Felinoterapia: korzyści dla zdrowia psychicznego

Felinoterapia jest zalecana do pracy nad różnymi celami. Wśród nich znajduje się poprawa nastroju i nauczanie wartości takich jak odpowiedzialność i troska.

Z pewnością, kiedy wyobrażasz sobie początek terapii, zazwyczaj wyobrażasz sobie psychologa i pacjenta. Oczywiście to najbardziej rozpowszechniony obraz. Jednak nie tylko. W miarę odkrywania nowych osiągnięć i proponowania nowych teorii psychoterapia ewoluowała i przekształcała się. Tak narodziła się felinoterapia.

Felinoterapia polega na udziale kota. Przyjrzyjmy się, co obemuje i jakie są jej zalety.

Korzyści, jakie przynosi felinoterapia

Opieka nad zwierzętami ma wiele zalet dla naszego zdrowia. Niektóre korzyści z włączenia opieki nad kotem jako części terapii (felinoterapii) są następujące:

1. Wzmacnia nasz układ odpornościowy

Wchodząc w interakcje z kotami, opiekując się nimi, bawiąc się z nimi i odprężając się, jesteśmy w stanie uciec (na chwilę) od pewnych zmartwień i zdystansować się od problemów. Zmniejsza to stres i wzmacnia naturalne mechanizmy obronne organizmu.

2. Felinoterapia pomaga zmniejszyć poziom lęku i stresu

Rytm kota bardzo różni się od rytmu innych zwierząt. Dlatego mieszkanie z tego rodzaju zwierzakiem może przyczynić się do wprowadzenia nieco więcej spokoju w naszym codziennym życiu, zmniejszając niepokój.

3. Pozwala lepiej radzić sobie z samotnością

W niektórych przypadkach, w których dana osoba przeżywa smutek, stratę lub rozłąkę, zaleca się, aby pacjenci kupili zwierzęta domowe z powodów terapeutycznych. Może tak być nawet w przypadku zespołu pustego gniazda. W niektórych przypadkach zaleca się rozpoczęcie “kociej terapii”. W ten sposób osoby samotne czują towarzystwo i mogą opiekować się pupilem.

Felinoterapia to również sposób na połączenie się z emocjami. Poprzez zabawę, rozmowę, dawanie i otrzymywanie uczuć rozpraszamy samotność.

4. Felinoterapia pomaga wzmocnić inne umiejętności

Wykonywanie obowiązków, kanalizowanie uwagi i podział zadań to tak zwane miękkie umiejętności społeczne. W rodzinach, w których są rosnące dzieci, włączenie pod ich piekę pupila jest również sposobem na wspieranie rozwoju wartości.

5. Wnosi radość do naszego życia

Głaskanie, pieszczoty czy reakcje, gdy wracamy do domu po długim dniu, z pewnością wywołują uśmiech na Twojej twarzy z powodu głupich zachowań kota. Może nawet rozmawiasz o nim z innymi ludźmi. W taki sposób nasze samopoczucie się poprawia, wpływając pozytywnie na jakość naszego życia.

6. Felinoterapia zmniejsza ryzyko zawału serca

Badanie z 2009 roku wykazało, że ludzie żyjący z kotami rzadziej umierają na atak serca. Wynika to z obniżenia ciśnienia krwi.

Kilka rzeczy, o których należy pamiętać podczas kociej terapii

Ten rodzaj terapii z udziałem kota, a nie psa lub innych zwierząt, jest sugerowany w niektórych przypadkach. Na przykład, w przypadku osób starszych, psy są bardziej wymagające, a także bardziej energiczne (oczywiście w zależności od psiej rasy). Czasami więc prosta zabawa może zakończyć się nieporadnością i upadkiem.

Koty są uważane za bardziej niezależne, wymagają więc mniej uwagi. Podobnie, w przeciwieństwie do psa, kot może lepiej przystosować się do mieszkania i nie potrzebuje codziennego spaceru, co często jest skomplikowane dla osoby starszej lub kogoś o ograniczonej sprawności ruchowej.

Tak więc ten rodzaj zwierzaka może przyczynić się do równowagi między chęcią opieki nad zwierzęciem a umiarkowanymi wymaganiami kota, który nie jest zbyt zależny. Felinoterapia jest również zalecana w przypadku dzieci z autyzmem.

Ważne jest, aby jasno powiedzieć, że w tym drugim przypadku nie jest to kwestia potwierdzenia lub decyzji, które zwierzę jest lepsze lub gorsze. To, co musimy zrobić, to dostosować terapię ze zwierzętami do okoliczności zgodnie z celem terapeutycznym.

Nie wszystkie rodzaje terapii działają na wszystkich ludzi

Jak każdy rodzaj podejścia, felinoterapia wymaga pewnego zaangażowania, aby osiągnąć pożądaną poprawę.

W związku z tym przed rozpoczęciem trzeba być szczerym i przeanalizować realne możliwości. Nie wszystkie rodzaje terapii są dla wszystkich i nie wszystkie działają w ten sam sposób. Dlatego ważne jest, aby przeanalizować swoją diagnozę i konkretną sytuację. Na przykład, chociaż może się to wydawać oczywiste, powinniśmy wcześniej wiedzieć, czy dana osoba jest uczulona na koty, czy nie.

Dlatego przed zaleceniem lub rozpoczęciem terapii tego typu, musimy również pomyśleć o jakości opieki, jaką osoba może zaoferować zwierzęciu. Pamiętajmy, że zwierzęta nie są zabawkami ani przedmiotami i mają też podstawowe potrzeby, które muszą być zaspokojone, a także prawa do poszanowania.

W związku z tym należy zadać sobie pytanie, czy mamy wygodne miejsce dla kota, czy mamy cierpliwość i czy będziemy się nim zajmować, a także czy mamy zasoby finansowe i czas, aby zapewnić mu opiekę i dobrostan. W przeciwnym razie może to doprowadzić do sytuacji stresowej zarówno dla osoby, jak i dla zwierzęcia.