Moczenie nocne i nietrzymanie moczu u dzieci

Nietrzymanie moczu u dzieci, czyli mimowolne oddawanie moczu, zwykle ustępuje wraz z wiekiem. Jeśli jednak ten problem nadal pozostaje, musisz wprowadzić pewne zmiany w stylu życia swojego dziecka.
Moczenie nocne i nietrzymanie moczu u dzieci
Alejandro Duarte

Przejrzane i zatwierdzone przez: biotechnolog Alejandro Duarte.

Napisany przez Equipo Editorial

Ostatnia aktualizacja: 12 lipca, 2023

Nietrzymanie moczu u dzieci, które oznacza mimowolne oddawanie moczu, znane jest również, jako moczenie nocne. Osoby, które ten problem dotyczy to zwykle dzieci, które moczą swoje łóżka podczas snu w nocy w wieku, w którym nie powinny już tego robić. Takie nietrzymanie moczu może również zdarzać się w ciągu dnia.

Ponadto, aby te niefortunne zdarzenia mogły zostać określone mianem choroby, muszą powtarzać się z częstotliwością co najmniej dwa razy w tygodniu przez co najmniej trzy miesiące u dzieci w wieku powyżej czterech lat.

Nietrzymanie moczu występuje częściej u chłopców. Według opinii Amerykańskiej Akademii Pediatrycznej (AAP) dane sugerują, że dzieci z przedłużonym okresem nietrzymania moczu często mają niższą samoocenę. Ponadto większość potwierdza, że częstotliwość moczenia nocnego maleje wraz z wiekiem dzieci.

Nietrzymanie moczu i moczenie nocne u dzieci

Moczenie nocne – przyczyny

Nietrzymanie moczu u dzieci nie ma jeszcze dobrze poznanej przyczyny. Istnieje jednak kilka czynników, które mogą być kluczowe dla istnienia tego problemu:

  • Mały pęcherz: w tym przypadku pęcherz nie jest dobrze rozwinięty i nie jest w stanie utrzymać wytwarzanej ilości moczu.
  • Nieumiejętność wyczucia stanu wypełnienia pęcherza: może się to zdarzyć u dziecka, które głęboko śpi i nie budzi się, gdy jego pęcherz jest pełny. Nerwy kontrolujące pęcherz mogą nie być jeszcze wystarczająco dojrzałe.
  • Zaburzenia hormonalne: występują, gdy dana osoba nie jest w stanie produkować wystarczającej ilości hormonu antydiuretycznego lub wazopresyny.
  • Infekcja dróg moczowych: w takim przypadku oprócz mimowolnego oddawania moczu, na skutek infekcji następuje zmiana zabarwienia moczu na kolor czerwonawy lub różowawy. Oddawaniu moczu może towarzyszyć ból.
  • Bezdech senny: Czasami mimowolne oddawanie moczu jest oznaką obturacyjnego bezdechu sennego. Jest to zaburzenie, w którym oddychanie dziecka podczas snu nie jest płynne.
  • Przewlekłe zaparcia: te same mięśnie, które pracują podczas wypróżniania, są również używane w trakcie oddawania moczu. Dlatego w przypadku przewlekłego zaparcia mięśnie te mogą stać nie funkcjonować prawidłowo i przyczyniać się do mimowolnego oddawania moczu.
Parcie na mocz u kobiety
Nietrzymanie moczu jest normalnym procesem u małych dzieci i zazwyczaj zanika w miarę dorastania.

Oprócz wyżej wymienionych przyczyn ten stan ma często charakter dziedziczny. Tak więc, jeśli jedno z rodziców dziecka, u którego występuje nietrzymanie moczu również moczyło się w dzieciństwie, wówczas prawdopodobieństwo tej przypadłości u dziecka wzrasta.

Na koniec warto wspomnieć, że do pojawienia się moczenia nocnego wśród dzieci prowadzą również stresujące sytuacje.

Moczenie u dzieci – objawy i powikłania

Problem ten nie stanowi bezpośredniego zagrożenia zdrowia danej osoby, o ile jego przyczyna nie jest ustrojowa. Głównym objawem jest tutaj mimowolne oddawanie moczu. Ponadto problem ten zwykle występuje w nocy (stąd nazwa “moczenie nocne”) i z częstotliwością co najmniej dwa razy w miesiącu.

Jeśli chodzi o wtórne skutki tej przypadłości, to mają one bardziej charakter emocjonalny. Dzieje się tak, ponieważ dziecko lub osoba dotknięta chorobą może odczuwać wstyd lub obniżyć własną samoocenę z powodu tego problemu. Dlatego tak ważne jest, aby uzbroić się w cierpliwość i przekonać dziecko, że z czasem będzie lepiej.

Przeciwnie, jeśli moczenie występuje na skutek problemu fizycznego i pozostaje nierozwiązane, może to prowadzić do komplikacji. Ponadto dziecko może również dostać wysypki, jeśli śpi w przemoczonych moczem ubraniach.

Jeżeli borykacie się z tym problemem, zastanów się nad użyciem pieluch w nocy.

Nietrzymanie moczu u dzieci: leczenie i profilaktyka

Po pierwsze, dzieci z tym problemem powinny wypracować u siebie zwyczaj chodzenia do łazienki o stałych godzinach w ciągu dnia i nocy. Ma to na celu zapobieganie popuszczania i nietrzymania moczu.

Dziecko na nocniku i pieluchy
Pierwszym krokiem do rozwiązania tego problemu jest wypracowanie dobrych nocnych nawyków.

Chociaż problem zwykle ustępuje w miarę dorastania dziecka, powinnaś wprowadzić zmiany w jego stylu życia, takie jak na przykład ograniczenie konsumpcji płynów przed snem.

Następnie, jeśli powyższa zmiana nie pomoże, lekarz może doradzić skorzystanie z alarmu wybudzeniowego, który reaguje na wilgoć. Jest to urządzenie zakładane jak zegarek i połączone z wrażliwym na wilgoć czujnikiem umieszczonym na ubraniu, w miejscu spodziewanych pierwszych kropel moczu. Dziecko budzi się słysząc głośny alarm. Wyłączenie alarmu następuje w momencie, kiedy dziecko uda się do toalety i odłączy czujnik.

Leczenie farmakologiczne należy traktować jako ostateczność. Oprócz niepożądanych skutków ubocznych, środki te opóźniają jedynie nocne wytwarzanie moczu i zmniejszają wrażliwość pęcherza.

Oprócz wymienionych powyżej metod można podjąć inne działania, które mogą pomóc w rozwiązaniu tego problemu:

  • Zachęć dziecko do oddania moczu co najmniej dwa razy przed snem.
  • Zaproponuj i przypomnij mu, aby próbowało oddawać mocz w przybliżeniu co dwie godziny.
  • Zapobiegaj wysypkom skórnym, pomagając im codziennie w porannej toalecie.

Podsumowując, chociaż nocne moczenie jest powszechne u dzieci, to zazwyczaj wraz z wiekiem zanika. W niektórych przypadkach może jednak nadal się utrzymywać. Konieczna będzie wówczas konsultacja z lekarzem.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.



Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.