Gry wideo - kiedy dziecko nie chce się od nich oderwać

Gry wideo są z pewnością fascynujące dla dzieci i młodzieży. Pobudzają ich umiejętności i są dla nich wyzwaniem. Ale mogą też być uzależniające.

“Moje dziecko nie chce się oderwać od gry wideo”. To rozpaczliwy krzyk coraz większej liczby matek i ojców, których dzieci spędzają całe dnie przyklejone do komputera zamiast prowadzić normalne życie.

Kłótnie między rodzicami a dziećmi o czas spędzony przed komputerem stały się codziennością. Jednocześnie rośnie liczba dzieci i młodzieży, dla których gry wideo stały się prawdziwym uzależnieniem.

Podobnie jak wszystkie uzależnienia, to również wymaga leczenia psychologicznego. Jednak jako rodzice możemy zauważyć pewne oznaki, które pozwalają ustalić, czy nasze dziecko nie jest w stanie czy też nie chce zostawić gry wideo. Dzięki temu będziemy mogli podjąć odpowiednie działania, zanim sytuacja wymknie się spod kontroli.

Gry wideo dla dzieci: czy są bezpieczne?

Roblox, bardzo modna platforma gier wideo dla dzieci i młodzieży, stała się tłem dla historii, która wstrząsnęła całym światem. W jednej z gier awatar 7-letniej dziewczynki został zgwałcony przez dwóch innych użytkowników.

Platforma umożliwia użytkownikom tworzenie gier i wirtualnych światów. Ponadto gwarantuje, że ma restrykcyjne filtry chroniące dzieci i młodzież grające na całym świecie.

Stwierdzono jednak, że twórca gry, w której doszło do gwałtu, był w stanie obejść systemy bezpieczeństwa.

Platforma, która ma 40 milionów gier online, jest ulubionym miejscem ponad 60 milionów dzieci i młodzieży, które aktywnie uczestniczą w grach. Chociaż jest uznawana za bezpieczną, stało się oczywiste, że w grach internetowych nic nie jest już w 100% bezpieczne.

Wpływ gier wideo na dzieci

Amerykańska Akademia Pediatryczna zaleca, aby dzieci nie grały więcej niż dwie godziny dziennie w gry wideo po ukończeniu 6 roku życia. W rzeczywistości, zabawa w gry wideo, o ile mieści się w rozsądnych granicach, może przynieść korzyści na kilka sposobów.

Ważne jest jednak to, że czas poświęcany na gry wideo nie powinien zajmować godzin, które są przeznaczone na aktywność fizyczną lub odpoczynek i sen.

Jednak problem zaczyna się, gdy dziecko traci kontrolę nad impulsem. W tym przypadku może to mieć poważne konsekwencje psychologiczne.

Wzorce neuronowe wykazywane przez uzależnionych od gier wideo wskazują na brak równowagi w systemie nagradzania mózgu. Co nie różni się zbytnio od innych zaburzeń uzależniających.

Ponadto w przypadkach, w których występuje trwała ekspozycja na brutalne treści niektórych gier wideo, mogą się również wyzwolić procesy znieczulenia. Te procesy wpływają na regiony mózgu związane z kontrolą emocji, a także procesami uwagi i koncentracji.

Odpowiedzialność rodziców

Dzieci XXI wieku żyją wszędzie otoczone technologią. To jest ich niepodważalna rzeczywistość.

Jednak to nie powinno być usprawiedliwieniem, żeby nie kontrolować wieku, w jakim nasze dzieci będą miały dostęp do elektronicznych urządzeń. Powinniśmy również martwić się o to, jakie treści sobie przyswajają i ile godzin spędzają przed ekranem.

Obserwując dzisiejszy świat, czy możemy się dziwić, że dzieci rozwijają uzależnienie do gier? Jeśli od najmłodszych lat korzystają ze smartfonów lub tabletów. Jeśli codziennie rośnie liczba godzin, które spędzają przed ekranem, przeskakując z jednej gry na drugą, nie wiedząc nawet, w jakie gry grają. Dlatego nie powinno nas dziwić, że dzieci nie chcą się oderwać od gier wideo.

Rodzice są odpowiedzialni za to, żeby przyjemność z gry wideo nie wymknęła się spod kontroli i nie zakłóciła normalnego życia dzieci i młodzieży. Już od momentu, kiedy dostaną pierwsze urządzenie do swoich rąk, musimy być w stanie ustanowić jasne i stanowcze zasady.

Powinny one obejmować takie aspekty, jak: w jaki sposób i ile czasu dziecko może używać urządzeń elektronicznych oraz jaki rodzaj treści jest dozwolony.

Jednak nie chodzi tylko o ustalanie reguł i nadzorowanie, ale trzeba także dać dobry przykład. Sprawdźmy, czy za każdym razem, gdy nasze dziecko usiłuje nam coś powiedzieć lub chce się z nami pobawić, znajduje nas zaabsorbowanych przed ekranem komputera lub telefonu komórkowego. Zasady nie będą działać, jeśli nie towarzyszy im dobry przykład.

Znaki ostrzegawcze

Gdy Twoje dziecko nie chce się oderwać od gry wideo, może pojawić się jeden z następujących sygnałów. Oznacza to, że nadszedł czas na podjęcie działań, zanim sytuacja wymknie się spod kontroli i zagrozi stabilności Twojego dziecka.

• Dziecko wykazuje nadzwyczajną troskę o grę, gdy jest daleko od konsoli lub komputera. Mówi tylko o grze.
• Kiedy nie gra, ma wahania nastroju, ogarnia je zniechęcenie, agresja, smutek lub ma postawę defensywną.
• Za każdym razem spędza coraz więcej czasu na grze.
• Traci zainteresowanie zabawą z innymi dziećmi, swoim hobby lub towarzyskimi spotkaniami z przyjaciółmi. Wyraźnie się izoluje.
• Kiedy próbuje zatrzymać lub skrócić czas spędzany na grach wideo, nie może tego osiągnąć.
• Nie przyznaje się, ile godzin spędza grając, albo kłamie na ten temat.
• Potrafi nie spać, nie jeść ani nie sprzątać, aby spędzić kilka minut więcej przed ekranem.
• Pojawiają się złe oceny i brak zainteresowania nauką. Kilka minut gry przed nauką zamienia się w nieprzerwane godziny spędzone przed komputerem lub telefonem.
• W trudnych momentach, Twoje dziecko poświęca całą swoją energię na gry wideo. Nie chce ani rozmawiać, ani nie chce się kłócić. Używa gry, aby uciec od rzeczywistości.

Gry wideo uzależniły moje dziecko: co mam zrobić?

Kiedy dziecko lub nastolatek nie chce zostawić gier wideo, musisz podjąć pewne działania dla dobra Twojego dziecka.

Należy jednak pamiętać, że kłótnie lub nakładanie surowych ograniczeń niekoniecznie muszą być bardziej skuteczne niż wzajemne porozumienie. Najlepiej, jeśli to negocjacje staną się narzędziem do ustanowienia jasnych granic i norm. Ponadto rodzice powinni kierować się przy tym miłością i stanowczością.

• Usuń konsolę lub komputer z pokoju dziecka. Stanowisko do gry musi znajdować się we wspólnej przestrzeni, którą można monitorować.
• Czas na gry wideo jest dozwolony dopiero po zrobieniu zadania domowego i wypełnieniu obowiązków w domu.
• Ustalcie z dzieckiem, ile godzin dziennie może spędzać na grach wideo. Możesz zacząć od trochę luźniejszego przedziału czasu, który stopniowo będzie zmniejszany.
• Daj znać dziecku, że zostało mu jeszcze 15 minut na grę, potem 10 i w końcu tylko 5 minut, żeby nie było zaskoczone pod koniec uzgodnionego czasu. To pozwoli mu łatwiej wypełnić ustalenia.
• Naucz go, jak zapisywać partie gry. Dla dziecka, które zrobiło wielki wysiłek, aby przejść z jednego poziomu na drugi, może być trudno opuścić grę.
• Stanowczo ogranicz korzystanie z gier niedostosowanych do wieku dziecka lub z dużą zawartością przemocy.
• Zachęcaj je do innych zajęć, które zastąpią czas spędzony na grze wideo. Możesz zachęcić go do uprawiania sportu lub zajęć artystycznych czy społecznych, które pozwolą mu na interakcję z dziećmi lub nastolatkami w jego wieku.
• Wprowadź ciekawe zajęcia rodzinne. Spędzaj czas ze swoimi dziećmi na różnych zajęciach. Może to być zarówno jakaś zabawa, jak i gra wideo lub gra planszowa, albo wspólne wyjście, żeby się pobawić w parku.
• Ustal z dzieckiem, jakie sankcje mają zastosowanie, gdy nie spełni któregokolwiek z warunków umowy. Może to być skrócenie o godzinę gry wideo, lub jeden dzień bez gry. Bądź stanowczy i nie ustępuj, gdy musisz zastosować sankcję.

Końcowa refleksja

Dziecko lub nastolatek, który nie daje się oderwać od gier wideo, jest narażony na poważne konsekwencje. Mogą one wpływać zarówno na zdrowie fizyczne, emocjonalne jak i psychiczne. Jako rodzice musimy im pomóc przezwyciężyć ten problem. Nie miej wątpliwości: jego bezpieczeństwo zależy od właściwego nadzoru rodziców.