Nifedypina - charakterystyka i wskazania dla tego leku

Przed rozpoczęciem leczenia należy wziąć pod uwagę, że nifedypina, a konkretnie jej stosowanie jest czasami przeciwwskazane z powodu niektórych działań niepożądanych. Opowiemy Ci więcej o tym leku w naszym dzisiejszym artykule.
Nifedypina - charakterystyka i wskazania dla tego leku

Napisany przez Equipo Editorial

Ostatnia aktualizacja: 18 kwietnia, 2023

Nifedypina jest antagonistą wapnia, który należy do grupy leków określanych jako dihydropirydyny. Ponadto jest obwodowym, hipotensyjnym środkiem rozszerzającym naczynia krwionośne, a także ma niski ujemny efekt inotropowy.

Z powodu tych efektów lekarze przepisują ten lek w leczeniu dusznicy bolesnej i wysokiego ciśnienia krwi. Nifedypina dostępna jest również w formie kapsułek o przyśpieszonym uwalnianiu, które są przydatne w leczeniu choroby Raynauda.

Drogi podawania tego leku są doustne i podjęzykowe. Pacjenci, którzy nie mogą połykać tradycyjnych tabletek, wybierają drugą drogę jego podawania – na przykład w sytuacjach kryzysowych w przypadku wysokiego nadciśnienia.

Jednak droga podjęzykowa może być niebezpieczna i nie jest powszechnie zalecana. Wynika to z tego, że wywoływana przez nią reakcja obniżająca ciśnienie jest bardzo intensywna i często trudna do poprawnego kontrolowania.

Ponadto należy pamiętać, że picie soku grejpfrutowego podczas leczenia nifedypiną nie jest dobrym pomysłem. To samo dotyczy przyjmowania tego leku, gdy zażywasz także inne substancje hamujące metabolizm wątroby. Wynika to z faktu, że tego typu środki w połączeniu ze sobą mogą znacznie zwiększyć stężenie leku i wywołać efekt jego toksyczności.

Ogólnie rzecz biorąc przed rozpoczęciem leczenia należy wziąć pod uwagę, że nifedypina, a konkretnie jej stosowanie jest czasami przeciwwskazane z powodu niektórych działań niepożądanych. Opowiemy Ci więcej o tym leku w naszym dzisiejszym artykule. Zapraszamy zatem do lektury!

Nifedypina – czyli czym jest objaw Raynauda?

Objaw Raynauda to zjawiska towarzyszące rzadko spotykanej chorobie, która atakuje naczynia krwionośne palców rąk i stóp. Zwężają się one, gdy danej osobie jest zimno lub znajduje się ona pod wpływem silnego stresu.

Kiedy to zjawisko już nastąpi, krew nie może prawidłowo krążyć z powodu wspomnianego zwężenia naczyń. W rezultacie dotknięte części ciała stają się białawe lub mają niebieskawy odcień.

Gdy objaw ten zacznie ustępować, skóra staje się wtedy mocno czerwona, a pacjent może odczuwać także mrowienie i kołatanie serca. Ale gdy stan ten się pogłębia, choroba Raynauda może prowadzić do powstawania odleżyn, a nawet martwicy.

Choroby serca

Przyczyny choroby Raynauda są nadal nieznane. Ponadto musisz wiedzieć, jak odróżnić pierwotny i wtórny objaw Raynauda. Jest to istotne o tyle, że wersja pierwotna jest najczęstszą formą występowania tej choroby, a nie przyczyną powiązanych z nią innych rodzajów schorzeń.

Jeśli chodzi o wtórny objaw Raynauda, to jego pojawienie się wynika zazwyczaj z nierozpoznanego wcześniej problemu natury medycznej. Zwykle jest on o wiele poważniejszy niż odmiana pierwotna, mimo tego, że występuje o wiele rzadziej. Niektóre choroby, które mogą wywołać ten zespół, to na przykład:

  • Zaburzenia fizjologiczne w obrębie tkanki łącznej
  • Choroby tętnic
  • Zespół cieśni nadgarstka (potocznie określany jako RSI)
  • Palenie papierosów
  • Kontuzja dłoni i stóp

Mechanizm działania – czyli na jakiej zasadzie funkcjonuje nifedypina?

Nifedypina, jak wspomniano powyżej, należy do antagonistów wapnia. Ta grupa leków zmniejsza wchłanianie wapnia przez komórki mięśnia sercowego i naczynia krwionośne – a wszystko to w wyniku blokady kanałów wapniowych na poziomie napięcia międzykomórkowego.

Ponadto nifedypina należy konkretnie do grupy dihydropirydyn. Działa głównie na krążenie obwodowe poprzez rozluźnienie mięśni gładkich naczyń i powoduje także rozszerzenie naczyń krwionośnych na dwóch poziomach:

  • Rozszerzenie naczyń obwodowych. W tym konkretnym przypadku nifedypina zmniejsza odporność na obciążenie następcze. Dlatego właśnie jest ona pomocna u pacjentów z wysokim ciśnieniem krwi i zespołem Raynauda.
  • Rozszerzenie naczyń wieńcowych. W takim przypadku lek zwiększa przepływ krwi przez naczynia wieńcowe i dotlenienie mięśnia sercowego. Dlatego ten lek jest skuteczny w leczeniu dusznicy bolesnej.

Ponadto nifedypina może nieznacznie zmniejszyć przewodnictwo serca i kurczliwość mięśnia sercowego.

Przeciwwskazania i działania niepożądane nifedypiny

Przed rozpoczęciem leczenia tym lekiem należy wziąć pod uwagę szereg przeciwwskazań ze względu na możliwe jego działania niepożądane. Co najważniejsze, pacjent nie powinien przyjmować nifedypiny, jeśli jest na nią uczulony.

Z kolei kobiety w ciąży lub karmiące piersią powinny unikać stosowania tego leku, ponieważ może mieć on znaczący wpływ na rozwój dziecka. Wreszcie, w oparciu o dane dostępne dla innych leków z tej rodziny, osoby poddawane leczeniu ryfampicyną również powinny unikać nifedypiny.

Leczenie

Podobnie, jak większość leków dostępnych na rynku, nifedypina może powodować pewne działania niepożądane, które należy wziąć pod uwagę. Do najpopularniejszych z nich należą między innymi:

  • Problemy naczyniowe związane z rozszerzeniem naczyń krwionośnych, takie jak zawroty głowy, ból głowy i obrzęk ogólnoobwodowy
  • Zaburzenia pracy serca, takie jak kołatanie, niedociśnienie i niewydolność tego organu
  • Zmiany w funkcjonowaniu układu pokarmowego
  • Zmiany w układzie nerwowym, takie jak lęk i bezsenność.

Podsumowanie naszych dzisiejszych rozważań

Nifedypina jest lekiem stosowanym głównie w leczeniu nadciśnienia tętniczego, zespołu Raynauda i dusznicy bolesnej. Musisz być szczególnie ostrożny w tym przypadku ze względu na jego potencjalną wysoką moc i skuteczność.

Skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą w przypadku jakichkolwiek pytań dotyczących tego leku i zawsze postępuj zgodnie z podanymi Ci instrukcjami dotyczącymi jego zażywania.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • José Sandoval, M. S. (2003). Nifedipino versus ritodrina en la amenaza de parto pretermino.pdf. Revista Peruana Ginecología y Obstetricia.
  • Puigventós Latorre, F., Carrillo Guivernau, L., Ramis Barceló, M., Galán Ramos, N., González González, L., & Usandizaga Calparsoro, M. (2014). Estudio observacional de la efectividad y seguridad de nifedipino en la amenaza de parto prematuro. Progresos de Obstetricia y Ginecologia. https://doi.org/10.1016/j.pog.2014.07.003
  • Montes Santiago, J., Inaraja Bobo, M. T., & del Campo Fernández, V. (2003). Nifedipino oral o sublingual: Utilidad y efectividad a largo plazo de la educacin médica para disminuir su uso en la hipertensión. Revista Clinica Espanola. https://doi.org/10.1157/13042182

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.