Łojotokowe zapalenie skóry u niemowląt — co warto wiedzieć?
Ogólnie rzecz biorąc, świeżo upieczeni rodzice są zaniepokojeni, gdy zauważą u swoich niemowląt łojotokowe zapalenie skóry. Znany również jako „ciemieniucha”, składa się z zaczerwienionych, łuszczących się obszarów skóry na głowie.
Zwykle nie jest to poważne, ale należy pamiętać o kilku kwestiach. Zobaczmy więc o czym należy pamiętać gdy łojotokowe zapalenie skóry występuje u niemowlęcia.
Łojotokowe zapalenie skóry u niemowląt — jak wygląda?
Może występować na niewielkich obszarach, tworzyć zwarte skupiska lub pokrywać całą skórę głowy. W dotkniętych obszarach mogą występować niektóre z następujących objawów:
- Grube łuski lub strupki na skórze głowy, ale także na uszach, rzęsach, brwiach, nosie, pachwinie, szyi lub pod pachami.
- Tłuste obszary skóry, często pokryte łuskami.
- Białe lub żółtawe, lepkie łuski przylegające do skóry.
U niemowląt ze skórą suchą, wrażliwą lub egzemą łojotokowe zapalenie skóry może prowadzić do jej pękania i swędzenia, a następnie do wydzielania przezroczystego płynu. Plamy zapalenia skóry różnią się w zależności od niemowlęcia.
Stosunkowo rzadko niemowlęta z łojotokowym zapaleniem skóry mają lekkie zaczerwienienie skóry, które może swędzieć. Niektórym również wypadają włosy, ale po ustąpieniu choroby odrastają .
Co powoduje ciemieniuchę?
Przyczyny łojotokowego zapalenia skóry u niemowląt nie są dokładnie znane. Specjaliści uważają, że może to być spowodowane nadmierną produkcją sebum przez gruczoły łojowe skóry. Powstawanie przypadłości może też być stymulowane zmianami hormonalnymi u matki w czasie ciąży.
Inna teoria sugeruje istnienie grzyba zwanego Malassezia, który rozwija się wraz z bakteriami w łoju skóry. Może on być kolejną przyczyną omawianego stanu.
Przeczytaj też: Kolka niemowlęca: przyczyny i wytyczne dla rodziców
Łojotokowe zapalenie skóry u niemowląt — rokowania
Ciemieniucha nie jest ani infekcją, nie jest też zaraźliwa i zwykle nie jest poważna. Nie jest to alergia, nie rozwija się również z powodu złej higieny. Pojawia się zwykle w pierwszych kilku tygodniach życia. Co więcej, znika powoli przez kilka tygodni lub miesięcy, nie pozostawiając śladów ani blizn.
Może nagle pojawić się ponownie w późniejszym terminie po tym okresie, ale poniższe wskazania mogą pomóc utrzymać stan pod kontrolą. Lekarz musi dokonać prawidłowej diagnostyki różnicowej, aby wykluczyć inne choroby o podobnym obrazie klinicznym, takie jak:
- Łuszczyca
- Grzybicze zapalenie skóry
- Atopowe zapalenie skóry
- Niektóre pierwotne niedobory odporności
- Histiocytoza z komórek Langerhansa
Zwróć się o pomoc medyczną, jeśli…
Ogólnie rzecz biorąc, gołym okiem łatwo jest zidentyfikować łojotokowe zapalenie skóry. Skonsultuj się jednak z pediatrą w następujących przypadkach:
- Po raz pierwszy szukasz leczenia z powodu zapalenia skóry.
- Powoduje nadmierne swędzenie lub wypadanie włosów.
- Znajduje się w bezwłosych obszarach ciała.
- Stan pogarsza się lub rozprzestrzenia na inne obszary ciała.
- Dziecko ma osłabiony układ odpornościowy.
- Istnieje podejrzenie infekcji, takie jak sączenie, a strupek jest twardy, gorący lub czerwony.
- Niemowlę ma trudności z przybraniem na wadze.
Zobacz też: Jak leczyć ciemieniuchę i trądzik niemowlęcy?
Leczenie
Większość przypadków nie wymaga leczenia, ale często konieczne jest usunięcie łusek ze skóry głowy. W takich przypadkach wykonaj następujące kroki:
- Często płucz włosy hipoalergicznym i bezzapachowym szamponem dla dzieci o łagodnym pH. Nie używaj tych, które są lecznicze i silniejsze – uważane za przeciwłojotokowe – ponieważ mogą działać drażniąco.
- Delikatnie masuj skórę głowy wacikiem nasączonym olejkiem migdałowym lub wazeliną; unikaj używania oliwy z oliwek. Zwykle jest to dobre, ponieważ zmiękcza łuski i pozwala im złuszczać się ze skóry głowy.
- Następnie dobrze spłucz, ponieważ pozostały olej może stymulować tworzenie się strupów.
- Używaj odzieży w 100% bawełnianej. Do prania stosuj neutralne mydło.
Skonsultuj się z lekarzem w przypadku stanów zapalnych, uporczywych lub rozległych. Ten powinien przepisać konkretny szampon lub balsam, który pomoże w leczeniu suchości i łuszczenia się skóry. Należy pamiętać, że silniejsze formy tych preparatów wymagają recepty.
Nie ma powodu do niepokoju
Ten stan jest powszechny u niemowląt i zwykle ustępuje samoistnie. Większość ludzi podejmuje działania jedynie ze względów estetycznych. Skonsultuj się z pediatrą przed zastosowaniem jakiegokolwiek produktu, zwłaszcza jeśli rozprzestrzenia się na inne obszary lub wykazuje oznaki infekcji.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Castillo, E. (2014). Dermatitis seborreica: una revisión. Dermatologia medica, cosmética y quirúrgica, 12(2), 135-41.
- Fortuño, J. Dermatitis seborreica del lactante.
- Marín, G. M. G., Díaz, Y. G., & Pérez, L. R. (2020). Dermatitis seborreica infantil extensa en un lactante. Revista de Ciencias Médicas de Pinar del Río, 24(3), 4355.
