Myśli samobójcze – jak pomóc osobom, które ich doświadczają?
Myśli samobójcze nie pojawiają się tylko w ciągu nocy. Są wynikiem długiego procesu, który niestety, niejednokrotnie pozostaje niezauważony przez najbliższych. Depresja nie zawsze jest oczywista.
Według Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), samobójstwo jest popełniane co 40 sekund. Jest to częsta przyczyna śmierci osób w wieku od 15 do 44 lat i częściej dotyka mężczyzn niż kobiet.
Najważniejszą rzeczą jest zapobieganie. Musimy zwracać uwagę na objawy depresji. Ponadto ważne jest wykrycie, że ktoś ma myśli samobójcze. Istotna jest interwencja w odpowiednim czasie.
Oznaki, że coś jest nie tak
Samobójstwo częściej występuje u osób młodych i starszych. Ogólnie mówiąc, osoby z myślami samobójczymi są często samotne i mają niewielu przyjaciół. Myśli samobójcze często pojawiają się również po utracie kogoś bliskiego.
Niezależnie od tego, musimy być świadomi znaków, które wskazują na myśli samobójcze. Najczęstszymi objawami są:
- Brak dbania o wygląd;
- Nadmiar snu;
- Doświadczanie etapów ciężkiej bezsenności;
- Izolacja i odrzucenie towarzystwa innych osób;
- Częsty smutek lub drażliwość;
- Mówienie fraz, takich jak “chcę umrzeć” lub “moje życie jest bez sensu”;
- Obojętność na wszystko;
- Częste spożywanie alkoholu lub narkotyków;
- Brak zainteresowania jedzeniem i utrata apetytu.
Istnieją również rodzaje depresji, której objawy mogą być bardzo subtelne i trudne do wykrycia. W tego rodzaju przypadkach dana osoba może unikać odpowiedzi na pytania o życie osobiste. Może udawać, że zawsze jest zajęta lub ciągle się śmiać.
Samotność wywołuje myśli samobójcze
Jeśli ktoś zaczyna mieć myśli samobójcze, najważniejszą rzeczą jest unikanie pozostawiania takiej osoby samej sobie.
Samotność pogłębia depresję. Sprawia, że rozwiązania problemów są bardzo trudne do zauważenia.
Z biegiem czasu, osoba, która ma myśli samobójcze, zaczyna zamykać drzwi swojego życia na wszystko. Nie chce z nikim rozmawiać i spotykać się. Coraz trudniej jest jej utrzymać rutynę dnia.
To może nie być łatwe, ale powinniśmy spróbować porozmawiać z taką osobą. Normalne jest, że samobójcy odrzucają jakąkolwiek pomoc. Rozmowa powinna być subtelna, nie powinna przytłaczać dobrymi radami i oznakami zmartwienia czy udręki.
Zobacz również: Samotność
Zamiast tego głównym celem rozmowy powinno być zapobieganie dalszej izolacji.
Pomaganie osobie, która ma myśli samobójcze
Kiedy dana osoba zaczyna mówić, że ma myśli samobójcze i wolałaby umrzeć, zawsze powinna być traktowana poważnie. Ludzie nie mówią tego rodzaju rzeczy bez powodu, zwłaszcza jeśli je powtarzają.
W takich przypadkach zawsze należy podjąć odpowiednie działania prewencyjne.
- Ważne jest, aby otwarcie zapytać daną osobę, jak się czuje. Przede wszystkim należy uważnie słuchać tego, co zostanie powiedziane.
- Nie osądzaj. Jest to bardzo ważne. Nic, co mówi ta osoba, nie powinno zostać poddane ocenie. Osądzanie może sprawić, że dana osoba zamknie się w sobie, zamiast powiedzieć, co naprawdę czuje.
- Bądź prostolinijny. Zawsze lepiej jest zająć się tematem bez owijania w bawełnę. Zapytaj, czy dana osoba myślała o popełnieniu samobójstwa i uszanuj jej odpowiedź.
- Nie panikuj. To, czego potrzebuje druga osoba, to solidne wsparcie, a nie inny problem. Musisz zachować spokój i rozsądek.
- Pomóż takiej osobie zwizualizować skutki samobójstwa. Dobrym pomysłem jest zapytać osobę, co jej zdaniem stanie się z jej najbliższymi osobami po jej samobójstwie i jak będą się one czuły.
- Opowiedz o problemie lub stracie. Zamiast szukać odpowiedzi, ważniejsze jest, aby dana osoba wyraziła to, co czuje.
Najlepiej jest pomóc takiej osobie spojrzeć na problem lub na to, co utracili, w inny sposób.
- Podkreśl pozytywne strony. Zapytaj tą osobę o pozytywne rzeczy, które wciąż dzieją się w jej życiu. Dowiedz się, co powstrzymało ich od popełnienia samobójstwa aż do teraz.
Nie zostawiaj takiej osoby samej sobie. - Zachęć daną osobę, aby poprosiła o pomoc. Tego rodzaju sprawy powinny być skonsultowane z profesjonalistą. Bez wywierania nacisku powinieneś zmotywować tę osobę do udania się do psychologa lub psychiatry.
Jeśli dana osoba całkowicie odmawia otrzymania pomocy i wykazuje oznaki niestabilności, czas działać samodzielnie. Powinieneś zawiadomić służby ratunkowe lub skontaktować się z najbliższą rodziną w celu interwencji. Nigdy nie powinieneś pozostawać bierny ani “czekać, na to, że sytuacja sama się rozwiąże”.
W końcu zagrożone jest czyjeś życie.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Córdova Osnaya, M., Rosales Murillo, M. D. P., Caballero Avila, R., & Rosales Pérez, J. C. (2007). Ideación suicida en jóvenes universitarios: su asociación con diversos aspectos psicosociodemográficos. Psicología Iberoamericana, 15(2).
- Gallego, L. V. (2009). El pensamiento de suicidio en la adolescencia (Vol. 4). Universidad de Deusto.
- Gómez, N. A. N., Plaza, S. L. O., Ramírez, I. D. L., Monroy, L. G. D., & Vega, H. A. R. (2010). Perfil multidimensional de personas que han realizado intento de suicidio. Pensamiento psicológico, 4(10).
- Cada 40 segundos se suicida una persona. (2019). Retrieved 25 December 2020, from https://www.who.int/es/news/item/09-09-2019-suicide-one-person-dies-every-40-seconds
-
Stotland, N. L. (2010). Disguised depression deserves a diagnosis. American Journal of Psychiatry, 167(7), 867-867.
- Universidad Autónoma de Madrid – Centro de Psicología Aplicada. Retrieved 25 December 2020, from https://www.uam.es/UAM/CPA
