Łojotokowe zapalenie skóry u niemowląt — co warto wiedzieć?

Łojotokowe zapalenie skóry u niemowląt nie jest infekcją, więc nie jest zakaźne i nie stanowi zagrożenia. Co warto o nim wiedzieć?
Łojotokowe zapalenie skóry u niemowląt — co warto wiedzieć?

Ostatnia aktualizacja: 18 października, 2021

Ogólnie rzecz biorąc, świeżo upieczeni rodzice są zaniepokojeni, gdy zauważą u swoich niemowląt łojotokowe zapalenie skóry. Znany również jako „ciemieniucha”, składa się z zaczerwienionych, łuszczących się obszarów skóry na głowie.

Zwykle nie jest to poważne, ale należy pamiętać o kilku kwestiach. Zobaczmy więc o czym należy pamiętać gdy łojotokowe zapalenie skóry występuje u niemowlęcia.

Łojotokowe zapalenie skóry u niemowląt — jak wygląda?

Może występować na niewielkich obszarach, tworzyć zwarte skupiska lub pokrywać całą skórę głowy. W dotkniętych obszarach mogą występować niektóre z następujących objawów:

  • Grube łuski lub strupki na skórze głowy, ale także na uszach, rzęsach, brwiach, nosie, pachwinie, szyi lub pod pachami.
  • Tłuste obszary skóry, często pokryte łuskami.
  • Białe lub żółtawe, lepkie łuski przylegające do skóry.

U niemowląt ze skórą suchą, wrażliwą lub egzemą łojotokowe zapalenie skóry może prowadzić do jej pękania i swędzenia, a następnie do wydzielania przezroczystego płynu. Plamy zapalenia skóry różnią się w zależności od niemowlęcia.

Stosunkowo rzadko niemowlęta z łojotokowym zapaleniem skóry mają lekkie zaczerwienienie skóry, które może swędzieć. Niektórym również wypadają włosy, ale po ustąpieniu choroby odrastają .

Dziecko z grzybem.

Co powoduje ciemieniuchę?

Przyczyny łojotokowego zapalenia skóry u niemowląt nie są dokładnie znane. Specjaliści uważają, że może to być spowodowane nadmierną produkcją sebum przez gruczoły łojowe skóry. Powstawanie przypadłości może też być stymulowane zmianami hormonalnymi u matki w czasie ciąży.

Inna teoria sugeruje istnienie grzyba zwanego Malassezia, który rozwija się wraz z bakteriami w łoju skóry. Może on być kolejną przyczyną omawianego stanu.

Łojotokowe zapalenie skóry u niemowląt — rokowania

Ciemieniucha nie jest ani infekcją, nie jest też zaraźliwa i zwykle nie jest poważna. Nie jest to alergia, nie rozwija się również z powodu złej higieny. Pojawia się zwykle w pierwszych kilku tygodniach życia. Co więcej, znika powoli przez kilka tygodni lub miesięcy, nie pozostawiając śladów ani blizn.

Może nagle pojawić się ponownie w późniejszym terminie po tym okresie, ale poniższe wskazania mogą pomóc utrzymać stan pod kontrolą. Lekarz musi dokonać prawidłowej diagnostyki różnicowej, aby wykluczyć inne choroby o podobnym obrazie klinicznym, takie jak:

  • Łuszczyca
  • Grzybicze zapalenie skóry
  • Atopowe zapalenie skóry
  • Niektóre pierwotne niedobory odporności
  • Histiocytoza z komórek Langerhansa
Skóra głowy dziecka.

Zwróć się o pomoc medyczną, jeśli…

Ogólnie rzecz biorąc, gołym okiem łatwo jest zidentyfikować łojotokowe zapalenie skóry. Skonsultuj się jednak z pediatrą w następujących przypadkach:

  • Po raz pierwszy szukasz leczenia z powodu zapalenia skóry.
  • Powoduje nadmierne swędzenie lub wypadanie włosów.
  • Znajduje się w bezwłosych obszarach ciała.
  • Stan pogarsza się lub rozprzestrzenia na inne obszary ciała.
  • Dziecko ma osłabiony układ odpornościowy.
  • Istnieje podejrzenie infekcji, takie jak sączenie, a strupek jest twardy, gorący lub czerwony.
  • Niemowlę ma trudności z przybraniem na wadze.

Leczenie

Większość przypadków nie wymaga leczenia, ale często konieczne jest usunięcie łusek ze skóry głowy. W takich przypadkach wykonaj następujące kroki:

  • Często płucz włosy hipoalergicznym i bezzapachowym szamponem dla dzieci o łagodnym pH. Nie używaj tych, które są lecznicze i silniejsze – uważane za przeciwłojotokowe – ponieważ mogą działać drażniąco.
  • Delikatnie masuj skórę głowy wacikiem nasączonym olejkiem migdałowym lub wazeliną; unikaj używania oliwy z oliwek. Zwykle jest to dobre, ponieważ zmiękcza łuski i pozwala im złuszczać się ze skóry głowy.
  • Następnie dobrze spłucz, ponieważ pozostały olej może stymulować tworzenie się strupów.
  • Używaj odzieży w 100% bawełnianej. Do prania stosuj neutralne mydło.

Skonsultuj się z lekarzem w przypadku stanów zapalnych, uporczywych lub rozległych. Ten powinien przepisać konkretny szampon lub balsam, który pomoże w leczeniu suchości i łuszczenia się skóry. Należy pamiętać, że silniejsze formy tych preparatów wymagają recepty.

Nie ma powodu do niepokoju

Ten stan jest powszechny u niemowląt i zwykle ustępuje samoistnie. Większość ludzi podejmuje działania jedynie ze względów estetycznych. Skonsultuj się z pediatrą przed zastosowaniem jakiegokolwiek produktu, zwłaszcza jeśli rozprzestrzenia się na inne obszary lub wykazuje oznaki infekcji.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Castillo, E. (2014). Dermatitis seborreica: una revisión. Dermatologia medica, cosmética y quirúrgica12(2), 135-41.
  • Fortuño, J. Dermatitis seborreica del lactante.
  • Marín, G. M. G., Díaz, Y. G., & Pérez, L. R. (2020). Dermatitis seborreica infantil extensa en un lactante. Revista de Ciencias Médicas de Pinar del Río24(3), 4355.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.