Leki na nadciśnienie – kilka ważnych faktów
Leki na nadciśnienie mają za zadanie obniżenie ciśnienia krwi; są częścią medykamentów stosowanych wyłącznie w leczeniu przypadków nadciśnienia tętniczego.
Efektem ich stosowania jest zmniejszenie napięcia sercowo-naczyniowego, które może doprowadzić nawet do śmierci chorego. Leki na nadciśnienie normalizują ciśnienie krwi. Ponadto pomagają również zmniejszyć ryzyko występowania innych chorób wywoływanych przez problemy sercowo-naczyniowe.
Zazwyczaj pacjenci poza przyjmowaniem leków na nadciśnienie muszą wprowadzić zmiany w stylu życia oraz zrezygnować z toksycznych nawyków, takich jak spożywanie alkoholu, wyrobów tytoniowych czy niezdrowa dieta.
Dzisiaj przyjrzymy się rodzajom leków na nadciśnienie i ich zastosowaniu. Ale najpierw sprawdźmy jak powinno wyglądać prawidłowe ciśnienie krwi?
Poniższe dane wskazują normalny poziom ciśnienia:
- W gabinecie lekarskim: <140-90 mm Hg.
- W domu: <135-85 mm Hg.
- Podczas monitoringu ambulatoryjnego: <125-80 mm Hg.
Jak działają leki na nadciśnienie
Angiotensyna II jest peptydem pochodzącym z aktywacji układu angiotensyny renin. Sartany z kolei zwiększają poziom bradykininy w osoczu, która jest środkiem rozszerzającym naczynia krwionośne, co ma ponadto wpływ na obniżenie ciśnienia krwi.
Ogólnie rzecz biorąc sartany pobudzają również syntezę aldosteronu, co z kolei poprawia wchłanianie sodu i wody przez organizm.
Angiotensyna II działa dzięki dwóm typom receptorów:
- Receptorom AT1, które znajdują się w gładkim mięśniu naczyniowym, mózgu, nerkach i płucach.
- Receptorom AT2, które znajdują się w narządach rozrodczych, w tkance płodu i w mózgu.
Innymi słowy: sartany unikają wiązania się z ich pierwotnym odbiornikiem: receptorami AT1. Ogólnie rzecz biorąc leki te mogą skutecznie kontrolować wysokie ciśnienie krwi i zapobiegać niewydolności serca, przerostowi lewej komory i atakom serca.
Efekty stosowania leków
Receptory angiotensyny II to leki na nadciśnienie, które cieszyły się dużą popularnością w ubiegłych latach. Jednym z przykładów tej klasy leków jest losartan. Jego pochodne obejmują kandesartan, eprosartan, ponadto irbesartan i inne.
Ogólnie rzecz biorąc leki te są odpowiedzialne za blokowanie enzymu znanego jako angiotensyna II, receptor AT. Po zablokowaniu receptorów AT następuje rozszerzenie naczyń krwionośnych, wydzielanie wazopresyny ulega zmniejszeniu, a produkcja aldosteronu jest mniejsza. To z kolei obniża ciśnienie krwi.
Dr Enrique Parafioriti wyjaśnił, że kompetycyjni antagoniści receptorów angiotensyny II (podtypy AT1 i AT2), jak ten peptyd – mogą być syntetyzowani na zewnątrz lub w RAS. Tymczasem 38 blokerów AT1 ma skuteczniejszą kontrolę niż inhibitory ACE. Na przykład w sercu najważniejszą drogą syntezy nie jest RAS, ale proteaza serynowa.
Jednak skuteczność każdego leku na nadciśnienie zależy od trzech właściwości farmakodynamicznych i farmakokinetycznych: hamowania, powinowactwa i skuteczności.
Hamowanie
Ta właściwość pozwala na analizę blokowania lub hamowania wpływu jaki angiotensyna II wywiera na ciśnienie krwi. Wśród nich są następujące:
- Walsartan 80 mg: 30%
- Telmisartan 80 mg: 40%
- Losartan 100 mg: 25-40%
- Irbesartan 150 mg: 40%
- Irbesartan 300 mg: 60%
- Olmesartan 20 mg: 61%
- Olmesartan 40 mg: 74%
Powinowactwo
Ta właściwość obejmuje powinowactwo niektórych inhibitorów:
- Losartanu: 1000 razy
- Telmisartanu: 3000 razy.
- Irbesartanu: 8500 razy.
- Olmesartanu: 12500 razy.
- Walsartanu: 20000 razy.
Skuteczność
Niektóre wskaźniki dotyczące czasu, w którym lek zaczyna działać są przedstawione poniżej:
- Walsartan: 6 godzin
- Losartan: 6-9 godzin
- Irbesartan: 11-15 godzin
- Olmesartan: 13 godzin
- Telmisartan: 24 godziny
Mechanizmy
Ogólnie rzecz biorąc leki na nadciśnienie powodują stopniowy spadek ciśnienia krwi bez zmiany częstotliwości akcji serca. Z pierwszej dawki wynika, że wystąpi efekt hipotensyjny, dlatego ważne jest kontynuowanie leczenia przez okres czterech tygodni.
Oto niektóre z efektów stosowania leków:
- Regresja przerostu lewej komory.
- Zmniejszenie poszerzenia przedsionkowego i komorowego u
- pacjentów z ostrym zawałem mięśnia sercowego (AMI).
- Obniżenie oporu naczyniowego nerki, co zwiększa przepływ osocza i wydalanie sodu z moczem.
Zobacz także: Sól; 8 przypraw, które ją zastąpią
Efekty uboczne
- Bezsenność
- Zawroty głowy
- Senność
- Bóle głowy
- Niskie ciśnienie krwi
- Zwiększony poziom potasu
- Biegunka lub wzdęcia
- Ponadto infekcje dróg oddechowych: zapalenie zatok, przeziębienie,
- Przekrwienie błony śluzowej nosa
Oddziaływanie
- Hiperkalemia może wystąpić, gdy leki na nadciśnienie są brane równocześnie z niektórymi lekami moczopędnymi.
- Spożycie alkoholu podczas brania leków może obniżyć ciśnienie krwi, powodując ponadto zawroty głowy i senność.
- W połączeniu z innymi lekami na nadciśnienie opisane w artykule leki mogą dodatkowo podnieść ciśnienie krwi.
- Ponadto spożycie amfetaminy, leków na astmę lub leków zmniejszających przekrwienie może zmniejszyć działanie terapeutyczne leków.
Zalecenia
Warto pamiętać, że zażywanie leków to nie wszystko. Ważne jest, aby połączyć je ze zdrowym stylem życia i poprawą nawyków.
Lekarze najczęściej zalecają:
- Aktywny tryb życia
- Kontrolę masy ciała
- Unikanie napojów alkoholowych i wyrobów tytoniowych
- Dietę bogatą w potas i wapń
- Ograniczenie spożycia sodu
- Ponadto unikanie stresu
Przeciwwskazania
Żaden z leków należących do tej grupy nie powinien być przyjmowany podczas ciąży, szczególnie w drugim i trzecim trymestrze. Ogólnie rzecz biorąc leki na nadciśnienie u kobiet ciężarnych mogą powodować niedociśnienie, niewydolność nerek lub nawet doprowadzić do śmierci płodu.
Z kolei podczas karmienia piersią leki te mogą zaburzyć prawidłowy przepływ krwi i spowodować problemy z metabolizmem i funkcjonowaniem wątroby.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Antonio, E. B. y M. T. (2017). Tratamiento farmacológico de la hipertensión arterial: fármacos antihipertensivos. Elsevier.Es. https://doi.org/10.1016/J.RMCLC.2018.01.001
- Rosado, J. (2014). 8 Fármacos antihipertensivos. In Igarss 2014. https://doi.org/10.1007/s13398-014-0173-7.2
- Greciano, V., Macías Saint-Gerons, D., González-Bermejo, D., & Catalá-López, F. (2015). Prescripción de fármacos antihipertensivos: ¿en el buen camino? Respuesta. Revista Espanola de Cardiologia. https://doi.org/10.1016/j.recesp.2015.09.006
- Villa, J., Cano, A., Franco, D., Monsalve, M., Hincapié, J., & Amariles, P. (2014). Relevancia clínica de las interacciones medicamentosas entre antiinflamatorios no esteroideos y antihipertensivos. Atencion Primaria. https://doi.org/10.1016/j.aprim.2013.11.010
- García del Pozo, J., Ramos Sevillano, E., de Abajo, F. J., & Mateos Campos, R. (2004). Utilización de antihipertensivos en España (1995-2001). Revista Espanola de Cardiologia. https://doi.org/10.1157/13059106
- Benowitz, N. (2012). Fármacos antihipertensivos. In Farmacologia Básica y Clínica. https://doi.org/10.1136/bmj.3.5724.695