Rogowacenie ciemne – przyczyny
Rogowacenie ciemne to choroba skóry charakteryzująca się ciemnymi obszarami skóry, z aksamitnymi zmianami koloru w fałdach i zmarszczkach. W tym samym czasie skóra na dotkniętym obszarze może stać się grubsza. W większości przypadków dotyka pachy, pachwinę i szyję.
Zmiany skórne spowodowane rogowaceniem ciemnym często występują u osób otyłych lub z cukrzycą. Ponadto dzieci z tą chorobą są bardziej narażone na rozwój cukrzycy typu 2.
W rzadkich przypadkach rogowacenie ciemne może być znakiem ostrzegawczym guza nowotworowego w narządzie wewnętrznym, takim jak żołądek lub wątroba.
Nie ma konkretnych metod leczenia tej choroby. Jednak leczenie nierozpoznanych zaburzeń może przywrócić normalny kolor i teksturę dotkniętym obszarom skóry.
Rogowacenie ciemne: objawy
Jedynymi objawami choroby są zmiany skórne. Ciemniejsza, grubsza i bardziej aksamitna skóra jest widoczna w fałdach i zmarszczkach ciała. Objawy te występują w pachach, pachwinie, a także na karku.
W większości przypadków zmiany skórne pojawiają się powoli. W tym samym czasie dotknięta skóra może mieć również specyficzny zapach lub może się pojawić uczucie pieczenia.
Jeśli zauważysz jakiekolwiek zmiany skórne, zwłaszcza nagłe, skonsultuj się z lekarzem. Może to być niezdiagnozowana choroba, która wymaga leczenia.
Przyczyny rogowacenia ciemnego
Schorzenia związane z rogowaceniem ciemnym:
Insulinoodporność
Wiele osób cierpiących na rogowacenie ciemne jest również odpornych na insulinę. Insulina to hormon wydzielany przez trzustkę, który umożliwia organizmowi przetwarzanie cukru, a insulinoodporność ostatecznie powoduje cukrzycę typu 2.
Zaburzenia hormonalne
Rogowacenie ciemne często występuje u osób z zaburzeniami hormonalnymi. Mogą to być torbiele jajników, niedoczynność tarczycy lub problemy z nadnerczami.
Niektóre leki i suplementy
Wysokie dawki niacyny, pigułki antykoncepcyjne, prednizon i inne kortykosteroidy mogą powodować rogowacenie.
Rak
Rogowacenie ciemne może również wystąpić w przypadku chłoniaka lub gdy guz nowotworowy zaczyna rosnąć w narządzie wewnętrznym, takim jak żołądek, okrężnica lub wątroba.
Przeczytaj także: Komórki rakowe: wszystko, co musisz o nich wiedzieć
Czynniki ryzyka
Czynniki ryzyka rogowacenia ciemnego są następujące:
- Otyłość: im większa waga, tym większe ryzyko zarażenia się tą chorobą.
- Rasa: badania pokazują, że w Stanach Zjednoczonych częściej występuje rogowacenie ciemnego.
- Historia rodziny: wydaje się, że niektóre rodzaje rogowacenia ciemnego występują rodzinnie.
Diagnoza tego stanu skóry
Dermatolodzy zwykle wykonują test skórny w celu wykrycia tego schorzenia. W rzadkich przypadkach specjalista pobierze małą próbkę skóry do biopsji i prześle ją do laboratorium w celu analizy.
Jeśli przyczyna jest niejasna, lekarz może zalecić wykonanie badań krwi, prześwietlenie lub inne badania. Celem ich jest poszukiwanie możliwych nierozpoznanych przyczyn.
Leczenie rogowacenia ciemnego
W wielu przypadkach leczenie choroby podstawowej może pomóc złagodzić zmiany koloru. Niektóre sposoby mogą obejmować:
- Utratę zbędnych kilogramów – jeśli przyczyna rogowacenia ciemnego jest otyłość, pomocne może być zmniejszenie masy ciała.
- Odstawienie leków lub suplementów – jeśli wydaje się, ze stan ten ma związek z przyjmowanymi lekami lub suplementami, lekarz może zasugerować zaprzestanie ich przyjmowania.
- Poddanie się operacji – jeśli przyczyną stanu jest guz nowotworowy, chirurgiczne usunięcie guza zazwyczaj powoduje ustąpienie zmiany koloru skóry.
Jak poprawić wygląd skóry?
Jeśli martwisz się wyglądem swojej skóry, zmiany stają się niewygodne lub zaczynają brzydko pachnieć, lekarz może zalecić:
- kremy na receptę, rozjaśniające lub zmiękczające dotknięte obszary,
- delikatnie używane mydła antybakteryjne (tarcie może pogorszyć stan skóry),
- miejscowe antybiotyki,
- doustne leki na trądzik,
- laseroterapię.
Możesz być także zainteresowany: Choroby skóry — co należy o nich wiedzieć?
Testy i badania
Twój lekarz może zwykle zdiagnozować rogowacenie ciemne, po prostu patrząc na Twoją skórę. W rzadkich przypadkach może być konieczna biopsja skóry. Jeśli nie ma wyraźnej przyczyny, specjalista może zalecić inne testy. Mogą to być:
- badanie krwi w celu sprawdzenia cukru lub poziomu insuliny we krwi,
- endoskopia jako metoda diagnostyczna,
- prześwietlenie rentgenowskie.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
-
Del Castillo A., L., & De Bernard, C. (1997). Acantosis nigricans. Medicina Cutanea Ibero-Latino-Americana. https://doi.org/10.1016/S1134-2072(11)70198-0
-
González Fernández, P., Cabrera Rode, E., & Oti Gil, M. A. (2011). Resistencia a la insulina e historia familiar de diabetes en niños y adolescentes obesos con acantosis nigricans y sin ella. Revista Cubana de Endocrinología.
-
Gagnon, B., Lalande, R., & Fahmy, S. H. (2001). Organic matter and aggregation in a degraded potato soil as affected by raw and composted pulp residue. Soil Biology and Biochemistry. https://doi.org/10.1007/s00374-001-0428-2
