Na czym polega syndrom faset i jak się go leczy?

Syndrom faset to stan bolesny, nieprzyjemny i ograniczający. Chociaż prawie zawsze jest to wynikiem pogorszenia stanu spowodowanego starzeniem się, istnieją sposoby, aby temu zapobiec.
Na czym polega syndrom faset i jak się go leczy?

Napisany przez Edith Sánchez

Ostatnia aktualizacja: 09 sierpnia, 2022

Syndrom faset, znany również jako choroba stawów międzywyrostkowych, to stan, który powoduje ból lub dysfunkcję stawów międzywyrostkowych kręgów. Chodzi o te stawy, które łączą ze sobą kręgi.

Funkcją kręgów jest zapewnienie wsparcia, stabilności i mobilności kręgosłupa. Syndrom faset może wystąpić w dowolnym obszarze kręgosłupa, ale najczęściej występuje w dolnej części pleców. Powoduje ból, sztywność i trudności w poruszaniu się.

W większości przypadków powstaje w wyniku procesu starzenia. Chociaż wiek niesie ze sobą naturalne zużycie kręgów, tej chorobie można zapobiec, prowadząc zdrowy tryb życia.

Konstrukcja kręgosłupa

Kręgosłup to rodzaj masztu, który służy jako oś naszego ciała. Spełnia trzy podstawowe funkcje: zapewnia wsparcie strukturalne dla całego ciała, chroni rdzeń kręgowy i umożliwia ruch tułowia.

Kręgosłup jest konstrukcją wielostawową, czyli składa się z kilku segmentów. Każdy z nich stanowi całość, ale jest połączony z pozostałymi częściami. Taka konstrukcja umożliwia ruch w różnych kierunkach oraz pozwala na właściwe pochłanianie i rozłożenie obciążeń.

Każdy segment lub jednostka składa się z dwóch sąsiednich kręgów, krążka międzykręgowego, więzadeł kręgosłupa i stawów międzykręgowych. Aby kręgosłup dobrze funkcjonował, każdy element musi być w dobrym stanie.

Co to jest syndrom faset?

Fasety to małe obszary kręgów, które tworzą stawy z tyłu kręgów. Nazywa się je również stawami fasetowymi. Każdy staw otoczony jest kapsułką, która wytwarza substancję zwaną mazią stawową, a jej funkcją jest smarowanie i amortyzacja ruchów.

Stawy fasetowe chronią krążek międzykręgowy z tyłu, zapobiegają przesuwaniu się kręgu do przodu oraz nadmiernej rotacji lub wyprostowaniu.

Wewnątrz każdego stawu fasetowego znajduje się mała podkładka, która powinna być odpowiednio nasmarowana. Czasami ta podkładka zużywa się, albo z powodu starzenia się, albo nadużywania. Kiedy tak się dzieje, kości ślizgają się po sobie bez amortyzacji.

Tarcie powoduje zużycie kości, co może prowadzić do osteofitów, które są kostnymi wypustkami. Może również wystąpić stan zapalny, zużycie chrząstki, podwichnięcie lub oddzielenie torebki stawowej.

Kręgosłup na ekranie.
Kręgosłup lędźwiowy funkcjonuje dzięki licznym stawom, które umożliwiają ruch.

Syndrom faset i jego rodzaje

Syndrom faset można podzielić na kilka typów, w zależności od obszaru kręgosłupa, który został dotknięty. Są to:

Przyczyny i objawy

Syndrom faset prawie zawsze pojawia się w wyniku starzenia. Prowadzi to do zużycia stawów i powoduje patologiczny stan. Jednak w niektórych przypadkach patologia jest spowodowana przeciążeniem stawów lub urazem.

Charakterystycznym objawem syndromu faset jest ból. Najczęściej lokalizuje się w dolnej części pleców, ale często promieniuje do pachwin, pośladków lub tylnej części uda. Nasila się w przypadku długotrwałego stania lub zginania, przeprostu i kontrlateralnych ruchów obrotowych.

Osoby z tym schorzeniem często odczuwają ulgę, gdy kładą się w łóżku lub wykonują ruch zginający do przodu. Ból najczęściej pojawia się rano i wieczorem.

Inne objawy obejmują:

  • Zapalenie stawów kręgosłupa
  • Utrata elastyczności i sztywność pleców
  • Zwiększony ból przy zginaniu do tyłu
  • Ból w ramionach i szyi
  • Trudności z odwróceniem głowy
  • Kręgosłup o nietypowej krzywiźnie

Diagnoza i dostępne zabiegi

Rozpoznanie zespołu fasetowego jest zwykle dokonywane na podstawie badania klinicznego i wywiadu. Symptomy są decydującymi wskaźnikami.

Nie ma specyficznych testów dla tego schorzenia, ale diagnozę zazwyczaj potwierdzają uzupełniające metody obrazowania. Zwykle lekarz zleca prześwietlenie, tomografię komputerową i rezonans magnetyczny.

Po ustaleniu diagnozy istnieją dwa rodzaje leczenia: zachowawcze i inwazyjne. Przyjrzyjmy się każdemu z nich.

Zespół fasetowy.
Rozpoznanie ustala się na podstawie badania objawów pacjenta i po potwierdzeniu badaniami obrazowymi.

1. Leczenie zachowawcze

Leczenie zachowawcze obejmuje techniki nieinwazyjne. Alternatywy są następujące:

  • Laser. Pomaga kontrolować ból i zmniejszać stan zapalny.
  • Repozycjonowanie łączne. Obejmuje zabiegi fizjoterapeutyczne i mobilizacje kręgosłupa.
  • Ćwiczenia fizjoterapeutyczne. Ma na celu uelastycznienie i wzmocnienie mięśni, aby pomóc w rehabilitacji.

Dowiedz się więcej w tym artykule: Skolioza częściej dotyczy kobiet

2. Leczenie inwazyjne

Terapia inwazyjna polega na infiltracji środków znieczulających i kortyzonu. Wykonuje się bezpośrednie wstrzyknięcia do stawu z tymi lekami. Wykonuje się je tylko wtedy, gdy zawodzi podejście zachowawcze i pacjent nadaje się zabiegu.

Obecnie opracowywana jest obiecująca terapia, zwana neurotomią przezskórną. Polega na martwicy włókien nerwowych w stawie za pomocą techniki częstotliwości radiowej.

Czy można zapobiegać syndromowi faset?

Chociaż syndrom faset jest spowodowany starzeniem się, zdrowy tryb życia pomaga zapobiegać lub opóźniać jego wystąpienie. W szczególności zalecana jest regularna aktywność fizyczna, zbilansowana dieta i zwracanie uwagi masy ciała.

Syndrom faset to stan, który znacząco pogarsza jakość życia. Osoby z tym problemem mogą odczuwać ograniczenia w codziennych czynnościach z powodu trudności w poruszaniu się lub bólu.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Gómez-Vega, J. C., Ocampo-Navia, M. I., Navas, F. M., Orduz, R. C. D., & Calderón, M. E. B. (2020). Articulación facetaria lumbar: correlación anatómica, clínica e imagenológica. Revista Argentina de Neurocirugía, 34(03).
  • Pimenta, L., & Parra, M. L. (2005). Síndrome facetario y su manejo. Orthotips AMOT, 1(2), 98-102.
  • Martínez-Martínez, Alberto, et al. “Abordaje intervencionista del síndrome facetario lumbar: Denervación con radiofrecuencia.” Revista chilena de radiología 23.1 (2017): 07-14.
  • Vega, Juan Carlos Gómez, and Juan Carlos Acevedo-González. “Escala de diagnóstico clínico para dolor lumbar de origen facetario: revisión sistemática de la literatura y estudio piloto.” Neurocirugía 30.3 (2019): 133-143.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.