Leczenie choroby z Lyme - na czym polega?

Leczenie choroby z Lyme - na czym polega?
Leonardo Biolatto

Przejrzane i zatwierdzone przez: lekarz Leonardo Biolatto.

Napisany przez Leonardo Biolatto

Ostatnia aktualizacja: 27 maja, 2022

Choroba z Lyme to infekcja, która w pierwszej kolejności wywołuje jedynie rumień na skórze. Jednak nieleczona może prowadzić do poważnych powikłań. Wyjaśnimy Ci to.

Leczenie boreliozy z Lyme to kamień milowy w ostatnich latach, gdyż patologię tę po raz pierwszy rozpoznano w 1975 r. Jest to zakażenie bakterią z rodziny Borrelia przenoszoną przez ukąszenia kleszcza.

Aby nabawić się tego zaburzenia, konieczny jest kontakt z tymi stawonogami. Częściej pojawia się na terenach wiejskich, gdzie  występuje dużo lasów lub krzaków. Nie oznacza to jednak, że wszystkie kleszcze przenoszą boreliozę.

Jeśli leczenie nie zostanie wdrożone wcześnie konsekwencjami są poważne powikłania neurologiczne. Ponadto leki różnią się w zależności od wieku i nasilenia choroby. W tym artykule wyjaśniamy wszystko, co musisz o tym wiedzieć.

Choroba z Lyme – czym się objawia?

Zanim zaczniemy mówić o leczeniu choroby z Lyme z grubsza omówimy, czym ona jest. Jak już wspomnieliśmy, jest to zakażenie bakteriami przenoszonymi przez ukąszenia niektórych kleszczy.

Po ukąszeniu w tym miejscu pojawia się niewielki guzek, który ustępuje w kolejnych dniach. Później zwykle pojawia się wysypka na skórze, która stopniowo się rozprzestrzenia. Ta wysypka nie swędzi ani nie boli, ale zmienia lokalizację (lekarze nazywają ją „rumieniem wędrującym”).

Ponadto wiele osób odczuwa ogólne złe samopoczucie, gorączkę i ból głowy. Problem polega na tym, że komplikacje pojawiają się nawet lata po ustąpieniu tych objawów.

Pacjenci często odczuwają bóle stawów, zwłaszcza kolan. Może pojawić się także zapalenie opon mózgowych, paraliż jednej strony twarzy lub osłabienie kończyn. W niektórych przypadkach rytm serca ulega zmianie lub dochodzi do zaburzeń pamięci.

Ugryzienie kleszcza

Ukąszenia kleszcza ustępują po pewnym czasie, ale powikłania mogą nastąpić po miesiącach lub latach.

Jak leczy się boreliozę z Lyme?

Leczenie boreliozy musi być wczesne, ponieważ jest to najskuteczniejszy sposób uniknięcia wszystkich powikłań, o których wspomnieliśmy. Ponieważ jest to infekcja bakteryjna, stosowane leki to antybiotyki.

Zarówno rodzaj wybranego leczenia, jak i uzyskany wynik zależą od stopnia zakażenia i czasu jego wykrycia. Wyjaśnia to artykuł przeglądowy kolumbijskiego czasopisma medycznego, w którym stwierdza się, że gdy choroba jest zaawansowana wynik nie jest zwykle tak zadowalający, jak w łagodnych przypadkach.

Leczenie boreliozy we wczesnym stadium

Gdy infekcja zostanie wykryta wcześnie leczenie można przeprowadzić doustnie. Najczęściej stosowanymi antybiotykami są tetracykliny. W szczególności doksycyklina. Stosowana dawka to 200 miligramów dziennie, od 21 do 30 pełnych dni.

Jednak według badania opublikowanego w czasopiśmie Family Medicine istnieją szczególne sytuacje, w których nie można stosować doksycykliny. Na przykład u dzieci i kobiet w ciąży. W przypadku dzieci poniżej 9 roku życia zaleca się stosowanie innego rodzaju antybiotyku np. penicyliny.

Z kolei u kobiet w ciąży lub karmiących piersią idealne jest stosowanie amoksycyliny lub cefuroksymu. Najnowsze publikacje sugerują, że leczenie boreliozy w mniej niż 21 dni jest również skuteczne.

Leczenie choroby z Lyme w późnych stadiach lub w cięższych przypadkach

Kiedy choroba jest zdiagnozowana późno, a zmiany są już zaawansowane stosowane są inne leki. Najczęściej w takich przypadkach stosuje się doksycyklinę. Różnica polega na tym, że należy to robić dożylnie lub przez dłuższy czas, ponieważ infekcja osiada w tkankach i się rozmnaża.

To samo dzieje się, gdy pojawiają się komplikacje, szczególnie w ośrodkowym układzie nerwowym. Na przykład, jak wskazaliśmy wcześniej, może się zdarzyć, że wystąpi paraliż twarzy lub zapalenie opon mózgowych. W takiej sytuacji powinny to być również antybiotyki dożylne.

Najczęściej stosowanymi lekami na te powikłania są cefalosporyny. Chociaż rokowania są dobre leczenie należy ustalić tak szybko, jak to możliwe. Nawet u osób, u których wprowadzono leczenie wcześnie objawy mogą utrzymywać się z czasem.

Kleszcz

Przenoszenie boreliozy przez kleszcze jest częstsze latem na terenach kempingowych.

Wczesne leczenie w celu zmniejszenia powikłań

Leczenie boreliozy należy rozpocząć wcześnie, ponieważ istnieje duże ryzyko powikłań neurologicznych lub stawowych. Stosowanymi lekami są antybiotyki.

W przypadku wczesnego wykrycia infekcji i łagodnych objawów zwykle stosuje się doustnie doksycyklinę. Jednak u dzieci i kobiet w ciąży lepiej jest stosować penicyliny, takie jak amoksycylina. W późnych stadiach leki należy podawać dożylnie.

Najważniejsze jest zapobieganie patologii. Unikaj miejsc z kleszczami, usuwaj je z domów i zachowaj środki ostrożności podczas letnich wakacji lub na kempingach. Proste środki zmniejszają ryzyko zachorowania.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Fajardo, M., Fajardo, L., & Fajardo, D. M. (n.d.). La enfermedad de Lyme.
  • García Meléndez, M. E., Skinner Taylor, C., César, J., Alanís, S., & Candiani, J. O. (2014). Enfermedad de Lyme: actualizaciones Gaceta Médica de México. 2014;150:84-95 ARTÍCULO DE REVISIÓN Correspondencia. Gaceta Médica de México (Vol. 150).
  • Treatment | Lyme Disease | CDC. (n.d.). Retrieved August 13, 2020, from https://www.cdc.gov/lyme/treatment/index.html
  • Alonso Fernández, M. (2012). Enfermedad de Lyme. ¿Es tan infrecuente? Semergen, 38(2), 118–121. https://doi.org/10.1016/j.semerg.2011.06.007
  • Olmo Montes, F. J., Sojo Dorado, J., Peñas Espinar, C., & Muniáin Ezcurra, M. A. (2014). Infecciones producidas por borrelias: enfermedad de Lyme y fiebre recurrente. Medicine (Spain), 11(51), 3009–3017. https://doi.org/10.1016/S0304-5412(14)70731-0
  • Portillo, A., Santibáñez, S., & Oteo, J. A. (2014). Enfermedad de Lyme. Enfermedades Infecciosas y Microbiologia Clinica, 32(SUPPL.1), 37–42. https://doi.org/10.1016/S0213-005X(14)70148-X
  • Sanchez, Edgar, et al. “Diagnosis, treatment, and prevention of Lyme disease, human granulocytic anaplasmosis, and babesiosis: a review.” Jama 315.16 (2016): 1767-1777.
  • Touradji, Pegah, et al. “Cognitive decline in post-treatment Lyme disease syndrome.” Archives of Clinical Neuropsychology 34.4 (2018): 455-465.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.