Rodzaje aborcji - wszystkie niezbędne informacje
Jakie są rodzaje aborcji? Kiedy można, a kiedy wykonanie jej jest zabronione? Czy polskie prawo przewiduje możliwość przerwania ciąży? Jak przygotować się do tej trudnej decyzji? Wszystkie informacje znajdziesz w tym artykule.
Aborcja jest zakończeniem ciąży (zwyczajowo przed 180 dniem ciąży). Istnieją trzy rodzaje aborcji: spontaniczna, naturalna lub indukowana. Inny podział przewiduje aborcje chirurgiczne i farmakologiczne. Zakończenie ciąży, naturalne lub indukowane, może być poprzedzone utratą krwi z pochwy.
Rodzaje aborcji – ze względu na jej przyczynę
Aborcja oznacza przerwanie ciąży we wczesnych jej tygodniach.
Poronienie – mimowolne zakończenie ciąży
Jest to jeden z rodzajów aborcji, w których nie interweniuje wola kobiety. Większość poronień ma miejsce w pierwszych 12 tygodniach ciąży. Ponadto, w wielu przypadkach nie wymagają one żadnego rodzaju interwencji medycznej lub chirurgicznej. Niektóre z przyczyn poronień to zaburzenia chromosomalne i zaburzenia tętnicy macicy.
Do czynników anatomicznych, które mogą powodować poronienia, należą włókniaki i endometrioza.
Co istotne też, palenie tytoniu, spożywanie alkoholu i narkotyków oraz traumatyczne sytuacje zwiększają szanse na poronienie. Warto mieć to na uwadze.
Przeczytaj też:
Indukowana aborcja
Jest to jeden z rodzajów aborcji wynikających z celowych manewrów zmierzających do przerwania ciąży.
Aborcja konieczna ze względu na stan zdrowia matki/płodu
Zakończenie ciąży jest spowodowane przyczynami medycznymi dotyczącymi zdrowia matki i/lub płodu. Dozwolone, gdy istnieje zagrożenie dla życia lub tylko zagrożenie pośrednie, takie jak zagrożona ciąża, zdrowie psychiczne itp.
Rodzaje aborcji w zależności od sytuacji prawnej
W niektórych krajach nie zalegalizowano aborcji indukowanej przez matki, w związku z czym wzrasta ich śmiertelność i rośnie podziemie, w którym dokonuje się tych zabiegów. Tu możemy wyróżnić kolejne dwa typy aborcji: tę nielegalną i zgodną z obowiązującym prawem.
Nielegalna aborcja
Jest ona uważana za nielegalną, jeśli jest wykonywana wbrew któremukolwiek z praw w państwie, w którym jest przeprowadzana. Kiedy aborcja jest prawnie zakazana, okoliczności powodują, że aborcję najczęściej wykonuje się w złych i niezdrowych, niebezpiecznych warunkach.
Dlatego też, w krajach, w których aborcja nie jest możliwa prawnie – statystyki dotyczące śmiertelności i zachorowalności okołoporodowej matek są wyższe niż te w krajach, w których jest to legalne.
Aborcja w Polsce – czy to możliwe?
Polskę cechuje jedno z najbardziej restrykcyjnych przepisów w Europie w tym zakresie.
Aborcja dopuszczone jest jedynie w trzech przypadkach:
- ciąża powstała w wyniku czynu zabronionego (gwałt lub kazirodztwo),
- istnieje duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego uszkodzenia płodu
- lub ciąża stanowi zagrożenie dla życia lub zdrowia kobiety.
Mimo to, istnieją klauzule sumienia lekarzy, które (w zgodzie z wyznawaną wiarą) nie pozwalają im na przeprowadzeni tego zabiegu. Warto pamiętać, że działają wbrew prawu i należy zgłosić to odpowiednim służbom.
Rodzaje aborcji – zgodna z prawem
Nawet najbardziej postępowe przepisy karzą grzywną lub więzieniem kobiety w ciąży i osoby wykonujące zabiegi aborcyjne poza dozwolonym czasem i prawem.
W większości państw świata aborcja jest legalna (w niektórych wskazanych wyżej przypadkach, bądź całkowicie legalna) z kilkoma wyjątkami. Są nimi:
- Watykan.
- Salwador.
- Malta.
- Nikaragua.
- Honduras.
- Republika Dominikańska.
Jeśli chodzi o dostosowanie zabiegu do określonego czasu – to wskazuje się na liczbę tygodni, w których zabieg może zostać wykonany. Na przykład w przypadku Hiszpanii limit ten wynosi 14 tygodni, z trzydniowym okresem refleksji.
Istnieje też system założeń, który pozwala na późniejsze przeprowadzenie aborcji. W tej samej Hiszpanii występuje system mieszany. Oznacza to, że od 14 do 22 tygodni można dokonać aborcji ze względu na patologię płodu czy poważne zagrożenie dla zdrowia matki.
Przeczytaj także:
Rodzaje aborcji ze względu na techniki i metody
Z sondażu Kantar dla “Gazety Wyborczej” wynika, że 58 % Polek i Polaków uważa, że aborcja do 12. tygodnia ciąży powinna być dostępna na żądanie. Przeciwko aborcji na żądanie było 35 % ankietowanych.
W zależności od tygodnia ciąży wykonuje się różne rodzaje aborcji, przy zastosowaniu określonych metod.
1. Aborcja farmakologiczna
Aborcja przy zastosowaniu środków farmakologicznych. Praktykuje się ją zazwyczaj do 7 tygodnia. Na początku towarzyszy temu podanie tabletki mifepristonu. Mowa tu o tzw. pigułce poronnej (aborcyjnej).
Po 24 do 48 godzinach podaje się misoprostol w celu ewakuacji worka ciążowego macicy. Leki te są dostępne tylko w akredytowanych szpitalach i ośrodkach. Najczęściej stosuje się kombinację mifepristonu i prostaglandyny.
2. Aborcja chirurgiczna
W ramach tego typu aborcji, w zależności od zastosowanych technik, możemy sklasyfikować je jako:
- Metody rozszerzenia i aborcja próżniowa lub metoda Kamana: po pierwsze, stopniowo rozszerza się szyjkę macicy. Następnie zawartość w niej jest aspirowana (zasysana). Nie wykonuje się nacięć ani otwartych zabiegów chirurgicznych. Potrzebne są urządzenia, sprzęt i wykwalifikowani. Wykonuje się ją najpóźniej do 17 tygodnia i trwa zazwyczaj od 5 do 10 minut. Z kolei metoda próżniowa jest najczęściej stosowanym na świecie sposobem przerwania ciąży.
Pamiętajmy jednak, że przerywanie ciąży metodą rozszerzania i tzw. łyżeczkowania nie jest zalecane przez Światową Organizację Zdrowia (WHO).
- Aborcja próżniowa. Zastosowana podczas trzech pierwszych miesięcy niesie ze sobą najmniejsze ryzyko powikłań. Podczas zabiegu wykonywanego tą metodą wnętrze macicy opróżnia się przez rurkę, którą wprowadza się przez szyjkę macicy.
Kaniula jest połączona z pompką elektryczną lub strzykawką, które stanowią źródła delikatnego zasysania i wyciągają zawartość macicy. Proces ten trwa od 10 do 30 minut, ale powrót do zdrowia w ośrodku może trwać kilka godzin. - Wczesna laparotomia (późne stadium). Jest największą ingerencją w organizm kobiety, ponieważ w jej przypadku dochodzi do operacyjnego otwarcia jamy brzusznej, co jest związane dodatkowo z wycięciem przydatków.
- Późna aborcja farmakologiczna łączy metodę farmakologiczną w celu poszerzenia macicy z metodą chirurgiczną w celu usunięcia zawartości poprzez eliminację. W skrajnych przypadkach, począwszy od 19-20 tygodni, wiąże się to z pewnym ryzykiem. Z tego powodu lekarze i zespół medyczny muszą odpowiednią ją ocenić i wskazać taką potrzebę. Wymaga przyjęcia i znieczulenia ogólnego.
- Do późnych aborcji zalicza się również wstrzykiwanie roztworu chlorku potasu do układu krwionośnego płodu, powodujące jego śmierć (zatrzymanie akcji serca w rozkurczu).
Podsumowanie
W Polsce od lat wraca temat legalności bądź całkowitego zakazu aborcji. Każda kobieta sama musi odpowiedzieć sobie na pytanie odnośnie swoich potrzeb i samoświadomości. Żadna z tych decyzji nie jest łatwa. Warto być pod stałą opieką lekarzy, ale też psychologa. Istotne będzie też wsparcie osób bliskich.
Bardzo niebezpiecznym i niepokojącym zjawiskiem jest podziemie aborcyjne, które stanowi naturalną odpowiedź na restrykcyjne prawo aborcyjne i brak możliwości swobodnego wyboru kobiet w danym kraju.
Należy jednak zaznaczyć, że nie zawsze w takich „gabinetach” pracują wykwalifikowani pracownicy medyczni, nie wspominając już o posiadanych przez nich kwalifikacji do przeprowadzenia zabiegu usunięcia ciąży. Nie zapominaj o tym.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
-
Durán, R. I. B. (2012). ABORTO ESPONTÁNEO. Liberabit. Revista de Psicología.
-
Alejandro Manzur, Y. (2010). Aborto recurrente. Revista Médica Clínica Las Condes. https://doi.org/10.1016/S0716-8640(10)70553-8
-
Martins, E. F., Almeida, P. F. B. de, Paixão, C. de O., Bicalho, P. G., & Errico, L. de S. P. de. (2017). Causas múltiplas de mortalidade materna relacionada ao aborto no Estado de Minas Gerais, Brasil, 2000-2011. Cadernos de Saúde Pública. https://doi.org/10.1590/0102-311×00133116</p>