Enalapryl: cechy, stosowanie i skutki uboczne

Enalapryl to lek, którego główny skutek uboczny, podobnie jak wszystkich innych inhibitorów konwertazy angiotensyny, to utrzymujący się suchy kaszel, który jest odporny na leki przeciwkaszlowe.

Enalapryl to inhibitor konwertazy angiotensyny. Jest wykorzystywany do leczenia nadciśnienia oraz niektórych przypadków przewlekłej niewydolności serca.

Wpływ, jaki inhibitory konwertazy angiotensyny wywierają na układ krążeniowy jest złożony i bardzo korzystny, zarówno w krótkim, jak i długim terminie. Do zalet płynących z przyjmowania tych leków zaliczamy:

• Spadek ciśnienia tętniczego
• Zmniejszenie przerostu serca
• Zmniejszenie przebudowy tętnic

Na poziomie nerek zwiększają przepływ krwi w nerkach oraz odpowiadają za długoterminowe umiarkowane wydzielanie moczu i wydalanie nadmiernej ilości sodu w moczu.

Z zasady kliniczna skuteczność enalaprylu jet podobna do innych inhibitorów konwertazy angiotensyny (ACEI, inhibitory ACE). Różnice wynikają w różnorodności siły działania farmakologicznego oraz różnych cech farmakokinetycznych.

Enalpryl i jego wpływ na organizm

Główne działanie tego leku polega na zmniejszeniu produkcji angiotensyny II dzięki zahamowaniu enzymu ACE. Ta cząsteczka działa jak silny obwodowy środek wywołujący zwężenie naczyń i stymuluje wydzielanie aldosteronu przez nadnercza, co zwiększa objętość krwi.

Tym samym enalapryl, jak również inne inhibitory konwertazy angiotensyny, zaburza ten proces układu renina-angiotensyna.

Jednak enzym konwertazy angiotensyny wywiera również wpływ na inne substraty, takie jak bradykinina, których poziom się podnosi. Z kolei bradykinina podnosi podnosi poziom tlenu azotu i prostaglandyny. Tym samym wszystkie z nich mogą przykładać się do końcowego wpływu inhibitoru ACE.

Poza tym zaburzają procesy ujemnego sprzężenia zwrotnego, co długookresowo prowadzi do wzrostu stężenia angiotensyny I. W końcu, ponieważ nie może ona zamienić się w angiotensynę II ze względu na enzym będący inhibitorem konwertazy, jej metabolizm kieruje się w stronę produkcji angiotensyny-1,7.

Co dzieje się z enalprylem w ciele?

Farmakokineza obejmuje procesy absorpcji, dystrybucji, metabolizmu i usuwania, przez które lek przechodzi po podaniu. Enalapryl jest podawany drogą doustną, a jeśli jest to konieczne, można podawać go dożylnie. Jednak my skoncentrujemy się na drodze doustnej, ponieważ jest ona stosowana najczęściej.

Po podaniu leku można zaobserwować jego maksymalne stężenie w plazmie po jednej godzinie. Na absorpcję, która wynosi 60%, nie wpływa obecność pokarmu w żołądku.

Kiedy enalapryl zostanie wchłonięty, hydrolizuje się w inny związek nazywany enalaprylatem, prawdziwy inhibitor ACE. Tym samym enalapryl to nośnik enalaprylatu, cząsteczki, która wykonuje działania hipotensyjne.

Enalapryl jest wydalany głównie przez nerki. Ten proces usuwania z organizmu jest w dużym stopniu czynnikiem aktywnym. Dzieje się tak, aby klirens leku zmniejszył się, gdyby u pacjenta rozwinęła się niewydolność nerek.

Reakcje niepożądane i przeciwwskazania do stosowania enalaprylu

Główne działanie niepożądane tego leku, podobnie jak i innych inhibitorów konwertazy angiotensyny, to wywoływanie uciążliwego, suchego kaszlu, który jest odporny na leki przeciwkaszlowe. Enalapryl pobudza włókna C, które przekazują bodźce do ośrodka kaszlu.

Poza tym akumulacja angiotensyny I wywołuje zwężenie naczyń, które wytwarza kaszel. To działanie niepożądane zanika w ciągu czterech dni od odstawienia leku.

Mogą pojawić się również następujące działania niepożądane:

• Obrzęk naczynioruchowy zwiększony przez kininy wymusza zatrzymanie leczenia
• Niedociśnienie, forma rozszerzenia naczyń krwionośnych bez odruchowego częstoskurczu
• Nadmierne stężenie potasu we krwi w wyniku zmniejszonego uwalniania aldosteronu
• Ostra niewydolność nerek u pacjentów z przewlekłą niewydolnością serca
• Neutropenia u pacjentów z niewydolnością nerek

Poza wszystkimi tymi działaniami niepożądanymi, pacjent może również cierpieć z powodu innych, niewymienionych tutaj schorzeń. Jednak wszystkie z tych reakcji występują rzadko.

Kobiety w ciąży nie mogą przyjmować enalaprylu, ponieważ wywiera on wpływ na płód. Nie mogą go również stosować pacjenci, którzy są uczuleni na którykolwiek z jego składników.

Interakcje

Enalapryl może wchodzić w interakcje z innymi lekami, zwiększając lub zmniejszając swoje działanie lub działanie innych leków. Stosowanie go razem z NLPZ zmniejsza jego działanie hipotensyjne, ponieważ NLPZ zmniejszają syntezę prostaglandyn.

Kolejne interakcje mogą pojawić się w przypadku podania go z lekami zobojętniającymi kwas. Dzieje się tak, ponieważ zmniejszają one wchłanianie enalaprylu. Aby tego uniknąć, lekarze zalecają przyjmować te leki w odstępie wynoszącym minimum dwie godziny.

Poza tym enalapryl wchodzi także w interakcje z diuretykami oszczędzającymi potas. Ich łączne podawanie zaostrza hiperpotasemię enalaprylu.

Podsumowanie

Enalapryl to lek na receptę stosowany w celu leczenia nadciśnienia. Przed jego przepisaniem powinnaś poinformować lekarza jeśli przyjmujesz jakiekolwiek inne leki, aby uchronić się przed ewentualnymi komplikacjami.