Rodzaje napadów padaczkowych

Istnieją różne rodzaje napadów padaczkowych. Zmieniają się nie tylko w zależności od osoby, ale sama epilepsja jako choroba ma różne objawy. W tym artykule informujemy, jakie rodzaje napadów padaczkowych znane są w medycynie.

Napisane i zweryfikowane przez lekarz Leonardo Biolatto.

Ostatnia aktualizacja: 27 maja, 2022

Rodzaje napadów padaczkowych, które istnieją i które medycyna opisała do tej pory, są różne. Istnieje ponad pięć głównych typów, które wyszczególniono, a każdy z nich charakteryzuje się szczególnymi cechami.

Padaczka to zaburzenie nerwowe, w którym występuje coś w rodzaju wylądowań elektrycznych w obrębie układu nerwowego w całym ciele. Różne rodzaje napadów padaczkowych pojawiają się nagle i bez żadnych sygnałów zapowiadających, zaburzając inne funkcje neuronów.

Jak zobaczymy później, kryzys epileptyczny to nie to samo, co epilepsja jako zdiagnozowana choroba . U danej osoby może wystąpić kryzys epileptyczny w pewnym momencie jej życia, nawet jeśli nie choruje na epilepsję.

Napady padaczkowe zwykle trwają krótko, a następnie kończą się, a osoba może powrócić do normalnego funkcjonowania. Taki powrót powinien być kompletny i nie powinien pozostawiać efektów ubocznych. Jednak w przypadku, gdyby takie efekty wystąpiły, istnieją podstawy, by podejrzewać inne choroby pierwotne.

Szacuje się, że u 1% populacji wystąpił tego rodzaju kryzys. Nie bierze się jednak w tym szacunku pod uwagę rodzaju napadów padaczkowych. Natomiast wśród osób, u których zdiagnozowano padaczkę i które się leczą, około jedna piąta pacjentów, nie są w stanie kontrolować napadów pomimo stosowania leków.

Rodzaje napadów padaczkowych dzielą się na dwie główne grupy:

• Uogólnione kryzysy: powstają, ponieważ neuronalne wyładowanie elektryczne zachodzi w tym samym czasie z dużej części mózgu, w tym oddziałując także na cały narząd mózgu.
• Napady częściowe: nazywane również napadami ogniskowymi, ponieważ są zlokalizowane lub skupione w określonej i ograniczonej grupy neuronów.

Rodzaje uogólnionych napadów padaczkowych

Pierwsza duża grupa napadów padaczkowych to więc napady uogólnione. Są to rodzaje kryzysów, w których występuje jednoczesne rozładowanie neuronów mózgowych w masowy sposób. Wśród nich wyróżniamy 3 główne podtypy:

• Toniczno-kloniczny: jest to chyba najbardziej znany kryzys epileptyczny. Ciało osoby, która przechodzi kryzy najpierw sztywnieje, a następnie rytmicznie trzęsie kończynami i tułowiem. Zwykle osoba ta upada i traci przytomność, a nawet traci kontrolę nad zwieraczami. Kolejnym powikłaniem może być ugryzienie języka i uraz głowy w wyniku upadku.
• Napad nieświadomości: tego rodzaju napady padaczkowe wyglądają całkiem inaczej niż poprzednie. Pacjent pozostaje bowiem nieruchomy, a jego wzrok skierowany jest w nieskończoność i nie może odpowiedzieć. Istnieje utrata przytomności, która nie objawia się omdleniem, ale brakiem poczucia rzeczywistości. Epileptycy z tymi napadami często doświadczają takiego kryzysu przez okres około dziesięciu sekund.
• Miokloniczne: w przeciwieństwie do kryzysu toniczno-klonicznego występuje tu epizod sztywności postawy. Kiedy pojawia się neuronalne wyładowanie elektryczne, pacjent trzęsie swoim ciałem, szczególnie kończynami górnymi. Czasami atak ma łagodną formę i jest traktowany jako nerwowy tik, bez większego znaczenia. Innym razem wiąże się jednak z utratą przytomności, upadkiem i omdleniem.

Rodzaje ogniskowych napadów padaczkowych

Wśród ogniskowych, czy też częściowych rodzajów napadów padaczkowych, w których wyładowanie elektryczne pochodzi z neuronów punktowych, wyróżniamy:

• Napady proste częściowe: jest to prezentacja kliniczna bez utraty przytomności. Osoba cierpi na szarpnięcia mięśni w niektórych częściach ciała, którym towarzyszą odczucia, takie jak mrowienie. Te napady mają różne odmiany, jeśli chodzi o ich przebieg. na przykład takie, które polegają jedynie na odczuciu osoby bez zewnętrznych oznak. Lub też kryzysy sensoryczne, na przykład z halucynacjami.
• Złożony częściowy napad: ten obraz charakteryzuje się utratą przytomności i przypomina trochę kryzys nieświadomości. Osoba może być przez chwilę pochłonięta w nicości, wykonując automatyczne ruchy, takie jak żucie. Z powodu utraty przytomności pacjent nie pamięta jednak epizodu.
• Częściowy napad z uogólnieniem: jest to kryzys częściowy, który ewoluuje w trakcie swojego przebiegu i przechodzi od lokalizacji do uogólnienia. Końcowymi objawami będą objawy napadu padaczkowego, takie jak te, które opisaliśmy przy napadach uogólnionych.
• Skurcze epileptyczne: to typ występujący u dzieci, szczególnie tych poniżej jednego roku życia, a rzadko wśród osób powyżej drugiego roku życia. Jego oznaką jest wyciągnięcie ciała lub nagłe zgięcie całego ciała przez prawie pięć sekund.

Nie wszystkie napady są padaczką

Jak już wspomnieliśmy wcześniej: kryzys epileptyczny niekoniecznie oznacza, że chorujemy na epilepsję. W jego przypadku należy zastosować uzupełniające metody neurologiczne w celu ustalenia diagnozy epilepsji jako takiej.

Napady padaczkowe, które czasami dotykają kobiety w ciąży cierpiących na rzucawkę, zwykle nie oznaczają padaczki. Tego typu objawy pochodzą właśnie z choroby zwanej rzucawką, a po rozwiązaniu ciąży epizody te całkowicie znikają.

Najczęściej zlecanym badaniem przez lekarzy w celu wykluczenia padaczki lub potwierdzenia rodzaju napadu jest elektroencefalogram. W badaniu uzyskuje się ślady fal mózgowych poprzez rejestrację za pomocą specjalnego aparatu.

W razie potrzeby badanie można uzupełnić obrazowaniem mózgu. Celem takiego badania obrazowego byłoby znalezienie uszkodzenia mózgu, które może być przyczyną padaczki, na przykład guza.