Perlak - charakterystyka, przyczyny i leczenie
Perlak to szkodliwa zmiana w obrębie śluzówki ucha środkowego, która zaczyna produkować martwe, skłonne do infekcji komórki. Innymi słowy, wskutek odwarstwienia się nabłonka powstaje struktura w formie cysty. Jest to zmiana niezłośliwa.
Według badań klinicznych patologia ta prowadzi do nieodwracalnej utraty słuchu, niszczenia struktur kostnych i poważnych komplikacji ze względu na swoją ekspansywną naturę. Chociaż to bardzo rzadka choroba, wczesne wykrycie objawów jest kluczem do skutecznego leczenia. Dowiedz się więcej na temat perlaka.
Czytaj teraz: Badanie słuchu – kiedy ostatni raz je zrobiłeś?
Występowanie
Istnieje wiele zaburzeń powodujących zaburzenia słuchu i dlatego warto wiedzieć, kto znajduje się w grupie ryzyka. Perlak to jedna z możliwych przyczyn, ale nie jedyna.
Badania dostarczają nam danych na temat występowania tej choroby na świecie. Oto niektóre z nich:
- Zasadniczo jest to rzadka choroba. Dotyka osoby pomiędzy 3 i 70 rokiem życia, średnio w wieku 41 lat.
- Choruje średnio 3 na 100 000 dzieci i 9 na 100 000 dorosłych.
- W 10 do 20 % przypadków dochodzi do nawrotu choroby.
Jak widać, mowa o rzadkiej i trudnej do wyleczenia chorobie. Kluczowe jest wczesne jej wykrycie, gdyż z upływem czasu cysta rośnie i powoduje problemy ze słuchem oraz obniżenie jakości życia.
Perlak i jego przyczyny
Jak już wspomnieliśmy, choroba ta polega na odwarstwieniu się nabłonka i wytworzeniu cysty. Może umiejscowić się w przedsionku ucha, na młoteczkach lub w jamie ucha środkowego. Według literatury naukowej wyróżnia się trzy typy perlaka:
- Wrodzony: resztki komórek macierzystych skóry przy zdrowym bębenku.
- Nabyty pierwotny: zaczyna się od kieszonek retrakcyjnych bębenka, czyli charakterystycznych.
- Nabyty wtórny: przyczyną jest perforacja bębenka w wyniku infekcji, zwykle w przebytej w dzieciństwie. Nieprawidłowo zagojony uraz powoduje pojawienie się cysty.
Typy nabyte uważa się za odmianę przewlekłego zapalenia ucha środkowego. Typ nabyty pierwotny występuje najczęściej. Perlaka można klasyfikować zależnie od dotkniętego nim miejsca w uchu.
Objawy
Narodowa Biblioteka Medyczna w USA podaje, że objawy perlaka bywają różnorodne. Oto najczęstsze z nich:
- Zawroty głowy.
- Ropna wydzielina z wnętrza ucha. Do tego dochodzi uczenie pełności i ucisku wewnątrz czaszki.
- Uszkodzenie słuchu wskutek zakłóceń transmisji dźwięku zatkanym cystą przewodem słuchowym.
- Paraliż nerwu twarzowego wskutek ucisku struktur znajdujących się w jego pobliżu.
- Ropień mózgu lub zapalenie opon mózgowych.
Jak widać, mowa o chorobie o poważnych objawach. Są one wynikiem powiększania się cysty, co prowadzi do komplikacji tak ciężkich jak nawet złamanie kości ucha środkowego i innych struktur słuchowych. Warto wspomnieć, że u niektórych pacjentów choroba przebiega bezobjawowo.
Czytaj teraz: Egzostozy: usuwanie z kanału słuchowego zewnętrznego
Leczenie perlaka
Leczenie tej choroby jest złożone, gdyż usunięcie całości cysty jest trudne. Dlatego też w 10 do 20 % przypadków choroba nawraca. Konieczne są więc regularne badania.
Perlaka leczy się wyłącznie chirurgicznie – trzeba usunąć cystę. Czasami konieczne okazuje się także wycięcie kosteczek ucha środkowego. Czasami uszkodzone kości muszą zostać zastąpione syntetycznymi strukturami.
Perlak to rzadka choroba
Perlak to choroba występująca bardzo rzadko. W przypadku pogorszenia się słuchu lub pojawienia się bólu ucha można zacząć się martwić.
Konieczne jest natychmiastowe działanie. W przeciwnym wypadku może dojść do uszkodzenia aparatu słuchowego. W razie problemów ze słuchem należy natychmiast udać się do lekarza.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Quintero Noa, J. L., Macías Abraham, C., Hernández Cordero, M. D. C., & Meléndez Quintero, L. L. (2011). Etiología del colesteatoma ótico. Revista Cubana de Pediatría, 83(4), 393-404.
- Stott, C., Ortega, G., Bravo, G., & Délano, P. H. (2013). Cirugía del colesteatoma y audición. Revista de otorrinolaringología y cirugía de cabeza y cuello, 73(3), 243-248.
- Ladeira, António Diogo Casanova Dias. Colesteatoma congénito. Diss. 2019.
- Readi, R., Zelada, Ú., & Ortúzar, E. (2015). Clasificación de los bolsillos de retracción timpánica del Hospital Barros Luco-Trudeau. Revista de otorrinolaringología y cirugía de cabeza y cuello, 75(1), 21-26.
- Colesteatoma, medlineplus.gov. Recogido a 5 de septiembre en https://medlineplus.gov/spanish/ency/article/001050.htm
- Medina, Rafael Ortiz. “Colesteatoma del conducto auditivo externo.” Revista Cubana de Otorrinolaringología y Cirugía de Cabeza y Cuello 3.2 (2019).
- Viveros-díez, Patricia, et al. “Colesteatoma de conducto auditivo externo: estudio de una serie de casos.” (2019).
- Truy, E., et al. “Colesteatoma del oído medio: técnicas quirúrgicas.” EMC-Cirugía Otorrinolaringológica y Cervicofacial 21.1 (2020): 1-18.