Rodzaje napadów padaczkowych
Rodzaje napadów padaczkowych, które istnieją i które medycyna opisała do tej pory, są różne. Istnieje ponad pięć głównych typów, które wyszczególniono, a każdy z nich charakteryzuje się szczególnymi cechami.
Padaczka to zaburzenie nerwowe, w którym występuje coś w rodzaju wylądowań elektrycznych w obrębie układu nerwowego w całym ciele. Różne rodzaje napadów padaczkowych pojawiają się nagle i bez żadnych sygnałów zapowiadających, zaburzając inne funkcje neuronów.
Jak zobaczymy później, kryzys epileptyczny to nie to samo, co epilepsja jako zdiagnozowana choroba . U danej osoby może wystąpić kryzys epileptyczny w pewnym momencie jej życia, nawet jeśli nie choruje na epilepsję.
Napady padaczkowe zwykle trwają krótko, a następnie kończą się, a osoba może powrócić do normalnego funkcjonowania. Taki powrót powinien być kompletny i nie powinien pozostawiać efektów ubocznych. Jednak w przypadku, gdyby takie efekty wystąpiły, istnieją podstawy, by podejrzewać inne choroby pierwotne.
Szacuje się, że u 1% populacji wystąpił tego rodzaju kryzys. Nie bierze się jednak w tym szacunku pod uwagę rodzaju napadów padaczkowych. Natomiast wśród osób, u których zdiagnozowano padaczkę i które się leczą, około jedna piąta pacjentów, nie są w stanie kontrolować napadów pomimo stosowania leków.
Rodzaje napadów padaczkowych dzielą się na dwie główne grupy:
- Uogólnione kryzysy: powstają, ponieważ neuronalne wyładowanie elektryczne zachodzi w tym samym czasie z dużej części mózgu, w tym oddziałując także na cały narząd mózgu.
- Napady częściowe: nazywane również napadami ogniskowymi, ponieważ są zlokalizowane lub skupione w określonej i ograniczonej grupy neuronów.
Rodzaje uogólnionych napadów padaczkowych
Pierwsza duża grupa napadów padaczkowych to więc napady uogólnione. Są to rodzaje kryzysów, w których występuje jednoczesne rozładowanie neuronów mózgowych w masowy sposób. Wśród nich wyróżniamy 3 główne podtypy:
- Toniczno-kloniczny: jest to chyba najbardziej znany kryzys epileptyczny. Ciało osoby, która przechodzi kryzy najpierw sztywnieje, a następnie rytmicznie trzęsie kończynami i tułowiem. Zwykle osoba ta upada i traci przytomność, a nawet traci kontrolę nad zwieraczami. Kolejnym powikłaniem może być ugryzienie języka i uraz głowy w wyniku upadku.
- Napad nieświadomości: tego rodzaju napady padaczkowe wyglądają całkiem inaczej niż poprzednie. Pacjent pozostaje bowiem nieruchomy, a jego wzrok skierowany jest w nieskończoność i nie może odpowiedzieć. Istnieje utrata przytomności, która nie objawia się omdleniem, ale brakiem poczucia rzeczywistości. Epileptycy z tymi napadami często doświadczają takiego kryzysu przez okres około dziesięciu sekund.
- Miokloniczne: w przeciwieństwie do kryzysu toniczno-klonicznego występuje tu epizod sztywności postawy. Kiedy pojawia się neuronalne wyładowanie elektryczne, pacjent trzęsie swoim ciałem, szczególnie kończynami górnymi. Czasami atak ma łagodną formę i jest traktowany jako nerwowy tik, bez większego znaczenia. Innym razem wiąże się jednak z utratą przytomności, upadkiem i omdleniem.
Być może uznasz także ten artykuł za interesujący: Tłuste pokarmy dla mózgu – poznaj sekrety żywienia
Rodzaje ogniskowych napadów padaczkowych
Wśród ogniskowych, czy też częściowych rodzajów napadów padaczkowych, w których wyładowanie elektryczne pochodzi z neuronów punktowych, wyróżniamy:
- Napady proste częściowe: jest to prezentacja kliniczna bez utraty przytomności. Osoba cierpi na szarpnięcia mięśni w niektórych częściach ciała, którym towarzyszą odczucia, takie jak mrowienie. Te napady mają różne odmiany, jeśli chodzi o ich przebieg. na przykład takie, które polegają jedynie na odczuciu osoby bez zewnętrznych oznak. Lub też kryzysy sensoryczne, na przykład z halucynacjami.
- Złożony częściowy napad: ten obraz charakteryzuje się utratą przytomności i przypomina trochę kryzys nieświadomości. Osoba może być przez chwilę pochłonięta w nicości, wykonując automatyczne ruchy, takie jak żucie. Z powodu utraty przytomności pacjent nie pamięta jednak epizodu.
- Częściowy napad z uogólnieniem: jest to kryzys częściowy, który ewoluuje w trakcie swojego przebiegu i przechodzi od lokalizacji do uogólnienia. Końcowymi objawami będą objawy napadu padaczkowego, takie jak te, które opisaliśmy przy napadach uogólnionych.
- Skurcze epileptyczne: to typ występujący u dzieci, szczególnie tych poniżej jednego roku życia, a rzadko wśród osób powyżej drugiego roku życia. Jego oznaką jest wyciągnięcie ciała lub nagłe zgięcie całego ciała przez prawie pięć sekund.
Zapewne zaciekawi Cię także nasz inny artykuł: Dieta na ukojenie nerwów – 11 produktów dla nerwowych osób
Nie wszystkie napady są padaczką
Jak już wspomnieliśmy wcześniej: kryzys epileptyczny niekoniecznie oznacza, że chorujemy na epilepsję. W jego przypadku należy zastosować uzupełniające metody neurologiczne w celu ustalenia diagnozy epilepsji jako takiej.
Napady padaczkowe, które czasami dotykają kobiety w ciąży cierpiących na rzucawkę, zwykle nie oznaczają padaczki. Tego typu objawy pochodzą właśnie z choroby zwanej rzucawką, a po rozwiązaniu ciąży epizody te całkowicie znikają.
Najczęściej zlecanym badaniem przez lekarzy w celu wykluczenia padaczki lub potwierdzenia rodzaju napadu jest elektroencefalogram. W badaniu uzyskuje się ślady fal mózgowych poprzez rejestrację za pomocą specjalnego aparatu.
W razie potrzeby badanie można uzupełnić obrazowaniem mózgu. Celem takiego badania obrazowego byłoby znalezienie uszkodzenia mózgu, które może być przyczyną padaczki, na przykład guza.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Castillo, Joaquín Alaín, et al. “Crisis Epilépticas en la edad Pediátrica.” Seram (2018).
- Hampel, K. G., et al. “Desafíos diagnósticos en epilepsia.” Revista de neurología 68.6 (2019): 255-263.
- González, ME Rosa, et al. “Crisis convulsivas.” Panorama actual del medicamento 40.394 (2016): 541-546.
