Dzieciństwo i jego wpływ na rozwój osobowości

Relacje, jakie posiada dziecko w młodym wieku ze swoimi rodzicami, znajdują odzwierciedlenie w rozwoju jego osobowości, jak również ujawniają się w relacjach, jakie będzie miało z innymi w późniejszym, dorosłym życiu.

Dzieciństwo to niezwykle delikatny okres, w którym odbywa się rozwój osobowości. Okres ten jest tak bardzo istotny, że wiele problemów z osobowością, jakie posiadają osoby dorosłe, wywodzi się właśnie w czasu dzieciństwa.

Musimy mieć na uwadze, że wszystko to, czego doświadczamy jako dzieci, pozostawia swoje piętno w naszym mózgu. Jest to piętno, którego nie jesteśmy do końca świadomi, a które wpływa bezpośrednio na różne sfery naszego życia.

Dzieciństwo – typy wzmocnień i ich wpływ na rozwój osobowości

Kiedy rozmawiamy o edukacji dzieci, możemy rozważać dwa typy wzmocnień. Wzmocnienie pozytywne lub wzmocnienie negatywne. Najlepszym rozwiązaniem jest znalezienie złotego środka pomiędzy nimi. Staraj się nie stosować żadnego z nich w ekstremalnym wydaniu.

• Wzmocnienie pozytywne występuje wtedy, gdy celebrujemy rzeczy, które dziecko robi prawidłowo. Z kolie ignorujemy te, które wykonuje słabo lub nieprawidłowo. Może to skutkować zbyt dużym wzrostem poziomu samooceny, który może w efekcie doprowadzić do tego, że dziecko nie jest w stanie brać odpowiedzialności za swoje błędy.
• Wzmocnienie negatywne kładzie nacisk na wszystko to, co dziecko wykonuje nieprawidłowo lub źle. W tym przypadku poziom samooceny może drastycznie spadać. Sprawia to, że młody człowiek czuje się winny i gorszy od innych.

Oba rodzaje zachowań w skrajnych postaciach mogą negatywnie wpływać na rozwój osobowości dziecka. Właśnie dlatego, jeżeli posiadamy problemy ze swoją pewnością siebie jako już dorosłe osoby – powinniśmy zastanowić się nad swoim dzieciństwem i tam właśnie szukać przyczyn naszego problemu.

Dzieciństwo – przywiązanie do naszych rodziców piętnuje nas na całe życie

Więź bezpieczeństwa

Poczucie bezpieczeństwa polega na tym, że jako dziecko potrzebujemy jedynie jednej rzeczy: bycia w towarzystwie swojej matki.

Odzwierciedla się to w kontakcie fizycznym. Dziecko musi wiedzieć, że jeśli będzie jej potrzebować, to ona zawsze tam dla niego będzie. W związku z tym dziecko jest w stanie nauczyć się rozwijać zdrowe relacje międzyludzkie.

Więź niepokoju

Konsekwencją takiej więzi pomiędzy matką a dzieckiem może być to, że dziecko będzie dorastać z dużą dozą niepewności siebie.

Więź unikająca

Z czasem dzieci nieświadomie uczą się, jak odrzucać taką właśnie matkę i stają się bardziej samodzielne i niezależne. W przyszłości takie dzieci mogą mieć problemy z tworzeniem głębszych relacji z innymi ludźmi.

Jak pewnie zdążyliście zauważyć, więzi bezpieczeństwa są tymi najzdrowszymi i sprzyjającymi prawidłowemu rozwojowi. Jednakże pozostałe dwie więzi są dużo częściej spotykane, niż nam się wydaje.

• Osoba, która dojrzewa w niepewności za czasów szkolnych, bardzo prawdopodobnie będzie cierpiała z powodu emocjonalnego uzależnienia w relacjach ze swoim partnerem. Spowodowane jest to faktem, iż takie osoby mają problemy w ustanawianiu zdrowych granic i w wykazywaniu zachowań asertywnych.
• Osoby, które dorastają w osamotnieniu, mogą wyrosnąć na ludzi, którzy sprawiają wrażenie emocjonalnie odległych. W przypadku, gdy ktoś będzie chciał do nich zbliżyć, będą się przed tym bronić i uciekać.

Bez wątpienia w obu przypadkach występują problemy w tworzeniu stałych relacji z innymi ludźmi.

Dzieciństwo – czas rozwoju osobowości człowieka

Jak już pewnie zauważyliście – rozwój osobowości człowieka w trakcie dzieciństwa jest procesem bardzo delikatnym. Rozwija się ono dzięki relacjom, jakie są kreowane przez rodziców dziecka, a w szczególności przez matki.

Właśnie dlatego powinniśmy wiedzieć, w jaki sposób należy dzieciom okazywać uwagę. Nie pozwól, aby problemy z Twoim partnerem, odczuwały Twoje dzieci. Musimy zapewnić naszym pociechom jak najwięcej poczucia bezpieczeństwa.

Nie możemy zapominać również o tym, że rozwój osobowości następuje w znacznej mierze w okresie dzieciństwa. Rodzice, którzy nie zapewnią swoim dzieciom tych podstaw w okresie dorastania, przyczynią się do problemów w ich dorosłym życiu.

Emocjonalna zależność to brak umiejętności tworzenia relacji międzyludzkich, lęk oraz niepewność i niepokój w związkach. To wszystko nie pojawia się znikąd: przyczyny są jasne, a dzieciństwo jest okresem, gdy zjawiska te mają swoje źródło.