Eutanazja i jej rodzaje, które powinieneś znać
Obecnie przez eutanazję rozumie się działanie lub zaniechanie mające na celu bezbolesne doprowadzenie do śmierci nieuleczalnych pacjentów. Eutanazja charakteryzuje się tym, że jest sprowokowana przez personel medyczny, pod wpływem współczucia dla osoby cierpiącej w stanie agonalnym.
Eutanazja nazywana jest miłosiernym morderstwem, jeśli śmierć jest sposobem na pozbawienie pacjenta bólu, deformacji fizycznej lub bolesnej starości. W polskim kodeksie prawnym określa się ja jako zabójstwo na żądanie i pod wpływem współczucia.
Jeśli jednak dąży się do uwolnienia rodziny lub społeczeństwa od ciężaru śmierci, nazywa się to eutanazją eugeniczną, ekonomiczną lub społeczną.
Rodzaje eutanazji
Ze względu na rodzaj zastosowanych środków
- Aktywna eutanazja: celowe działanie mające na celu pozbawienie życia.
- Eutanazja bierna: w tym przypadku śmierć wynika z pominięcia środków niezbędnych do podtrzymania życia, w celu spowodowania śmierci.
Eutanazję można również sklasyfikować jako dobrowolną i mimowolną, w zależności od tego, czy pacjent o nią prosi, czy nie. Nawet za zgodą ofiary eutanazję zawsze wykonują inni ludzie. Z tego powodu chodzi tu o zabójstwo z pewnymi specyficznymi cechami.
Jeśli natomiast sam pacjent celowo powoduje śmierć, mówimy o samobójstwie. Z kolei o wspomaganym samobójstwie mówimy wtedy, gdy to lekarz udostępnia pacjentowi lek powodujący śmierć, ale sam pacjent go sobie podaje.
Co nie jest eutanazją
Stosowanie leków w celu złagodzenia bólu lub innych objawów u pacjenta w stanie terminalnym nie jest eutanazją, chociaż pośrednio i nieuchronnie powoduje ono pewne skrócenie życia. Należy zawsze uważać, aby nie przeszkadzać pacjentowi w swobodnym działaniu zgodnie z jego ostatnim życzeniem.
Ponadto oczekuje się zgody pacjenta na podanie leków w przypadku, gdy zastosowanym środkom towarzyszy senność lub utrata przytomności.
Natomiast zaprzestanie stosowania nadzwyczajnych lub nieproporcjonalnych środków w celu sztucznego przedłużenia życia nieuleczalnie chorej osoby nie jest eutanazją. W tym przypadku nie ma zamierzonego działania w celu zabicia, natomiast jest możliwość naturalnej śmierci.
To lekarz lub komisje etyczne niektórych szpitali muszą określić, które środki można uznać za proporcjonalne, a które za nieproporcjonalne dla pacjenta. Zespół lekarzy uwzględnia również jego szczególne okoliczności.
Przeczytaj także ten poruszający materiał: Gdy śmierć zabiera bliską osobę. Co dalej?
Eutanazja dzisiaj
Jednak istnieje wiele mediów, które obecnie powszechnie postrzega się jako zwyczajne lub proporcjonalne. Nawadnianie i odżywianie pacjenta uważa się za minimalną podstawową opiekę.
Niektórzy nazywają „ortotanazją” śmierć, która nastąpiła we właściwym czasie. Zarówno bez skracania życia jak i bez niepotrzebnego wydłużania go w sposób nadzwyczajny lub nieproporcjonalny.
To przedłużanie życia za pomocą nieproporcjonalnych środków nosi również nazwę „okrucieństwa terapeutycznego” lub „distanazji”. Takie działanie może być też niezgodne z prawem, jak wskazano w Kodeksie Etyki.
Ważną kwestią jest w tym kontekście „diagnoza śmierci”. Od momentu, gdy lekarze ustalą bowiem rozpoznanie śmierci klinicznej, nie ma problemu z eutanazją.
Możesz cię także zainteresować ten temat: Problemy emocjonalne – jak dać ludziom nadzieję
Na tym etapie można usunąć narządy ze zwłok w celu przeszczepu. Oczywiście można to zrobić jedynie po spełnieniu odpowiednich wymagań prawnych.Nieodwracalne ustanie funkcji mózgu i / lub układu krążenia i układu oddechowego jest wystarczającym kryterium do potwierdzenia śmierci osoby.
Ze względu na typ pacjentów
Typ pacjentów, u których najczęściej rozważa się eutanazję, to osoby znajdujące się w sytuacji śmiertelnej. Termin „nieuleczalny” odnosi się do niezdolności do poprawy lub przezwyciężenia choroby.
Pacjent śmiertelnie chory to taki, u którego śmierć jest pewna. Ponadto według niektórych autorów nastąpi ona w niezbyt odległym okresie, nawet do sześciu miesięcy.
W takich przypadkach, medyczne starania terapeutyczne zostają zaniechane, aby skupić się na łagodzeniu objawów, w tym na wsparciu zarówno pacjenta, jak i jego rodziny. Pacjenci nieuleczalnie chorzy są głównymi kandydatami do eutanazji. Jednak nie dotyczy to uleczalnie chorych pacjentów w stanie krytycznym.
Inną sytuacją, w której rozważa się eutanazję jest trwały stan wegetatywny (PVS). Pacjenci w tym stanie należą do kategorii nieuleczalnie niezdolnych. Chociaż niekoniecznie są w stanie agonalnym, jednak są to pacjenci z trwałą utratą świadomości, przytomności, lub w nieodwracalnej śpiączce.
Eutanazja, rzeczywistość obok nas
Pomimo ciągłych dyskusji na temat eutanazji, faktem jest, że w wielu krajach świata i w pewnych okolicznościach jest to legalne działanie. Chodzi tu o nieuniknioną rzeczywistość, dlatego warto zdobyć głębszą wiedzę na temat tej praktyki.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Annadurai K, Danasekaran R, Mani G. ‘Euthanasia: right to die with dignity’. J Family Med Prim Care. 2014 Oct-Dec;3(4):477-8.
- Dugdale LS, Lerner BH, Callahan D. Pros and Cons of Physician Aid in Dying. Yale J Biol Med. 2019 Dec 20;92(4):747-750.
- Felix ZC, da Costa SF, Alves AM, de Andrade CG, Duarte MC, de Brito FM. Eutanásia, distanásia e ortotanásia: revisão integrativa da literatura [Euthanasia, dysthanasia and orthothanasia: an integrative review of the literature]. Cien Saude Colet. 2013 Sep;18(9):2733-46. Portuguese.
- Fontalis A, Prousali E, Kulkarni K. Euthanasia and assisted dying: what is the current position and what are the key arguments informing the debate? J R Soc Med. 2018 Nov;111(11):407-413.
- Hui D, Nooruddin Z, Didwaniya N, Dev R, De La Cruz M, Kim SH, Kwon JH, Hutchins R, Liem C, Bruera E. Concepts and definitions for “actively dying,” “end of life,” “terminally ill,” “terminal care,” and “transition of care”: a systematic review. J Pain Symptom Manage. 2014 Jan;47(1):77-89.