środku, względem reszty ciała.
- Ramiona zwisają nierówno, gdy dziecko stoi.
- Jedno ramię lub jedno biodro jest uniesione.
- Przy skłonie jedna strona pleców znajduje się wyżej niż druga.
W większości przypadków, skolioza nie powoduje bólu ani innych tego typu objawów. Diagnostyki dokonuje się drogą obserwacji klinicznej uzupełnionej rezonansem magnetycznym (RM) czy tomografią komputerową (CT).
Leczenie
Leczenie skoliozy u dzieci zależy od wieku, etapu rozwoju, przyczyny problemu, stopnia skrzywienia i stanu zdrowia pacjenta. Bierze się pod uwagę też tolerancję leków i dostępnych terapii.
Jeśli skrzywienie jest lekkie, a dziecko zbliża się do okresu dojrzewania, zasadniczo obserwuje się je, by anomalia nie pogłębiała się. Gdy wada jest poważna, zwykle stosuje się gorset. Ten nie pozwala na pogłębianie się skrzywienia.
Gdy wada jest bardzo wyraźna zaleca się przeprowadzenie zabiegu chirurgicznego w celu jej korekcji. Nieleczony poważny przypadek może negatywnie wpływać na funkcje płuc i rozwój chorób. Z tego powodu należy traktować tę dolegliwość poważnie.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Monsalve, C. Y. F., Corena, Z. M. G., & Samudio, M. P. O. (2007). Estudio de caso: terapia manual en una paciente de 18 años con escoliosis juvenil idiopática. Revista Ciencias de la Salud, 5(3), 78-90.
- Garcia-Barrecheguren, E., Alfonso-Olmos-García, M., & Beguiristain, J. (2001). Defecto vertebral múltiple con otras anomalías acompañantes.
- Pantoja, T. S., & Chamorro, L. M. (2015). Escoliosis en niños y adolescentes. Revista Médica Clínica Las Condes, 26(1), 99-108.